چرا لباس کاروان ایران در المپیک همیشه جنجالی می‌شود؟
ما که بعد از غائله پنج سال پیش بر سر طراحی لباس کاروان المپیک ۲۰۱۶ انتظار داشتیم که با برگزاری مراسم رونمایی از لباس این دوره، شاهد انواع و اقسام حاشیه‌ها و اظهارنظرها باشیم ناگهان با خبر بدرقه ورزشکاران المپیکی مواجه شدیم. بعد که برایمان سوال شد پس لباس چه شد، فهمیدیم که در همین مراسمی که برای بدرقه ورزشکاران در فرودگاه برگزار شده از لباس آنها هم رونمایی شده است تا حرف و حدیث‌ها به حداقل برسد و همین اتفاق هم افتاد. البته از چند روز پیش خود ورزشکاران مرد در صفحات شخصی‌شان این لباس را نشان داده بودند اما با نحوه رونمایی از آن از سوی کمیته ملی المپیک فرصتی برای انتقادهای آتشین از لباس ورزشکارها نبود و شاهد انواع و اقسام ایده‌های متفاوت برای جایگزین شدن با طراحی اصلی هم نبودیم. البته اگر بخواهیم جانب انصاف را رعایت کنیم باید بگوییم یکی از دلایل کم‌حاشیه بودن طراحی لباس این دوره، بالا رفتن کیفیت طراحی بود که اصلا قابل مقایسه با آنچه پنج سال پیش و حتی سال‌های قبل از آن به‌عنوان لباس کاروان ورزشی ایران دیده بودیم، نبود.
چرا پلوخوری؟
یک گرم‌کن و شلوار ساده سفید با خطوط نازک آبی و نشانه کوچکی روی سینه با طرح پرچم جمهوری اسلامی ایران. این لباس بعضی از ورزشکاران کاروان المپیک ایران بود که دیروز کشور را به مقصد ژاپن ترک کردند. گرم‌کنی که به دلیل سادگی‌اش خیلی توجه کسی را جلب نکرد. البته این بخش از لباس ورزشکاران تقریبا هر دوره کمترین توجه‌ها را به خودش جلب می‌کند و حتی در دوره قبل بازی‌ها که طراحی لباس کاروان ایران در المپیک حاشیه‌های زیادی داشت، چندان درباره ست ورزشی صحبت نشد. در واقع لباسی که بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد همان لباس رسمی است که موقع رژه کاروان‌های المپیکی در روز افتتاحیه، بر تن ورزشکاران می‌بینیم. این لباس برای ورزشکاران ایرانی در تمام ادوار المپیک یک دست کت و شلوار برای مردان و یک دست مانتو و شال و شلوار برای زنان ورزشکار بوده است. این بار هم شاهد اتفاق متفاوتی نبودیم اما آنچه جلب توجه می‌کرد این بود که لباس مردان یک دست کت و شلوار مردانه سورمه‌ای ساده و پیراهن سفید بود. لباسی که تهیه آن از راسته کت و شلوارفروشی‌های شهرهای مختلف بیشتر از یک نصف روز وقت نمی‌گیرد. این موضوع وقتی بیشتر به چشم می‌آید و بیننده را متعجب می‌کند
که یادمان بیاید از چند هفته پیش مسئولان کمیته ملی المپیک می‌گفتند چندصد طراح مختلف ایده‌هایشان را به دبیرخانه مربوطه فرستاده‌اند. البته شاید آن چندصد طراح همگی روی لباس زنان کار کرده‌اند، چون مانتوی زنان این دوره تا اندازه زیادی متفاوت است و به نظر می‌رسد که واقعا روی طراحی آن وقت گذاشته شده است. مانتوی آبی روشن با پایین تنه کلوش و حمایلی با سه رنگ پرچم روی سر شانه. همین سه رنگ پرچم در بخش هدبند زنان که زیر شال‌شان بسته بودند هم تکرار شده بود که از سادگی کلی لباس کم می‌کرد. این طراحی نسبتا متفاوت در حالی برای لباس زنان ارائه شده که در سال‌های گذشته هر خلاقیتی قرار بود برای لباس زنان ایجاد شود باید در زمینه رنگ اتفاق می‌افتاد اما اینبار اندکی هم در فرم لباس خلاقیت به خرج داده شده بود. اگرچه همین خلاقیت به مذاق خیلی‌ها خوش نیامده بود و بعضی‌ها در شبکه‌های اجتماعی بخش حمایل لباس را از مد افتاده می‌دانستند. بعضی‌ها هم می‌گفتند وقتی قرار بوده در این حمایل از رنگ‌های پرچم استفاده شود بهتر بود رنگ آبی برای لباس انتخاب نمی‌شد تا مانتوی زنان ورزشکار اینقدر رنگ و وارنگ نباشد. عده‌ای هم اعتقاد داشتند که هیچ تناسبی
بین لباس زنان ورزشکار و مردان وجود ندارد و وقتی آنها در کنار هم رژه بروند، ترکیبی از رنگ‌های ناهمگون را شاهد خواهیم بود. غیر از منتقدانی که دستی بر آتش طراحی لباس داشتند و از همین فرصت اندک برای انتقاد استفاده کردند، بعضی از کاربران عادی فضای مجازی هم در مورد لباس نظر دادند، ایرادی که اغلب آنها به لباس اصلی کاروان ایران می‌گرفتند این بود که چرا همیشه لباس ایرانی‌ها تا این اندازه رسمی است و اصلا چرا باید همیشه مردان ایرانی کت و شلوار رسمی بپوشند و زنان هم مانتوهای رسمی؟ به نظر می‌رسد همین که انتقادها در مورد کلیت لباس‌ها و رسمی بودنشان است، یعنی لباس کاروان ایران در این دوره حداقل توانسته از مهلکه حاشیه‌ها جان سالم به در ببرد.
یک یادآوری
بعضی‌ها می‌گویند دلیل اینکه لباس این دوره از مسابقات به‌نظر بی‌حاشیه می‌رسد، این است که طراحی لباس دور قبل آنقدر حاشیه داشته که هر طراحی دیگری نسبت به آن خوب است. یادمان نرفته که وقتی از لباس کاروان ورزشی ایران برای المپیک ۲۰۱۶ برزیل رونمایی شد، چه ماجراهایی پیش آمد. مانتویی آبی رنگ با حاشیه‌دوزی‌های نارنجی برای زنان و کت و شلوار آبی روشن با تی‌شرت نارنجی برای مردان. البته غیر از طراحی و رنگ عجیب کیفیت بسیار پایین دوخت لباس بود که در عکس‌ها هم کاملا دیده می‌شد. آن روزها کمیته ملی المپیک اعلام کرد که زمان کافی برای تهیه لباس‌ها نبوده و بعضی از ناهماهنگی‌ها باعث شده که خروجی کار به این شکل باشد. مهناز آرمین، طراح لباس‌ها هم گفت آنچه در نهایت تصویب شده با طرحی که او ارائه داده بوده، تفاوت زیادی داشته و آنقدر همه در کارش دخالت کردند و ایده دادند که کار به اینجا کشید. در همین گیر و دار کامران بختیاری، یکی از طراحان لباس که در شبکه‌های مجازی با اسم برند «کمرون زیگزال» نسبتا شناخته شده بود، لباس سفید رنگی طراحی کرد که در آن از نشانه‌های ایرانی استفاده کرده بود. این طرح مورد موافقت اولیه کمیته ملی المپیک قرار
گرفت. طرح نهایی هم اگرچه با طرح اولیه‌ای که بختیاری در صفحه شخصی‌اش منتشر کرده بود تفاوت زیادی داشت اما آنقدر در مقابل طرح قبلی خوب بود که همه یک نفس راحت کشیدند.
یک نکته جالب در مورد لباس کاروان المپیک این است که از دوره قبل به این طرف، شال، جای مقنعه را در پوشش زنان کاروان گرفته است. تا پیش از آن زنان کاروان ورزشی ایران مقنعه‌پوش بودند، حتی در طرح اولیه دور قبل که با واکنش‌های منفی زیاد رو‌به‌رو شد، مقنعه دیده می‌شد اما در طرح نهایی، شال جای آن را گرفت. اتفاقی که در لباس‌های امسال هم دیده می‌شود.
طراح چه کسی بود؟
گویا طراح لباس کاروان ورزشکاران ایران در این دوره المپیک خانم مهنوش تیمورزاده بوده است که سابقه کارهایی مثل دبیری بخش طراحی لباس جشنواره فجر و عضویت در هیات داوران کارگروه مد و لباس را دارد. در رزومه‌ای که خودش ارائه می‌کند دریافت رتبه یک کشوری در طراحی لباس مجلسی هم دیده می‌شود. او در حال حاضر به همراه یک طراح لباس معروف دیگر به نام نرجس حسین‌زاده صاحب یکی از مزون‌های معروف لباس در شمال تهران است که برای بازیگران زن زیادی لباس طراحی می‌کند و اسم او را پای عکس‌هایی که این بازیگرها در مراسم‌های مختلف می‌گیرند، می‌بینیم.
