درباره دالیدا؛ چهره‌ مصری –‌ایتالیایی‌– فرانسوی

روزنامه هفت صبح | کمتر کسی می‌توانست موقعیت‌هایی که «دالیدا» در زندگی به دست آورد را به دست بیاورد و کمتر کسی می‌توانست مثل او به هر آنچه داشت پشت پا بزند و هنوز به شصت سال نرسیده، جان خودش را بگیرد. سرنوشت دالیدا البته اگر غم‌انگیز است، زندگی‌اش این‌گونه نیست و پر است از زیبایی و خوشی و موفقیت و مرورش حتما می‌تواند بعد از ۳۴سال جذاب باشد؛ مخصوصا برای قدیمی‌ترها.

* یک: نامش «یولاندا کریستینا جیلیوتی» بود. متولد هفدهم ژانویه سال‌۱۹۳۳ یعنی ۲۷ دی ۱۳۱۱ شمسی. پدر و مادرش ایتالیایی بودند. اهل «سراسترتا»، شهری در ۹۰۰کیلومتری رم پایتخت این کشور. آن‌ها در آن دوران فاشیستی، ترجیح دادند در ایتالیا زندگی نکنند و به محله «شبرا» آمدند. محله‌ای در کرانه رود نیل و تقریبا در غرب قاهره، محله‌ای با اکثریت مسیحی. پدر یولاندا (همان دالیدای خودمان) نوازنده بود و بعد از مدتی هم توانست برود در اپرای خدیوی یا همان سلطنتی و وضعشان بد نبود.

* دو: یولاندا مسیر رشد در زندگی خود را از سال ۱۹۵۴ آغاز کرد؛ وقتی توانست به عنوان بانوی سال در مصر انتخاب شود و به مسابقات Miss‌World در لندن ۱۹۵۵ اعزام شود. بعد از آن او زمانی را به بازیگری در مصر می‌گذراند و پس از مدت کوتاهی به شوق بازیگری و فرصت‌های بیشتر راهی پاریس می‌شود. در آنجاست که او می‌تواند، در یک مسابقه یا بهتر است بگوییم استعدادیابی، دل تهیه‌کنندگان را به دست بیاورد. شهرت او در فضای هنری از میانه دهه ۶۰میلادی آغاز می‌شود و تا حدود ۳۰سال بعد ادامه پیدا می‌کند.

* سه: او البته در زندگی شخصی خود موفق نبود. رابطه‌های دردآوری داشت و افرادی هم که با او وارد رابطه شدند، کسانی نبودند که بتوانند بحران‌های زندگی خود را کنترل کنند، چه رسد به اینکه پشتوانه‌ای روحی برای دالیدا باشند. نمونه‌اش، لوئیجی تنکو، خواننده، ترانه‌سرا و بازیگر ایتالیایی که آن‌ها با هم آشنا شدند و بعد به جشنواره سن‌رمو رفتند، ولی وقتی آهنگی که لوئیجی نوشته بود و دالیدا خوانده بود را نپذیرفتند، در ۲۷ ژانویه آن سال خودکشی کرد.

* چهار: با وجود این زندگی پرفراز و نشیب او توانسته بود زندگی موفقی از نظر حرفه‌ای در آن سی سال برای خود بسازد. به چند زبان می‌خواند (ایتالیایی و فرانسوی، چون همسرش Lucien Morisse که دو سال با او زندگی کرد، فرانسوی بود) و البته عربی و عبری. آهنگ معروفش در عربی، «سلما سلما» است و آهنگ معروفش به عبری، «هاواناگیلا» یا همان «بیایید برویم شاد باشیم» که یکی از معروف‌ترین آ‌هنگ‌هاست به این زبان و آهنگ معروفش به فرانسه هم «پاروله پاروله» که آن را در سال ۱۹۷۳ با آلن دلون خوانده است. همان کسی که وقتی تازه به فرانسه آمده بود (در میانه دهه ۵۰ میلادی) مدتی با او همسایه بود؛ وقتی که هیچ کدامشان شهرتی جهانی نداشتند.

* پنج: دالیدا، زندگی خود را در سوم ماه مه ۱۹۸۷ میلادی، یعنی ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۶۶ شمسی به پایان داد، در حالی که از او در خاطر جهانیان، تصاویر زیادی باقی مانده بود و در خاطر جمعی ایرانیان خاطره دو بار حضور او در ایران؛ یک بار در سال ۱۹۶۱ (۲۹ بهمن ۱۳۳۹) و در کاخ سعدآباد برای خانواده سلطنتی که در سال ۱۳۵۷ یعنی ۹ سال قبل از مرگ دالیدا مورد غضب مردم قرار گرفته بودند و بار دیگر، در سال ۱۹۷۰ و در چارچوب یک تور جهانی در ایام سال نوی میلادی. عکسی که می‌بینید، مربوط به خوش و بش دالیدا (سمت چپ) با فرح دیبا، ملکه مخلوع در آن مراسم سال ۱۳۳۹ است. فرح در این زمان یک سال است که به عقد محمدرضا پهلوی درآمده است.