درباره درگذشت همزمان دو کهنه‌سرباز ارتش
روزنامه هفت صبح، مصطفی آرانی | ارتش، ظرف دو روز، دو کهنه‌سرباز خود را از دست داده است. کهنه‌سربازانی که هر کدام در قامت یک فرمانده چیره‌دست، به خصوص در دوران جنگ هشت ساله ایران و عراق، افتخارات مهمی را در سبد کارنامه شخصی و البته کارنامه این نیروی نظامی داشتند. از سرتیپ خلبان هوشنگ صدیق و سرهنگ علی قمری صحبت می‌کنیم.
سرتیپ خلبان هوشنگ صدیق، شامگاه هجدهم تیر درگذشته است. صدیق متولد سال ۱۳۲۶ بود و هواپیمای اف- ۴ را خلبانی می‌کرد. و به روایت سایت هیات معارف جنگ ارتش، «از افراد شجاع» در هوانوردی بود. همین مسئله باعث شد که او در ۳۴ سالگی یعنی در سال ۱۳۶۰، به عنوان فرمانده پایگاه اول هوایی مهرآباد منصوب شد.
اما یک سال بعد و در پی استعفای سرهنگ محمدحسین معین‌پور در ۴ آذر ۱۳۶۲، او با درجه سرهنگی و با حکم امام به فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد و تا بهمن ۱۳۶۵ در آن پست باقی ماند و سپس جای خود را به سرهنگ منصور ستاری سپرد. آن طور که سایت هیات معارف جنگ نوشته: «در زمان فرماندهی او وضعیت سیاسی نیروی هوایی به علت اخراج‌ها و تصمیم‌های غیر حرفه‌ای در کادر فرماندهی قبلی نیروی هوایی بسیار متشنج شده بود. به همین دلیل وی دورانی بسیار دشوار و طاقت‌فرسا را در شغل فرماندهی نیرو تحمل کرد…ضمن اینکه اغلب هواپیماربایی‌های مهم در زمان فرماندهی ایشان روی داد که ضربات سختی بر پیکر سوابق نظامی او وارد آورد.»
به طور کلی در دوره فرماندهی او، ۱۰ اتفاق هواپیمایی در ایران اتفاق افتاد و بدترین دوره روی دادن چنین اتفاقاتی هم در تابستان ۱۳۶۳ بود که در هر ماه، یک هواپیمایی‌ربایی مهم صورت گرفت که هر کدام قصه خاص خود را دارند. (به طور مثال هواپیمای ربوده شده در شهریور ۱۳۶۳، ۶ سال بعد توسط عراق به ایران پس داده شد).» با این حال، در همین دوره او توانست عملیات‌های مهمی را هم در جبهه‌های جنوبی فرماندهی کند و آن قدر مهارت داشت که بعد از دوره فرماندهی خود، در وزارت دفاع و به طور مشخص صنایع هوایی مشغول به کار شد و بعد از آن هم موسس و مدیرعامل چند هواپیمایی کشوری مثل چابهار، کاسپین و زاگرس شد.
سرهنگ علی قمری، هم که یک روز بعد از سرتیپ صدیق درگذشته است؛ آخرین بازمانده از گردان دژ خرمشهر و در مقطعی، فرمانده این گردان بود که هم در مقاومت ۳۴ روزه و هم در آزادسازی خرمشهر، در خط مقدم حضور داشتند. او جانبازی با سابقه ۹۸ ماه حضور در جبهه بود و دوره‌های آموزشی نظامی از جمله تکاوری، کوهستان، رنجر، چترباز، چریک، گریلا و جنگ‌های نامنظم را در بالاترین سطح حرفه‌ای گذرانده بود، به عنوان استادی مجرب به هزاران نفر از نیرو‌های جوان و انقلابی آموزش‌های نظامی ارائه می‌داد.
همین تجربه معلمی باعث شده بود که او بسیار خوش سخن باشد و همین چند روز پیش هم به مناسبت درگذشت او فیلمی از او منتشر شد که در آن با روایتی شیرین توضیح می‌داد که چطور برخی از اختلافات جزیی در خصوص یگان‌های آزادکننده خرمشهر، باعث شد که امام خمینی در سخنی مشهور بگویند، خرمشهر را خدا آزاد کرد.
