به‌آرامی بندر مونته کارلو/گزارش میدانی هفت صبح از آخرین مسابقه فرمول یک
متین نصیری، هفت صبح| مرسدس بار دیگر توانست در پیست موناکو به پیروزی دست یابد و فاصله خود را در جدول از مابقی تیم‌ها بیشتر کند.
ششمین مسابقه فرمول یک در حالی برگزار شد که بسیاری از علاقه‌مندان به دنیای موتوراسپرت در غم از دست دادن نیکی لائودا بودند. این اسطوره اتریشی در سال‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۷ با فراری و ۱۹۸۴ با مک‌لارن موفق به کسب قهرمانی شده بود و در سال‌های اخیر نیز مدیریت غیر اجرایی تیم مرسدس را بر عهده داشت. وی بعد از حادثه‌ای که در مسابقه نوربرگرینگ ۱۹۷۶ برایش اتفاق افتاد، به دلیل آتش‌سوزی دچار بیماری ریوی شده بود و تا همین اواخر با آن دست‌وپنجه نرم می‌کرد. باری، او در سی‌ام اردیبهشت‌ماه و در سن ۷۰ سالگی دار فانی را وداع گفت و به همین جهت تمام رانندگان و تیم‌های حاضر در مسابقه فرمول یک موناکو به نشانه احترام، نام وی را بر روی لباس و خودروشان حک کردند.
در تمرین‌های گرانپری موناکو شاهد عملکردی امیدوارکننده از فراری بودیم، خصوصاً آنکه شارل لکلرک توانست در تمرین سوم در رده اول جای گیرد. هرچند سباستین فتل در همان تمرین به دیوار پیچ ۱ برخورد کرد اما توانست به تعیین خط برسد و باتوجه به شرایط خیابانی پیست، انتظار می‌رفت که شاهد رقابت نزدیکی باشیم. مشکل فراری‌ها در تعیین استراتژی مناسب برای ثبت بهترین زمان ممکن، کار دست لکلرک داد و وی باوجودآنکه می‌توانست زمان بهتری ثبت کند، به رده‌ای بهتر از شانزدهم نرسید و جواز ورود به بخش دوم تعیین خط (Q2) را کسب نکرد. او که خود اهل موناکو است، امید به کسب نتیجه بهتری داشت اما به دلیل اشتباهات مکرر قرمزها، مسابقه را در بدترین شرایط ممکن آغاز کرد.
لکلرک در مسابقه روز یکشنبه نیز چندان خوش‌شانس نبود و در دومین سبقت خود از نیکو هالکنبرگ در پیچ لاراسکاس، به مانع کناری پیست برخورد نمود و پنچری لاستیک عقب چپ، شرایط را برایش بدتر کرد. درنتیجه این اتفاق، کف خودرو لکلرک روی آسفالت کشیده شد و قطعاتی از آن روی زمین باقی ماند که منجر به اعزام خودرو ایمنی به داخل پیست شد. باوجوداینکه جان کلر، مهندس فراری، معتقد بود که وی می‌تواند برای ادامه رقابت به خودرو فشار بیاورد اما لکلرک در رادیو تیمی با گفتن جمله «مسابقه دادن با این خودرو بسیار سخت است» از گرانپری خانگی خود خداحافظی کرد.
یکی از نکات قابل‌توجه مسابقه، رانندگی استقامتی همیلتون با لاستیک مدیوم آن‌هم به میزان ۶۶ دور بود که حتی از عدد اعلامی پیرلی، ۱۶ دور مسافت بیشتری ثبت کرد! او با مدیریت فوق‌العاده خود توانست ورستپن را که لاستیک بهتری داشت، پشت سرش نگه دارد و با بهره‌گیری از سیستم تعلیق Pushrod on Upright در پیچ‌ها سریع‌تر از هر خودرو دیگر پیست باشد. این سیستم تعلیق که رمز موفقیت مرسدس W10 در طول فصل جاری بوده، با تغییر زاویه و ارتفاع در هر پیچ، سرعت بالایی به خودرو مرسدس اعطا کرده، به‌طوری‌که در پیست خیابانی موناکو این خودرو در پیچ ۱۲ در مقایسه با فراری SF90 چیزی در حدود ۱۲ کیلومتر بر ساعت سریع‌تر است. همین مسئله در پیچ‌های سرعت‌پایین نیز صدق می‌کند و در روز تعیین خط موجب شد مرسدس اختلافی ۰٫۸ ثانیه‌ای با فراری داشته باشد.
با برخوردی که ورستپن و بوتاس در دور ۱۲ و در پیت لین داشتند، راننده فنلاندی مرسدس دوباره به پیت بازگشت تا به دلیل احتمال پنچری، لاستیک خود را تعویض کند. همین اتفاق فرصتی مغتنم برای سباستین فتل فراهم کرد تا بتواند برای نخستین بار در طول فصل ۲۰۱۹ بین دو راننده مرسدس روی سکو قرار بگیرد. همیلتون با کسب رده اول در رقابت موناکو هرچند به چهارمین پیروزی خود دست یافت اما باید منتظر اعتراضات فراوانی به خود و تیمش باشد. نوع رقابت بی‌دردسر آن‌ها موجب شده بسیاری از تماشای فرمول یک منصرف شوند و دیگر علاقه‌ای به دنبال کردن آن نداشته باشند. رقابتی که می‌توان آن را به‌آرامی بندر مونته-کارلو تشبیه نمود.
