حاشیه‌های سیاسی روز؛ بوی احمدی‌نژاد می‌آید؟
روزنامه هفت صبح | قابی از چهار چهره شاخص احمدی‌نژادی در جلسه‌ای که اسمش «هم‌اندیشی مجلس تراز انقلاب اسلامی» بوده است و رسمش حمایت از نامزدی حاجی بابایی، نفر دوم از سمت راست، رئیس فراکسیون ولایی مجلس دهم، نماینده همدان و البته وزیر آموزش و پرورش دولت دهم. او ظاهرا تنها رقیب جدی قالیباف است برای ریاست مجلس هر چند که دیروز، رسانه‌ها با مقایسه تصاویر مراسم حامیان او و قالیباف به راحتی نتیجه گرفتند که قالیباف بر نماینده احمدی‌نژادی‌ها پیروز خواهد شد. و این در حالی است که سیاست ایران این روزها بیش از هر چیز بوی احمدی‌نژاد را می‌دهد. باور ندارید؟ این قاب عکس را رها کنید و بیایید به دنبال نشانه‌ها برویم.
همین هفته، وقتی دو روز عید فطر را چسباندیم به شنبه بین‌التعطیلین و جمعه تعطیل و پنجشنبه میان تعطیلی و دوستانمان حماسه آفریدند در سفر به شمال، باید یادمان می‌بود که این کاری احمدی‌نژادی بود. او بود که طرح افزایش تعطیلی در ایران را پیش برد اما به هدف کامل خود نرسید. آن طور که خودش هفته پیش در یک مصاحبه بازنشر شده با اعتماد آنلاین گفت برخی در شورای عالی انقلاب فرهنگی معتقد بودند تعطیلی باعث افزایش فساد می‌شود. با این حال، او آن قدر پرقدرت بود که بتواند عید فطر را به تنها عیدی در ایران به جز عید نوروز تبدیل کند که تعطیلات آن بیش از یک روز است. (برخلاف عید قربان یا حتی غدیر)
در همین تعطیلات گفتند که نفتکش‌های ایرانی به ونزوئلا رسیدند. کاری که لابد کار مجموعه نظام بوده است؛ از دیپلماسی تا نظامی ولی راه ما به آن گوشه جهان را احمدی‌نژاد باز کرد. ۳۰سال بعد از آنکه ساندینیست‌ها در نیکاراگوئه همراه با انقلاب اسلامی به پیروزی رسیده بودند و از طرف ایران در بدو تاسیس نظام جدید حمایت شده بودند؛ مثلث روسای جمهوری مثلث ترکیبی چاوز، مورالس و اورتگا در ونزوئلا، بولیوی و نیکاراگوئه، آنقدر احمدی‌نژاد را به وجد آورده بود که شاید چاوز بیش از هر کس دیگری به ایران آمد و همین هم باعث شد که احمدی‌نژاد در تشییع جنازه او، مادر رئیس‌جمهور وقت ونزوئلا را چنان که دانی، در آغوش بکشد.
یا اصلا همین دیروز گفتند سهام عدالت آزاد شده و می‌توان با سازوکارهایی، رفت و آن را فروخت یا مدیریت کرد. درست است که دولت این روزها در ستایش سهام عدالت حرف می‌زند ولی نباید یادمان برود که ایده سهام عدالت، ایده دولت احمدی‌نژاد بود در سال ۱۳۸۵ و از سوی اصلاح‌طلبان نیز انتقاداتی تند روانه آن شده بود.
و البته از این ور و آن طرف می‌شنویم که حالا که نفس نفت به شماره افتاده و نمی‌توان آن را صادر کرد و اگر هم بتوانیم، پولی نمی‌توانیم بگیریم، رستم قاسمی، وزیر نفت دولت احمدی‌نژاد که البته وزیر نفتی در قد و قامت نظام بود، حالا دارد به وزارت نفت زنگنه کمک می‌کند در صادرات نفت و نقل و انتقال پول به ایران و شاید همین هم باعث شده است که با وجود اختلافات چشمگیر به خصوص در پرونده بابک زنجانی، رستم همچنان عضو ثابت میهمانی وزرای نفت سابق در دفتر شیخ الوزرا باشد. خلاصه که زمانه، زمانه آخر روحانی است ولی آسمان را که بو می‌کشی، بوی احمدی‌نژاد می‌آید. آری، این چنین است برادر!
