داستان محمود فکری و لباس جدید پادشاه
روزنامه هفت صبح، نادر نامدار | پس از چند هفته ابتدایی لیگ بیستم و با وجود اینکه استقلال نتایج بدی نمیگرفت اما در میان هواداران، کارشناسان و اصحاب رسانه، یک اعتقاد جمعی وجود داشت و آن این بود که این استقلال، تیمی نیست که بتواند توقع هواداران را برآورده کند و آنها را به آرزویی که هشت سال است در سر دارند برساند.
در همان روزها رسانهها نسبت به آینده این استقلال، هشدارهای نرمی میدادند و از فکری میخواستند ضعفهای تیمش را ببیند، بپذیرد و آنها را در تمرینات رفع کند اما محمود فکری از همان روزهای اول، حتی نسبت به نرمترین انتقادات هم واکنشهای تند و طعنهآمیزی داشت و به هیچ وجه زیر بار ضعفهای ریز و درشت تیمش نمیرفت.
او هر بار در پایان بازیها و در نشستهای خبری با سوالات فنی و انتقادی خبرنگاران مواجه میشد، یا توپ را به زمین داوران و برنامهریزی سازمان لیگ و فدراسیون میانداخت، یا مدیران فدراسیون و وزارت ورزش را به حمایت از پرسپولیس متهم میکرد یا در نهایت پشت نتایج نسبتا خوب تیمش پنهان میشد و موقعیت تیمش در جدول را به رخ کارشناسان و منتقدان میکشید و انتقادات آنها را بیمورد و مغرضانه میدانست.
این وضعیت عجیب و غریب تا همین دو، سه روز پیش ادامه داشت. هم استقلال صدرنشین بود و هم انتقادات از نمایشهای این تیم و البته موضعگیریهای عجیب فکری و سایر اعضای کادر فنی هم در قبال انتقادات کارشناسان ادامه داشت. او در پایان بازی مقابل ذوبآهن که با تساوی بدون گل به پایان رسید، از وزیر ورزش خواست به مسئله داوریها ورود کند!
این در حالی بود که در آن بازی واقعا اتفاق خاصی نیفتاده بود که فکری به این شکل مظلومنمایی کند. نمایش ضعیف استقلال در دربی هم باعث نشد محمود فکری چشمهایش را به روی واقعیت باز کند و او و دستیارانش هرگز از ضعفهای تیمشان حرفی نزدند و فقط و فقط به مسائل حاشیهای پرداختند.
فکری بعد از تساوی تیمش در مسجدسلیمان مقابل نفت در نشست خبری گفت:
«ما یکی از بهترین کادرهای ایران را چه از نظر تجربه و چه از نظر دانش دراختیار داریم. متأسفانه ما هر کاری کنیم یک عده از دوستان هستند که ایراد میگیرند. تیم چه در صدر جدول باشد و اختلاف امتیاز با تیمها داشته باشیم از ما ایراد میگیرند، البته این خوب است. من خیلی خوشحالم که از ما ایراد میگیرند.»
این ادبیات در پایان هفته سیزدهم نشان میداد که مرغ محمود فکری یک پا دارد و او اصلا قصد ندارد ضعفهای فنی پرشمار تیمش را بپذیرد. آن هم ضعفهایی که برای دیدنشان اصلا نیازی به ذرهبین و نگاه کارشناسانه نبود و هر فوتبالدوستی به راحتی میتوانست با دیدن همین بازی پی به نقاط ضعف تیم فکری ببرد اما به نظر میرسید که سرمربی استقلال، در توهم توطئهای که در ذهن خودش ساخته بود، گرفتار شده و همین توهم، باعث ندیدن مشکلات استقلال شده است.
او آنقدر همه انتقادات را بدخواهانه و مغرضانه میدید که حتی حاضر نشد به قهر کردن وریا غفوری در جریان بازی با نساجی و رفتنش به خانه! واکنشی منطقی نشان بدهد و در این باره گفت: «حتی اگر وریا بعد از تعویض میآمد و روی نیمکت مینشست، خودم به دلیل سرمای هوا به او توصیه میکردم به رختکن برود!» جملهای که اوج بیمنطقی را در ذهن کادر فنیِ تحت فشارِ استقلال نشان داد.
سرانجام پس از باخت به سپاهان در اصفهان، آن هم با بدترین نمایش فصل، محمود فکری که طبیعتا باید منتظر سوالات انتقادی خبرنگاران میبود، خیلی زود از کوره در رفت و بعد از یکی، دو سوال ناگهان نشست خبری را به بهانه اینکه سوالات مغرضانه است و بعد از باخت، همه خبرنگاران، کارشناس شدهاند، محل نشست خبری را ترک کرد!
به قهر کردن و رفتار غیرحرفهای و توهینآمیز فکری کاری نداریم اما اگر حتی نمایش فاجعهبار استقلال مقابل سپاهان هم، فکری را به خودش نیاورده باشد، باید فاتحه لیگ بیستم را هم برای استقلال بخوانیم. او اگر ضعفهای گلدرشت تیمش در بازی مقابل سپاهان را ندیده باشد و همچنان در توهم بدخواهی منتقدانش باقی بماند، خیلی زود تاوان چنین نگاهی را خواهد داد.
هر چند خیلیها معتقدند همین حالا هم خیلی دیر شده و مدیران استقلال باید فکری به حال «فکری» و این باشگاه بکنند.همه چیز شبیه داستان معروف لباس جدید پادشاه است. فکری و همکارانش از بس به خودشان تلقین کردهاند که انتقادات از استقلال از روی بدخواهی و حسادت است، دیگر واقعیات را قبول نمیکنند. نمیبینند که تیمشان مقابل سپاهان حتی یک موقعیت نصفه و نیمه ایجاد نکرده است.
آن هم تیمی که تا قبل از این بازی ۱۸ گل خورده بود و مقابل استقلال بهترین مدافع میانیاش هم محروم بود! انگار فکری و همکارانش باور کردهاند که تیمشان هیچ عیب و ایرادی ندارد و هر کس از آنها انتقاد میکند، یا مشکل بینایی دارد یا مغرض و بدخواه است! اما آقای فکری! باور کن هیچ لباسی وجود ندارد. تیم شما احتمالا با بازی عقبافتاده پرسپولیس رده دوم را هم از دست خواهد داد و با باخت بعدی حتی
شاید تا ردههای پنجم و ششم هم سقوط کند. میبینید؟ این وضعیت، تاوان ندیدن صدرنشینیِ پوشالی و متزلزل تیم شما در هفتههای اخیر است که همواره آن را مثل چماقی بر سر منتقدان میکوبیدید. عجیب اینکه این روزها را همه پیشبینی میکردند، الا شما و دستیارانتان که به قول خودتان، بهترین کادر فنی ایران هستند!