خاطرات اسدالله یکتا: درآمد سیگارفروشی بیشتر از سینما بود!

اسدالله یکتا بازیگر قدیمی سینمای ایران که به تازگی از بیمار کرونا رهایی پیدا کرده است، دربرنامه کافه آپارات با فریدون جیرانی حاضر شد و گفت: من کارهای زیادی کرده‌ام که از فروش بلیط بخت‌آزمایی تا قصابی. به خاطر نداشتن پول، خیلی کم به سینما می‌رفتم و تفریحم در بچگی پارک گردی در شب‌های جمعه بود.

هم بازی مادر فردین بودم
یکتا در این گفت‌وگو به داستان بازیگر شدنش اشاره می‌کند و می‌گوید: بعد از مرگ عمویم در لاله زار در حال قدم زدن بودم که یواشکی به تئاتر پارس رفتم و آنجا نمایش «آش، کاسه و ملاقه» را دیدم. رضا عبدی و نیکتاج صبری که مادر فردین بود در آن تئاتر بازی می‌کردند. مدیر تئاتر فهمیده بود که من یواکشی وارد سالن شده‌ام، به خاطرهمین جلوی من را گرفت و گفت تو که اینقدر زبل هستی، دوست نداری بازیگر شوی؟ بعد در همان تئاتر به من نقش داد. بعد از تئاتر پارس به تئاتر دهقان رفتم و از آنجا بیشتر دیده شدم. من در تمام تئاترهای لاله‌زار کار کردم.

اولین فیلم با لیلا فروهر
یکتا در مورد اولین باری که جلوی دوربین رفته است هم می‌گوید: با معرفی صابر رهبر، بازیگر فیلم مراد و لاله شدم. در همین فیلم هنگام پایین آمدن از تیر برق هم مصدوم شدم و چانه‌ام پاره شد و خون همه جا را برداشت. در قبل از انقلاب حدود ۷۰ فیلم بازی کردم و تقریبا با تمام بازیگران مشهور آن زمان ایران از جمله فردین و ملک مطیعی هم بازی بودم.

فردین آقا بود
یکتا در مورد شخصیت فردین وملک مطیعی افزود: فردین آقا و با شخصیت بود. ملک مطیعی هم شخصیت بدی نداشت. این بازیگر قدیمی در مورد سینمای بعد از انقلاب هم گفت: بعد از انقلاب کار نکردم و به خاطر ترس از مصادره شدن خانه سه طبقه‌ام در جاده شمیران آن را به فردی واگذار کردم که او هم سرم را کلاه گذاشت. بعد از انقلاب سیگاری فروشی می‌کردم و مردم به جای یک پاکت، دو پاکت از من می‌خریدند که واقعا درآمدش بهتر از سینما بود.

اسم دخترهایم را نمی‌گویم
بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در مورد زندگی شخصی‌اش گفت: دوبار ازدواج کردم. با همسر اولم که اهل شیراز است تنها دو سال زندگی کردم. حالا هم از همسر دومم شش فرزند دارم. اسم دخترهایم را البته نمی‌گویم تا مردم متوجه نام آنها نشوند. فردی در تجریش برای من خانه خریده است و بازیگرانی مثل اشکانی خطیبی و پریناز ایزدیار وسایل خانه را تهیه کرده‌اند تا زندگی آرامی داشته باشم و بعد از سال‌ها زندگی در ورامین به تهران و تجریش بیایم.