جشن صعود تیم ملی در آفساید
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | از مدت‌ها پیش مشخص بود که روز پنجشنبه هفتم بهمن اتفاقی مهم برای فوتبال کشورمان رقم خواهد خورد: احتمال صعود به جام‌جهانی قطر. با این حساب برنامه‌های فوتبال برتر و شب‌های فوتبالی فرصت کافی برای مهیا کردن یک جشن «استاندارد» را داشتند. هر دو برنامه اما به بدترین شکل ممکن عمل کردند تا جایی که مخاطبان تلویزیون از این همه کلیپ تکراری و حرف‌های مطول مجری و کارشناسان سرگیجه گرفتند.
مورد اول|پیش از مسابقه
اهمیت مسابقه ایران و عراق، شبکه سه را به این نتیجه رساند که فرصت کافی در اختیار فوتبال‌برتر قرار دهد. محمد‌حسین میثاقی چند دقیقه‌ای صحبت کرد و بعد از آن حامد راستگو به‌طور زنده آخرین وضعیت ورزشگاه را شرح داد. در حالی که به نظر می‌رسید شاهد آیتم‌هایی خاص درباره مسابقه باشیم، یک کلیپ به همراه ترانه‌ای در وصف وطن پخش شد. میثاقی ابراز امیدواری کرد بعد از مسابقه از این ترانه‌ها زیاد بشنویم! شروع فوتبال‌برتر ناامید‌کننده و بدون برگ برنده بود.
مورد دوم|کارشناسان
در مسابقات بزرگ، کارشناسانی دعوت می‌شوند که همپای مسابقه باشند. خداداد عزیزی صاحب چنین وزنی است اما سیروس دین‌محمدی نه. آنها شروع به تحلیل شرایط تیم‌های ایران و عراق کردند، از خاطرات خود گفتند، سفارش کیک دادند و نیمه اول شروع شد. در بین دو نیمه به دلیل ماجرای هک، شبکه سه آگهی بازرگانی پخش نکرد و کارشناسان فرصت کافی برای تحلیل مسابقه داشتند.
حرف‌هایی که زده شد را یک علاقه‌مند مبتدی به فوتبال هم می‌داند؛ اینکه ایران باید حمله کند؛ عراق برای گرفتن تساوی آمده و … . وقتی انتخاب کارشناس از ابتدا به شکل اصولی انجام نشده باشد، طبیعی است که نباید انتظار تحلیل متفاوت داشت. بعد از مسابقه هم عزیزی و دین‌محمدی وقت زیادی برای صحبت داشتند. حرف‌ها اما ته کشیده بود و از دست میثاقی برای هدایت بحث کاری برنمی‌آمد.
مورد سوم|ترانه‌های تکراری
ایران پیروز شد و صعود کرد. قابل پیش‌بینی بود که این بار هم فوتبال‌برتر برنامه‌ای ویژه برای جشن ندارد. کارشناسان تبریک گفتند؛ میثاقی نیز. در لابه‌لای حرف آنها ترانه‌های هزاران بار شنیده شده، پخش شد؛ به همراه صحنه‌های حساس بازی و گل مهدی طارمی. بخش مهم همانی بود که فوتبال برتر در تولید آن دخالت نداشت: مصاحبه بازیکن‌ها و عوامل تیم ملی.
در این بین نوبت به گفت‌و‌گوی گزارشگر فوتبال برتر با معاون اول رئیس جمهور و وزیر ورزش هم رسید. طبیعی است که آنها از موضع مدیریتی صحبت کنند و وعده و وعید بدهند. هیجان گزارشگر اما عجیب بود؛ مثل جایی که هول شد و این پیروزی را به «خوش قدمی» معاون رئیس جمهور نسبت داد.
مورد چهارم|تصاویر تکراری
کمی بعد از صعود، در حالی که پخش فوتبال برتر ادامه داشت، برنامه شب‌های فوتبالی در شبکه ورزش شروع شد. مهدی توتونچی و محمد میر صعود تیم ملی را تبریک گفتند و مشابه همان حرف‌هایی را زدند که در شبکه سه، کمی پیش‌تر شنیده بودیم. در این لحظه فوتبال‌برتر داشت شادی مردم در تهران و چند شهر دیگر را نشان می‌داد.
گاهی گزارشگر با آنها مصاحبه می‌کرد و گاه تصویر دو‌قاب می‌شد و میثاقی و کارشناسان، حرف می‌زدند. همین تصاویر در اختیار شب‌های فوتبالی هم قرار داشت. یعنی مخاطب در یک زمان با دو محتوای یکسان در دو شبکه مواجه می‌شد. در شبکه ورزش هم تا دل‌تان بخواهد، ترانه وطنی پخش شد تا جایی که «ای جان و ای جانان من » سالار عقیلی را دو بار شنیدیم!
مورد پنجم|جای خالی آیتم‌های جذاب
اشاره کردیم که برنامه‌های فوتبال برتر و شب‌های فوتبالی می‌دانستند با یک جشن مواجه خواهند بود. با این حال ساده‌ترین کار برای برپایی جشن را انجام نداده بودند. پیش‌تر در برنامه‌های استاندارد ورزشی شبکه سه دیده بودیم که برای مناسبت‌هایی این چنین، آیتم‌هایی با کیفیت آماده می‌شود.
یعنی در خلال نمایش تصاویر شادی مردم و پخش «به اندازه» ترانه، آیتم‌هایی جذاب مثل نحوه صعود در ادوار مختلف، گل‌های ایران در جام‌جهانی، مربیانی که عامل صعود شدند و … شاهد می‌بودیم. این دو برنامه اما چنین نکردند و تبدیل به برنامه‌هایی خسته‌کننده شدند. در شب‌های فوتبالی ویدئوی تبریک برخی فوتبالیست‌ها پخش شد که یک امتیاز است. با این حال گفت‌و‌گوی تلفنی مطول با جلال چراغ‌پور و رئیس فدراسیون فوتبال نسبتی به شب جشن نداشت.
