درباره روزبه بمانی، ماهان بهرام‌خان و امی واینهاوس
روزنامه هفت صبح، بهنام مظاهری |روزبه بمانی تنها فعال حوزه موسیقی است که می‌توان حداقل در دوشاخه او را مطرح دانست. بمانی کارش را با ترانه آغاز کرد و انصافا هم متفاوت از دیگران می‌نوشت. خیلی زود هم به موفقیت رسید و صف خوانندگان معروف برای گرفتن ترانه از او تشکیل شد. برای چندسال متمادی است که ترانه‌هایش هیت می‌شوند و حداقل سالی ۱۰ترانه از او با صدای خوانندگان مختلف انتشار می‌یابد و همه‌گیر هم می‌شود.
اما با تمام این حرف‌ها هر ترانه‌سرایی نهایتا وقتی ترانه‌اش را با حس دیگری می‌شنود، از ته دل راضی نیست و اعتقاد دارد که می‌شد بهتر از چیزی باشد که اکنون هست. شاید برای همین هم بود که بمانی پا به عرصه خوانندگی گذاشت تا بعضی از ترانه‌هایش را فقط خودش بخواند. چرا‌که هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند اندازه خود او به ترانه‌هایش نزدیک باشد. همه این مقدمه‌چینی‌ها را کردیم تا نهایتا بگوییم این‌روزها کار جدیدی از او منتشر شده با نام «اسمت که میاد».
«اسمت که میاد» ترانه‌ای است که از لحاظ فرم با کارهای همیشگی بمانی تفاوت عمده‌ای دارد. لحن و ملودی کودکانه‌ای دارد و حتی در لایه‌های زیرین آن می‌توان گفت ترانه‌ای عاشقانه و اجتماعی است که شاید هر یک‌دهه یک‌بار شبیه‌اش را بشنوید. بمانی در قسمتی از کار جدیدش می‌گوید: «می‌دونم؛ اونم دلش رو هواس… اونم جوونیش، یکیو می‌خواست… یکی که اسمش، اونقد بزرگ نیس… یکی که قطعا؛ بابابزرگ نیس!» ترانه ساده است .
اما این شاید برای اولین‌بار باشد که در موسیقی ایران حق عاشقی به مادربزرگ که جنس مونث داستان است، داده شده. در تمام ترانه‌های فارسی عمدتا این حق به شخصیت مرد داده می‌شود و همیشه مردها هستند که در جوانی‌شان عاشق شده‌اند و حالا زندگی دیگری در پیش رو دارند. از این جهت می‌توان گفت کار جدید بمانی در موسیقی ایران هایلایت است و با خیلی از کارهای دیگری که از او یا دیگران شنیده‌ایم متمایز است. بمانی در این کار از هومن نامداری در ملودی و تنظیم کمک گرفته و ترانه و بخشی از ملودی کار هم برای خودش است. پیشنهاد می‌شود تا کار تازه از تنور درآمده آن را گوش کنید. برای اول فصل پاییز بسیار مناسب است.
* ماهان بهرام‌خان خواننده‌ای است که سال‌هاست می‌خواند و طرفدار هم زیاد دارد. آهنگ‌های او در اوایل دهه هشتاد هیت شد و حالا بیش از ۱۰سال است که او هنوز می‌خواند. اما بهرام‌خان را می‌شود در زمره بدشانس‌ترین‌های حوزه موسیقی دانست. مدت‌ها منتظر مجوز بود و بعد هم که آلبومش منتشر شد حالا این‌بار پخش ضعیفش بود که به این خواننده لطمه وارد کرد. او اولین اجرای زنده‌اش را در سال ۹۴ به روی صحنه برد و تا امروز چند تیتراژ خوانده و تک‌آهنگ‌های زیادی از او منتشر شده.
بهرام‌خان از ابتدای فعالیتش تا امروز بیش از چند‌بار حتی چهره‌اش کاملا عوض شده اما هربار با وجود آهنگ‌های پاپیولارش بازهم نتوانسته به جایگاهش در موسیقی پاپ برسد. این سومین استارت جدی او بعد از بیش از یک‌دهه است و این‌بار با آهنگی به نام «استرس» پا به میدان عجیب موسیقی پاپ گذاشته و به‌نظر می‌رسد این‌بار تقریبا همه شرایط برای رسیدن به جایی که سال‌هاست در انتظارش بوده فراهم باشد.
* روزنامه «گاردین» فهرست ۱۰۰آلبوم برتر موسیقی قرن ۲۱ را به انتخاب نویسندگان خود در حالی منتشر کرده است که آلبوم «بازگشت به سیاهی» اثر «امی واینهاوس» در رده نخست قرار دارد. «بازگشت به سیاهی» در پنجاهمین‌دوره جایزه گرمی برنده پنج‌جایزه شد. ترانه این اثر را خود «واینهاوس» سروده است. این اثر سومین تک‌آهنگ از دومین و آخرین آلبوم استودیویی امی واینهاوس با همین نام بود. آلبومِ دیگری از این خواننده با نام «فرانک» در رده ۵۷ این فهرست دیده می‌شود.
اما اثر «اینه» از گروه راک د استروکز در رده دوم و آلبوم «فانتزی پیچیده تیره زیبای من» اثر کانیه وست، رپر مشهور در رده سوم این فهرست قرار دارند. «پروانه» اثر کندریک لامار و «آوای نقره» اثر ال‌سی‌دی ساوندسیستم نیز به ترتیب چهارمین و پنجمین آلبوم برتر قرن ۲۱ به انتخاب گاردین هستند. آلبوم «بیانسه» به خوانندگی بیانسه هم در میان ۱۰آلبوم برتر حضور دارد و جایگاه نهم را به خود اختصاص داده است. نام همسر او، جی‌زی نیز با آلبوم «بلوپرینت» که رتبه سی‌ام را به خود اختصاص داده، در فهرست صدتایی گاردین دیده می‌شود.
