درباره فوتبال، آمیتا باچان، احلام، فرهاد و باند فاروق بوزو
روزنامه هفت صبح| یک: زرق و برق سرمایه‌گذاری عربستان در مقوله فوتبال دیگر چشم‌ها را کور می‌کند. برگزاری سوپرجام‌های اسپانیا (بین بارسلونا و رئال‌مادرید) و سوپرجام ایتالیا (بین اینتر‌میلان و آث‌میلان) و بازی دوستانه بین منتخب ریاض و پاری‌سن‌ژرمن بخش‌هایی از نمایش‌های مبتنی بر فوتبال هستند که سعودی‌ها به‌راه انداخته‌اند.
این نمایش‌ها با تکیه بر شهرت و محبوبیت فوتبال کارکردی در حوزه دیپلماسی عمومی برای عربستان ایفا می‌کنند که همین سه سال پیش به‌خاطر خشونت دادگاه‌هایش و قتل خاشقچی و محدودیت‌های حقوق زنان در بدترین شرایط در منظر افکار عمومی قرار داشت و حالا با تکیه بر نفوذ جادویی فوتبال در حال ترمیم این تصویر قدیمی است. در کشور ما اما به‌نظر می‌رسد در حرکتی احساسی و واکنشی در حال طی کردن مسیر معکوس هستیم و حاکمیت در حال غفلت کردن از نقش پررنگ فوتبال و سینما در انسجام عمومی و نمای خارجی است.
دو: همزمان با بازی پاری‌سن‌ژرمن و منتخب ریاض (که شامل رونالدو هم می‌شد)، در بصره و در اشتیاق دیوانه‌وار ده‌ها هزار شیفته فوتبال، فینال جام خلیج‌فارس هم برگزار شد. جایی‌که نخست‌وزیر عراق، مقتدا صدر و حتی رئیس فیفا نام جام را بزدلانه به خلیج …. تغییر دادند و از ظرفیت‌های فوتبال علیه خود ما استفاده کردند. اما نکته‌های جالب این دو دیدار، حضور چهره‌هایی از رشته‌های هنری دیگر بود.
براي بعضی از هموطنان ما حضور آمیتا باچان به‌عنوان مهمان ویژه در کنار رونالدو و مسی عجیب بود، در حالیکه باچان محبوب‌ترین ستاره سینمای هند است و میزان طرفدارانش به لحاظ جمعیت در سراسر جهان مطمئنا از ستایش‌کنندگان آل‌پاچینو و مارلون براندو بیشتر است و به‌خصوص در حاشیه خلیج‌فارس نیز بسیار محبوب است. از طرفی در فینال جام خلیج‌فارس هم از حضور خواننده ایرانی‌الاصل یعنی احلام سخن به میان آمده که خب اشتباه است و خواننده‌ای که در روز فینال اجرای برنامه کرده نامش احلام الشامسی و اهل بحرین است و 54ساله و با احلام ایرانی‌الاصل که 31 ساله است کاملا تفاوت دارد. البته هر دو در امارات مستقر هستند.
سه: دوره جوانی ما با شبح ترسناک باند فاروق بوزو گذشت. داور سوریه‌ای و رئیس کمیته داوران آسیا که در نظر ما مظهر بی‌رحمی و بی‌عدالتی علیه فوتبال ما بود. و بعدها متوجه شدیم که چه گاردی علیه بنده‌خدا بسته بودیم و از این خبرها هم نبود. نه باندی وجود داشت و نه غرض‌ورزی نهادینه شده.
حالا این ماجرای گاز متان در سایت انباشت زباله جنوب تهران که توسط ناسا اعلام شد و شهردار تهران و برخی مسئولین دیگر به شکلی عصبی همه شواهد ارائه شده از سوی ناسا را رد کردند و آنها را مغرضانه دانستند. و حالا کم‌کم مشخص می‌شود ناسا هشدار درستی را صادر کرده است. وا دادن در برابر نهادهای بین‌المللی صد درصد کار اشتباهی است اما رفتن توی گارد دفاعی و رجز‌خوانی و همه را دشمن تصور کردن و گردن ننهادن به قوانین بین‌المللی هم صد درصد کار غلطی است.
چهار: همیشه به این فکر می‌کردم که وظیفه اجتماعی یک هنرمند چیست که در معرکه‌هاي سیاسی بازی نخورد. مصاحبه‌ای دیدم از فرهاد که هنرمند عزیز فقید در بخشی از گفت‌و‌گویش به اين مسئله اشاره کرده است. از فرهاد سوال می‌شود که «نقش یک خواننده در جامعه امروزی چه هست؟» که می‌گوید: «هنرمند اعم از اینکه نوازنده باشد، خواننده باشد یا در هر کدام از رشته‌های هنری که باشد، اگر تنها یک مسئولیت داشته باشد، آن عدم ارائه کار مبتذل است. البته مسلما این کار خیلی آسان نیست و اولین مسئله‌ای که احتمالا برای اکثر مردم مهم است، بحث مالی است. ولی…»، چه پاسخ درخشانی.
