درباره قاضی سعید، مجریان تلویزیون، رونالدو و لیلا حاتمی
روزنامه هفت صبح | یک: پرویز قاضی سعید یکی از دو سه عامهپسندنویس مشهور سالهای پیش از انقلاب در سن خوزه کالیفرنیا و در سن ۸۲ سالگی درگذشت. قاضی سعید جناییهای سطح پایین را با استفاده از اسمهای کارآگاهی آمریکایی مینوشت بهخصوص کارآگاهی با نام لاوسون (!) عشقیهای بازاری هم راه دستش بود. رقابت او با ر.اعتمادی در پاورقی نویسی خودش فصلی در ادبیات عامه پسند محسوب میشود. قاضی سعید بعد از انقلاب در کالیفرنیا مستقر شد وشروع کرد به تحلیلهای سیاسی نوشتن در سبک اپوزیسیون و از این چیزها.
دو: حذف سروش صحت، عادل فردوسیپور و یا ایرج طهماسب و سابقا استاد میرفخرایی میتواند بر طبق سیاستهای تلویزیون باشد. قبول! اما جای این چهرهها، جانشینان درخوری داشتهاید؟ فکر نمیکنید به این سادگی نمیشود مجری خوب پیدا کرد و یا تربیت کرد؟ نگاه این قدر ایدئولوژیک، نگاهی که افکار عمومی را همچون مادهای خام و همچون موم در دست مهندسین فرهنگی تلقی میکند نگاه درستی نیست. کمی هم دلتان را گنده کنید و توکل کنید. این قدر مداخله در هر ارتباطی و در هر موفقیتی دنبال یک عنصر ناجور گشتن خیلی ماتریالیستی نیست؟
سه: داستان ایرانیها در کن ادامه دارد. پس از ماجرای ترانه و فراهانی و امیرابراهیمی، به شکل غیرمترقبهای لیلا حاتمی هم با فیلمی به نام تصور در بخش جنبی جشنواره حاضر خواهد بود. در دو هفته منتقدین. فیلم را علی بهراد ساخته است.
چهار: در منچستر یونایتد رسما به کریستیانو رونالدو بیاحترامی میشود. یکی از پنج بازیکن برتر تاریخ در لیگ برایشان ۱۷ گل زده و در باشگاههای اروپا هم شش گل و بعد باید تفسیرهای احمقانهای را تحمل کند که میگویند مشکل منچستر یونایتد اوست، باید کاپیتانی هری مگوایر سبک مغز را تحمل کند، باید ببیند که برونو فرناندز میانمایه پنالتیها را بزند و باید ببیند که هیچکس حماقتهای راشفورد را به عنوان نورچشمی بیمصرف یونایتدیها نمیبیند و انگشت اتهام مفسرین عوام پسند به سمت او نشانه رفته است. رونالدو شایسته احترام بسیار بیشتری است.