جای خالی فردوسیپور در شب داغ فوتبال
روزنامه هفت صبح، احمد رنجبر | مسابقه بارسلونا و بایرن مونیخ در حافظه فوتبالدوستان ثبت میشود. هنوز بینندهها در شوک این مسابقه هستند که با ۱۰ گل به پایان رسید! چه کسی باور میکرد بازی جمعه شب سرنوشتی اینچنین داشته باشد؟ نکات فنی و فرامتن بازی را در دیگر صفحات هفت صبح میتوانید بخوانید. این گزارش به عملکرد گزارشگران مسابقه اختصاص دارد؛ آنها که در شبکه سه و تلویزیونهای اینترنتی آیو و آنتن بازی بایرن و بارسا را گزارش کردند. عملکرد هر کدام چه بود؟
*** گزارشگر شبکه سه | متوسط
شبکه سه در قالب برنامه گزارش ورزشی مسابقه را پوشش داد. فرشاد محمدیمرام برای این مسابقه انتخاب شده بود که در میان گزارشگران کنونی تلویزیون جزو بهترینهاست. مهمترین ویژگی او در این مسابقه، تزریق هیجان و دادن اطلاعات بود. او به موقع صدای خود را بالا میبرد و به اندازه سکوت میداد. مثلا در صحنه گل به خودی مدافع بایرن میدانست بوی خطر میآید پس صدایش را بالا برد و از لحظه گل عقب نیفتاد.
وقتی بایرن گل دوم را به ثمر رساند نوید یک بازی پرگل را داد و از اصطلاح «جشنواره گل» استفاده کرد. بعد از گل سوم هم بایرن را مهارناپذیر دانست. در صحنه گل چهارم به چهره بهت زده کیکه ستین مربی بارسا اشاره کرد. آلفونسو دیویس ستاره بازی بود؛ وقتی همه را دریبل زد، محمدی مرام چند جمله در تحسین او به زبان آورد. او برای روبرت لواندوفسکی که گل ششم را زد از عنوان « قاتل سریالی» استفاده کرد که خب عجیب است.
فرشاد محمدیمرام میدانست هیجان بازی بالاست و به همین خاطر تا جایی که توانست از تک تک لحظهها بهره برد. با این حال این قدرت را نداشت تا یک اصطلاح منحصر بهفرد به کار ببرد تا محل ارجاع شود. عملکرد محمدی مرام در مجموع خوب بود ولی از حد متوسط بالا نرفت. او بعد از گل هفتم جملهای کلیشهای به زبان آورد:« بارساییها دوست دارن داور همین الان سوت پایان را به صدا در بیاره؛ یک نتیجه تحقیرآمیز برای کاتلانها» بعد از گل هشتم هم به کوتینیو اشاره کرد که در بارسا مورد بیمهری بود.
*** گزارشگر آیو اسپورت| متوسط
مهدی شریفی و سعید زلفی در شبکه اینترنتی آیو اسپورت مسابقه بارسلونا و بایرن را گزارش کردند که البته شریفی گزارشگر اصلی محسوب میشود. بعد از گل اول بایرن، شریفی اینطور گفت:« گل ، گل، گل». روی گل تساوی هم اینطور گزارش کرد: «گل به خودی وای. چقدر بد بود این سوتی» زلفی هم اینطور وارد گزارش شد :«چه فوتبالی میبینیم کمتر از ۷ دقیقه دو گل.»
در همین دقایق بود که دفاع بایرن مرتکب دومین اشتباه خود شد و شریفی آن را با پنیرهای سوئیسی که سوراخ سوراخ است، قیاس کرد! همکار او خندید و بحث را تا چند لحظه با مثال پنیرهای سوئیسی پیش برد. عملکرد گزارشگران آیو هم متوسط بود آن ها متناسب با فضای نسبتا بازی که تلویزیونهای اینترنتی دارند، گزارش کردند اما فراتر نرفتند. یعنی جملهای که سر زبانها بیفتد نداشتند. شریفی بعد از گل ششم بایرن، از کری معروف پرسپولیسیها بهره گرفت: «بارسا ششتایی میشه»
در صحنه گل هفتم برای بارسایی دل سوزاند و گفت من اگر جای هواداران این تیم بودم تلویزیون را خاموش میکردم و میخوابیدم! مفهوم جمله شریفی هم مثل محمدی مرام کلیشه است. او بعد از گل هشتم هم این جمله را به زبان آورد:« خدای من چی داریم میبینیم؟» شریفی و زلفی سعی کردند از جملههای عامیانه و اصطلاحاتی چون «سوتی دادن» به کرات در گزارش خود بهره ببرند تا این گونه صمیمتشان با بیننده بالا برود.
*** گزارشگر آنتن| ضعیف
گزارشگران شبکه سه و آیو اسپورت اگرچه گل طلایی را نزدند اما در حد و اندازه خودشان توانستند اهمیت بازی را در گزارش خود منتقل کنند. علیرضا رحیم زاده ، گزارشگر سایت آنتن اما گویی در حال گزارش یک مسابقه از لیگ دسته دو کشورمان است! او برای توصیف بازی از جملههای کلیشهای بهره میبرد و اصلا حواسش نبود چه اتفاق مهمی در حال رقم خوردن است.
در صحنه گل ششم جوری گزارش کرد که انگار یک اتفاق معمولی رخ داده! او به گفتن «گل ششم» بسنده کرد و حواسش نبود این بارسلونا است که شش گل دریافت کرده! در بقیه صحنهها هم همین قدر خشک و بیروح بود. باور کنید تماشای بازی بدون صدای گزارشگر سایت آنتن جذابتر بود!
پیش تر چنین مسابقه های مهمی به عباس قانع در سایت آنتن می رسید. او برغم ایرادهایی که دارد می توانست بازی بارسلونا و بایرن مونیخ را با گزارش خود ویژه کند و شبی بیادماندنی برای بیننده های سایت آنتن رقم بزند.
*** جای خالی فردوسیپور
عملکرد سه گزارشگر را مرور کردیم. آنها نتوانستند از موقعیت استثنایی مسابقه بارسلونا و بایرن بهره ببرند و نامش را جاودانه کنند. این کاری است که عادل فردوسیپور بارها کرد و در مسابقات مهم تکجملههایی به کار برد که فراگیر شدند و هنوز که هنوز است رنگ کهنگی نگرفته. از قضا یکی از آنها مربوط به بازی بارسلونا با پاری سن ژرمن است.
وقتی بارسا به بازی برگشت عادل از توصیف «معجزه نیوکمپ» استفاده کرد و جملههایی گفت که هنوز محل رجوع هستند:« چیه این فوتبال اصلا؟! مگه میشه فوتبال این همه قشنگ باشه؟ تمام تن من داره میلرزه!» عادل موقع گزارش غرق در فوتبال میشود و حس خود از کسالت یا حرارت بازی را بیان میکند و اینگونه کنار بیننده قرار میگیرد.
مشخصه مهم دیگر گزارشهای او اصطلاحات منحصربه فردی است که برخی از آنها وارد ادبیات گفتاری شدهاند: چه میکنه این بازیکن؟ چقدر خوبیم ما، جونم بیرانوند و … دیگر ویژگی فردوسیپور پایبند نبودن به کلمات کلیشهای در گزارشهاست و موقع به ثمر رسیدن گلها سعی میکند از اصطلاحات رایج مثل توی دروازه استفاده نکند.