داستان قاتلان سریالی پایتخت

روزنامه هفت صبح | بازخوانی یک پرونده‌‌ قدیمی؛ هنوز بعد از ۴ سال حکم قاتلان بازیکن اسبق سایپا مشخص نشده. در اسفند ماه سال ۹۴ کارآگاهان آگاهی تهران اعضای یک باند افغانستانی را به اتهام قتل‌های سریالی در پایتخت دستگیر کردند. باندی که چهار سال پیش و اواخر سال ۹۴ سروصدای بسیاری برپا کرد چراکه یک فوتبالیست جوان تیم سایپا توسط این باند به قتل رسیده بود.

۱۴مرداد‌ سال ۹۲ گزارش ربوده شدن فوتبالیست ۲۲ساله‌ای به نام امید دربندی که بازیکن سابق تیم‌های سایپا و نیروی زمینی بود در اختیار کارآگاهان پلیس قرار گرفت. او روز حادثه به محل کار خواهرش رفته بود تا او را به خانه برساند. اما در بین راه گرفتار آدم‌ربایان شده بود و هیچ‌کس جزئیات ربوده شدن او را نمی‌دانست تا اینکه همان روز فرد ناشناسی با پدر امید تماس گرفت.

مرد ناشناس گفت که امید را ربوده‌اند و برای آزادی‌اش ۱۱۰میلیون تومان می‌خواهند. آنها حتی شماره حسابی دراختیار پدر گروگان قرار دادند و پس از آن تلفن را قطع کردند. پدر امید با هر سختی‌ای که بود ۱۰میلیون تومان جور کرد و به‌حساب آدم‌ربایان ریخت اما آنها پسرش را آزاد نکردند و همچنان ۱۰۰میلیون تومان دیگر می‌خواستند.

آدم‌ربایان مدام تهدید می‌کردند که اگر پدرامید پول را جور نکند دست و پا و سر پسرش را می‌برند و برایش می‌فرستند. درحالی‌که تحقیقات پلیس در این پرونده ادامه داشت، چند روز بعد جسد امید در چاهی حوال امین‌آباد پیدا شد.بررسی‌ها نشان می‌داد که او با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیده و آدم‌ربایان پس از جنایت متواری شده‌اند.

بررسی مکالمات تلفنی آدم‌ربایان نیز نشان می‌داد که آنها از هرات افغانستان تماس گرفته‌اند و این یعنی آنها از اتباع افغان‌ بودند. هیچ سرنخی از عاملان جنایت وجود نداشت جز صدای ضبط شده‌ آنها هنگام تماس‌های تلفنی با پدر امید. تحقیقات در این پرونده ادامه داشت تا اینکه اسفند‌ماه سال ۹۴ کارآگاهان آگاهی تهران اعضای یک باند افغانستانی را به اتهام قتل‌های سریالی در پایتخت دستگیر کردند.

این باند ۲۷آبان‌ سال گذشته سه مرد جوان را به بهانه فروش سکه‌های طلا و عتیقه‌های زیرخاکی از نوشهر به تهران کشاندند اما در نهایت با قتل یکی از آنها و مجروح کردن دیگری، همه پول‌هایشان را به سرقت بردند. نفر سوم که در این حادثه جان سالم به در برده بود به مأموران گفت: ما به‌صورت تلفنی با فردی آشنا شدیم که می‌خواست مقدار زیادی سکه و عتیقه بفروشد.

او برای فروش محموله ۱۵میلیون تومان می‌خواست که این مبلغ را همراهمان آورده بودیم. محل قرار ما خانه‌ای در تجریش بود. وقتی به آنجا رسیدیم مردی افغان ما را به داخل خانه برد. من برای خریدن شام به میدان تجریش رفتم اما وقتی دوباره به آنجا برگشتم دیدم دوستانم طناب‌پیچ شده و غرق خون در گوشه اتاق افتاده‌اند و با دیدن این صحنه پلیس را خبر کردم.

در این حادثه یکی از مجروحان جان باخت و دیگری به کما رفت اما این پایان ماجرا نبود چراکه دومین حادثه مشابه این بار در شمال شرق تهران رخ داد. قربانیان بعدی قاتلان سریالی، دوبرادر بودند که یکی از آنها به قتل رسید و دیگری تا پرتگاه مرگ پیش رفت. بررسی‌ها نشان می‌داد که یکی از این دو برادر چند روز قبل‌تر از جنایت، پیامکی درخصوص فروش تعدادی سکه عتیقه و زیرخاکی به دستش رسیده و او برای خرید عتیقه‌ها به همراه برادرش با کیف حاوی ۱۲۰میلیون تومان پول نقد به محل قرار با فروشنده رفته بود که در نهایت در دام مردان جنایتکار گرفتار شده بود.

پس از این جنایت بود که کارآگاهان سرنخ‌های مهمی از باند جنایتکاران به‌دست آوردند و آنها را زمانی که با طعمه دیگری در پارکی در شمال تهران قرار گذاشته بودند محاصره کردند. در این عملیات یکی از آنها با سلاح سرد به سمت پلیس حمله کرد که با شلیک گلوله مأموران کشته شد. پس از دستگیری چهارعضو اصلی این باند، آنها برای بازجویی در اختیار قاضی سعید احمدبیگی بازپرس شعبه هفتم دادسرای جنایی تهران قرار گرفتند.

سرکرده باند مردی ۶۲ساله به نام عبدالله بود که خود را بی‌گناه می‌دانست و این درحالی بود که یک کیسه سکه تقلبی و چکی متعلق به دومین مقتول در مخفیگاه وی کشف شد.قاضی و پلیس شک نداشتند که اعضای این باند عاملان جنایات اخیر تهران هستند اما این همه ماجرا نبود چراکه قاضی جنایی پس از ساعت‌ها بازجویی از سردسته باند به این نتیجه رسید که صدای او شباهت زیادی به فایل صوتی آدم‌ربایانی دارد که با پدر امیدسربندی تماس گرفته و درخواست پول کرده بودند.

همین موضوع باعث شد که تیمی ازکارآگاهان بررسی‌های تخصصی و کارشناسانی را در این خصوص آغاز کنند. آنها پس از شنیدن فایل صوتی و مطابقت دادن آن با صدای عبدالله به یقین رسیدند که هیچ تفاوتی بین این دو صدا وجود ندارد و او همان آدم‌ربای جنایتکاری است که از سه سال پیش تحت تعقیب پلیس است.اگرچه عبدالله هیچگاه این موضوع را نپذیرفت اما این ماجرا همچنان ادامه دارد چراکه در آخرین دادگاهی که در مهر سال ۹۸ برگزار شد اولیای دم سه مقتول خواهان اشد مجازات برای متهمان شدند.

سپس متهم ردیف اول عبدالله که متهم به مشارکت در قتل عمدی و سرقت است در جایگاه دفاع قرار گرفت و گفت: من اتهامات خودم را قبول ندارم. هیچ گناهی نکرده‌ام و در قتل‌ها دخالتی نداشته‌ام. آن روز وقتی به ساختمان نیمه‌کاره در میدان هروی رفتم دوستانم مرا با چوب کتک زدند و با چاقو تهدیدم کردند که اگر کمکشان نکنم مرا می‌کشند.

برای همین مجبور شدم دستان ناصر و یوسف را ببندم اما هیچ ضربه‌ای به آنها نزدم. متهم درباره تماس با خانواده جوان فوتبالیست هم گفت: من با خانواده آنها تماسی نگرفتم. فقط در دو سرقت همراه دوستانم بودم که آن هم با ارعاب و تهدید آنها بود.متهم ردیف دوم هم در دفاع از خود گفت: من یک کارگر ساده بودم و هفت بچه قد و نیم قد دارم. دوستانم به من گفتند اگر کمکشان کنم پول خوبی می‌دهند اما من نمی‌دانستم آنها قرار است چه کار کنند.

یکدفعه دیدم به آن دو برادر حمله کردند. البته همه ضربه‌ها را جمیل به دو برادر زد.متهم دیگر نیز در دفاع از خود گفت: من حتی با این افراد حاضر در دادگاه هم جرم هم نیستم. من در قتل‌ها هیچ نقشی نداشتم.متهم ردیف چهارم هم اتهام خود را انکار کرد.بعد از انکار متهمان در ۲۵ آبان سال جاری حکم آنها آمد ولی باید برای قتل امید دربندی مراسم قسامه برگزار شود.

اعضای باند جنایتکاران افغان که چندی قبل به اتهام سه فقره قتل عمدی در دادگاه محاکمه شده بودند،با رای دادگاه به حبس و شلاق محکوم شدند و قرار شده است برای اثبات قتل‌های آنها مراسم قسامه برگزار شود. چهار متهم پرونده در اعترافات خود به سرقت و کلاهبرداری اعتراف کردند اما در دادگاه دفاع از خود ماجرای قتل‌ها را گردن همدیگر انداختند.

شعبه چهارم دادگاه کیفری،پس از محاکمه متهمان رای پرونده را صادر کرد. براساس این رای دادگاه اعلام کرد دلایل اتهامی درخصوص اتهام قتل متهمان به حدی که موجب علم قضایی شود به دست نیامده و از موارد لوث است لذا باید مراسم قسامه اجرا شود.همچنین متهمان به اتهام سرقت و ایراد ضرب و جرح عمدی هر کدام به ۱۰ سال حبس و تحمل ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدند.