خشم ناامیدانه یک طرفدار متعصب قدیمی
روزنامه هفت صبح | یک: پرسپولیس شوخی شوخی با تمیروف می‌خواهد لیگ را شروع کند. به عنوان یک طرفدار طی چهل سال گذشته چنین فضاحتی را در نقل و انتقالات پرسپولیس به عمرم ندیده بودم. سایه دلال‌ها در تصمیم‌گیری‌های پرسپولیس دیده می‌شود؟ نمی‌دانم. فقط امیدوارم یحیی گل‌محمدی پاسخ مناسبی به این سوءمدیریت داشته باشد.
این‌که نمی‌تواند و آن قدر نفوذ ندارد و آن قدر اعتبار برای رئیس باشگاه ندارد که یک مهاجم خوب برای تیم خودش جذب کند. تازه این بهترین حالت قضیه است. فرضیات دیگر را نمی‌توانیم بر زبان بیاوریم. تیمی که در طول تاریخش به مهاجمان و سانترفورواردهایش مشهور بوده به چه فلاکتی افتاده. همایون بهزادی، صفر ایرانپاک، فرشاد پیوس، علی دایی، ادموند بزیک، مهدی طارمی …
دو: خدمت‌تون عرض کرده بودم که منچستر یونایتد با راشفورد و مارسیال و لیندگارد و فرد و برونو فرناندز هیچ وقت نمی‌تواند تیم موفقی باشد حتی اگر در بازی‌های دوستانه بدرخشند. دیروز در یک بازی پیش فصل جدی مقابل آتلتیکو مادرید همه سطح واقعی راشفورد و مارسیال را دیدند و این که برونو فرناندز چقدر نوسان بازی دارد و چقدر شلخته بازی می‌کند. امیدوارم تن هاگ سریعا فهمیده باشد که دل بستن به مارسیال و راشفورد اشتباه بوده است. این دو بازیکن شش سال است که منچستر را عقیم کرده‌اند. لیندگارد هم همین بود که خب بالاخره رفت. برونو فرناندز هم باید ذخیره کریستین اریکسون باشد. والسلام!
سه: به شکل عجیبی در حالیکه سال ۲۰۲۲ به نیمه رسیده هیچ فیلم خوب محصول این سال به دستمان نرسیده است. یکی از یکی مزخرف‌تر ! آخرینش همین فیلم مرد خاکستری با شرکت رایان گاسلینگ و آنا دی آرماس و کریس پاین بود که به لعنت خدا هم نمی‌ارزید. تنها خوبی‌اش این بود که بر‌خلاف فیلم‌های پرسروصدایی مثل همه جا و همه چیز و یا سنگینی تحمل ناپذیر استعداد، اسمش راحت و روان بود. مرد شمالی و مرد عنکبوتی هم تحفه‌ای نبودند.
شاید یک خرده بتمن قابل تحمل باشد و همین. تنها استثنا در این میان فیلم جنایت‌های آینده از دیوید کراننبرگ بود. که خب به جریان اصلی هالیوود تعلق ندارد. زمانی شما در جریان اصلی سینمای آمریکا می‌توانستید فیلم‌هایی مثل متریکس، هیت، سکوت بره‌ها، هفت، رهایی شائوشنک، فارست گامپ، مظنونین همیشگی و این طور چیزها را مشاهده کنید اما حالا شانس دیدن یک فیلم خوب آمریکایی محدود می‌شود به اکران‌های اواخر پاییز. چه بلایی بود که مارول و نت‌فلیکس مشترکا بر سر سینمای آمریکا آوردند!
