خاطرهبازی با عقاب آسیا در سالروز تولدش
روزنامه هفت صبح، نادر نامدار | روز شنبه پنجاه و پنجمین سالروز تولد احمدرضا عابدزاده بود. دروازهبانی که دوران حضورش در فوتبال ایران سراسر خاطره بود. خاطراتی شیرین و به یاد ماندنی و البته گاهی هم تلخ. به بهانه سالروز تولد عقاب آسیا، چند خاطره از دوران بازی عابدزاده را با هم مرور میکنیم.
*** قهرمانی ایران در بازیهای آسیایی
در سال ۱۹۹۰ بازیهای آسیایی در کشور چین برگزار میشد. در رشته فوتبال ایران یکی از بختهای قهرمانی بود اما رقبای سرسختی هم داشت از جمله کرهجنوبی، ژاپن و کره شمالی! ایران در مرحله گروهی کره شمالی و مالزی را شکست داد و به عنوان صدرنشین از گروه خود صعود کرد. در مرحله یکچهارم نهایی در یک بازی سخت ژاپن را با تک گل مرفاوی شکست داد، در نیمهنهایی و در یکی از سختترین بازیهای تاریخ تیم ملی، با گل دقیقه ۱۰۷ قایقران کرهجنوبی را برد و سپس در فینال و ضربات پنالتی کرهشمالی را یک بار دیگر مغلوب کرد و قهرمان شد. در طول این مسیر، دروازه احمدرضا عابدزاده فقط یک بار در بازی گروهی مقابل کره شمالی باز شد.
او در سایر بازیها نمایشهایی فوقالعاده داشت. به خصوص در بازی نیمهنهایی مقابل کرهجنوبی که یکتنه باعث صعود ایران به فینال شد و البته درخشش به یاد ماندنیاش در فینال! او قبل از ضربه اول پنالتی بازیکنان کره شمالی، با چند ضربه روپایی اعتماد به نفس خود را نشان داد و روحیه بازیکنان حریف را پایین آورد و نتیجه اینکه موفق شد دو پنالتی اول آنها را بگیرد. عابدزاده مسیر پنالتی سوم را هم تشخیص داد اما یک قدم برای مهار توپ کم آورد. در نهایت تیم ملی با درخشش عابدزاده قهرمان بازیهای آسیایی شد.
*** قهرمانی استقلال در آسیا
در همان سال ۱۳۹۰ عابدزاده یک قهرمانی آسیایی دیگر را این بار با استقلال و در رقابتهای جام باشگاههای آسیا تجربه کرد. در آن رقابتها استقلال در گروهی متشکل از تیمهای ۲۵ آوریل کرهشمالی، محمدان بنگلادش و بانک بانکوک تایلند صدرنشین شد، در نیمه نهایی پلیتاجایا از اندونزی را مغلوب کرد و در فینال تیم لیائونینگ چین ر ا شکست داد و برای دومین بار قهرمان آسیا شد. نکته مهم این رقابتها این بود که احمدرضا عابدزاده به عنوان بهترین دروازهبان این تورنمنت هم انتخاب شد. به این ترتیب او در یک سال میلادی موفق شد دو قهرمانی آسیا را با استقلال و تیم ملی ایران به دست بیاورد.
*** آن مصدومیت لعنتی و انتقال به پرسپولیس
در بازیهای مقدماتی انتخابی جام جهانی ۱۹۹۴ احمدرضا عابدزاده دروازهبان اول تیم ملی بود. در بازی با چین تایپه و روی یک برخورد با مهاجم حریف، زانوی او به شدت آسیب دید و عابدزاده جایش را به بهزاد غلامپور داد. آن آسیبدیدگی مسیر زندگی ورزشی عابدزاده را کاملا تغییر داد. او مجبور شد زانویش را جراحی کند و آن جراحی و پیگیری نکردن مسئولان باشگاه استقلال عابدزاده را برای مدتی طولانی خانهنشین کرد و همین موضوع امیر عابدینی را بر آن داشت تا با اعزام او به آلمان و پرداخت هزینه جراحی، یکی از پرحاشیهترین نقل و انتقالات تاریخ فوتبال ایران در دهه ۷۰ را رقم بزند و او را به پرسپولیس منتقل کند.
*** مقابله تاریخی با وقتکشی کرهایها!
عابدزاده در سال ۱۳۷۵ با پرسپولیس به نیمه نهایی جام باشگاههای آسیا رسید. در آن مرحله پرسپولیس به مصاف پوهانگ کره رفت و شرایط به شکلی رقم خورد که تا دقایق پایانی، بازی ۳بریک به سود تیم کرهای بود. در همین لحظات مهاجم پوهانگ در کنار دروازه پرسپولیس خودش را به زمین انداخت تا وقت بازی را تلف کند اما عابدزاده که متوجه ترفند بازیکن کرهای شده بود، دستها و پاهای او را گرفت و به همان حالت او را به بیرون زمین انتقال داد! حرکتی تاریخی که البته با کارت زرد داور بازی هم همراه شد. بعدها به شوخی از این حرکت عابدزاده، به عنوان راهکار آموزشی برای مقابله با وقتکشی حریفان نام برده شد!
*** گلزنی از نقطه پنالتی به شیلی
در سال ۱۳۷۶ در تورنمنت کارلزبرگ که در هنگکنگ برگزار میشد، حریف ایران در بازی ردهبندی تیم ملی شیلی بود. آن بازی در وقتهای معمول و اضافه به تساوی انجامید تا برنده آن در ضربات پنالتی مشخص شود. در این ضربات یک اتفاق جالب افتاد. عابدزاده ضربه پنالتی اول تیم ملی شیلی را با یک دست مهار کرد و ضربه پنالتی آخر تیم ملی را هم خودش تبدیل به گل کرد تا تیم ملی در این تورنمنت به مقام سوم برسد.
*** آن روز بهخصوص در استرالیا
دیگر ماجرای بازی با استرالیا را تمام ایران میدانند. اگرچه در آن بازی بود که خداداد عزیزی لقب غزال تیزپای آسیا را دریافت کرد، اگرچه کریم باقری و علی دایی هم نقش مهمی در آن بازی داشتند اما واقعیت این است که اگر آن روز دروازهبان دیگری به جز عابدزاده در ترکیب تیم ملی ایران بود، آن معجزه رخ نمیداد. عابدزاده در همان ۱۰ دقیقه اول، حداقل شش فرصت گل مسلم را از استرالیاییها گرفت و آن حرکات به یادماندنیاش بعد از پاره شدن تور دروازه ایران توسط هوادار دیوانه استرالیایی بود که باعث شد روحیه به بازیکنان تیم ملی برگردد. او تا پایان بازی هم بارها ناجی دروازه تیم ملی شد و در واقع بیشترین نقش در صعود تاریخی تیم ملی به جام جهانی فرانسه را عابدزاده داشت.
*** تلخترین اتفاق زندگی عابدزاده
حدود ۲۰ سال پیش بود که خبری باورنکردنی فوتبال ایران را تکان داد. ۱۲ اسفند ماه بود و ایرانیان در تدارک عبور از سال کهنه و ورود به تعطیلات نوروزی بودند که یک خبر باورنکردنی همچون بمب در کشور پیچید؛ احمدرضا عابدزاده به دلیل عارضه مغزی در بیمارستان کسری تهران با مرگ دست و پنجه نرم میکند. انتشار خبر در روزهایی که مثل امروز دنیای مجازی فرمانروایی رسانهای نداشت، آنقدر بازتاب داشت که دوستداران احمدرضا از گوشه گوشه ایران خودشان را به خیابان الوند و مقابل بیمارستان کسری رساندند.
خبرهای تلخ پشت سر هم ردیف میشد و برخی پا را فراتر گذاشته و شانس پیروزی عابدزاده در این نبرد را اندک میدانستند. احمدرضا که قرار بود با تعدادی از دوستان ورزشیاش برای سفری یک روزه راهی جنوب شود حالا روی تخت بیمارستان در بیهوشی کامل بود. او سرانجام تحت عمل جراحی قرار گرفت و در نهایت ناباوری، خیلی زود به زندگی برگشت. البته در روزها و ماههای ابتدایی، حتی در تکلم هم مشکل داشت اما به تدریج حالش بهتر شد و حالا در ۵۵ سالگی از خیلی از همسن و سالانش هم آمادهتر و ورزیدهتر است!
*** چند اشتباه کوچولو
در میان همه روزها و اتفاقات تاریخی فوتبال عابدزاده، او چند اشتباه هم در زمین داشت. در دربی معروفی که ۲-۲ مساوی شد، او روی هر دو گل استقلال مقصر بود. روی گل اول محمد نوازی از زوایهای بسته دروازه او را روی یک ضربه ایستگاهی باز کرد و در گل دوم هم خروج اشتباهش و البته زمین خوردنش باعث شد تا هاشمینسب گل دوم استقلال را به ثمر برساند. او چند سال پیش و در دوران اوجش در پرسپولیس هم یک گل دیدنی از ایمان مبعلی جوان دریافت کرده بود.