درباره اقتصاد و معیشت و نتایج ژاپن و کرهجنوبی
روزنامه هفت صبح| یک: سال‌هاست که احمد آقا کارهای تعمیراتی خانه ما را انجام می‌دهد. تخصصش تاسیسات است اما اگر پایه میزی شل شده باشد و کتابخانه‌تان زوارش در رفته باشد او همیشه ترفندهایی برای راست و ریست شدن کارها درآستین دارد. با دستگاه دریل و جعبه ابزارش که برای هر مشکلی یک پیچ و مهره مناسب بالاخره پیدا می‌کند. همیشه منظم است و تمیز. با لباس کار سرهمی و سر ساعت هم می‌رسد. امکان ندارد بدقولی بکند.
منصف است و رقم‌هایش را دقیق می‌گوید. مثلا ۲۶۵ هزار تومان. خیلی واضح هم همه چیز را برایت تفکیک می‌کند. پولی که برای جنس داده با رقم دقیق دستمزدش که همیشه کمتر از انتظار تو است. کارهایی را که همین طوری و سر راه برایت انجام می‌دهد را اصلا فاکتور نمی‌کند و آن را یک لطف معمولی به یک مشتری قدیمی در نظر می‌گیرد. یک دختر نوجوان دارد که همه زندگی‌اش است.
یک مرد خانواده واقعی که پول خود را با زحمت شبانه‌روزی و مردمداری و انصاف به دست می‌آورد. معمولا هم سرش شلوغ است و تلفنش مدام در حال زنگ زدن. این بار کسی بهش زنگ نزد. گفتم اوضاع چطور است؟ گفت تعریفی ندارد. پارسال همین موقع چندتا کار تاسیساتی را همزمان انجام می‌دادم(کارهایی مثل عوض کردن لوله کشی کل ساختمان، تعمیرات بنیادین موتورخانه و این طور کارها) اما الان فقط یک کار در دست دارم.
مردم دست نگه داشته‌اند. خرج برای ساختمانشان نمی‌کنند و صبر کرده‌اند شاید وضع مالی‌شان در آینده بهتر شود. می‌گفت که نگران تمدید اجاره خانه‌اش است. الان صدو پنجاه پول پیش داده و هشت اجاره ماهیانه. اما مطمئن است که سر موعد تمدید که مهرماه است صاحبخانه‌اش ماهی پانزده طلب خواهد کرد. و این رقم اعصابش را به هم ریخته است…
دو: به جز ایران، کرهجنوبی و ژاپن هم با حریفان آفریقایی دیدار کردند. در توکیو و سئول. در مقابل ده‌ها هزار تماشاگر خودی. پرشور و جذاب. ژاپن به ملاقات تونس رفت. تونس خودش به جام جهانی راه یافته و تیمش چیزی در حدود همین الجزایری بود که با ما بازی کرد. بازی کلا در دست ژاپن بود اما به وضوح در حال خودنمایی بودند و نتایج خوبشان در بازی‌های تدارکاتی قبلی جوگیرشان کرده بود. بازی به شکل عجیبی با نتیجه سه بر صفر به سود تونس تمام شد.
با یک پنالتی که در اثر یک ضدحمله به دست آورده بودند، یک لو دادن کاهلانه توپ توسط کاپیتان ژاپن در محوطه جریمه و یک ضدحمله در آخرین ثانیه‌های بازی و یک شوت عجیب و غریب از مهاجم تونسی. شکست سنگینی که ژاپنی‌ها را به دنیای واقعی و واقعیت‌هایش بازگرداند. اما کرهجنوبی میزبان مصر بود و در حالی که تا چند دقیقه پایان بازی دو بر یک جلو بودند و زیر فشار سنگین حریف قرار داشتند، دو گل دیگر زدند تا نتیجه عالی چهار بریک مقابل مصر را رقم بزنند.
مصر البته بدون ستاره‌هایش در این بازی حاضر شده بود. بدون محمد صلاح و الننی و ترزگه. و البته بدون کی‌روش. این بازی نشان داد که کی‌روش برای رساندن چنین تیمی به فینال قهرمانی آفریقا چه کارستانی را انجام داده بود. و جالب این که در تهران محمد مایلی کهن در رد کی‌روش می‌گوید «او حتی نتوانست مصر را قهرمان آفریقا کند!»
انگار مثلا قهرمانی آفریقا یک امر روزمره و بسیار ساده است آن هم برای مصر با چنین بضاعت ناچیزی به لحاظ مهره و بازیکن. شما آقای مایلی کهن عزیز، ناکارآمدی کی‌روش در عدم قهرمان کردن مصر و اکتفاکردن به رساندن تیمش به فینال آفریقا را به همه فینال‌ها و جام‌هایی که شما و دوستانتان تیم ملی ایران را بردید ببخشایید.
