بذر نفرت نکارید آقایان مجری؛ کیش و مات میثاقی
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون| حاشیه و جنجال همنشین فوتبال است. کمتر روزی می‌توان به یاد آورد که در رسانه‌ها «آرامش» حکمفرما باشد و یک خبر و اتفاق تبدیل به جدال میان طرفداران نشود. در چنین فضایی، رسانه‌های رسمی کاری سخت پیش رو دارند و باید به گونه‌ای رفتار کنند که متهم به جانبداری از یک تیم خاص نشوند.
این حساسیت برای برنامه‌های فوتبالی و مجریان آن‌ها دوچندان است. با این حال کم پیش می‌آید که مجریان بتوانند حد وسط را بگیرند و خواسته و ناخواسته در دام نیفتند. در روزهای پایانی هفته شاهد هیاهویی بودیم که توسط مجریان تلویزیون به پا شد. وجه مشترک جنجال نیز دو تیم پر طرفدار پرسپولیس و استقلال است که مجریان می‌دانند، موضع گیری درباره آن‌ها (چه مثبت و چه منفی) باعث «دیده شدن» می‌شود.
کیش و مات میثاقی
هنوز چند روزی از خطای استراتژیک محمد‌حسین میثاقی در ماجرای رئیس فدراسیون فوتبال و البته رای کمیته استیناف نگذشته بود که در دامی دیگر افتاد. او در برنامه هفته پیش فوتبال برتر پرونده سربازی مدافعان استقلال را باز کرد و ماجرا را از حسین زاهدی، معاون سازمان وظیفه عمومی جویا شد. در حالی که سیاوش یزدانی علیه باشگاه استقلال دست به افشاگری زده بود، میثاقی مسیر را به سمت وحید امیری برد و از معاون سازمان وظیفه عمومی در این باره پرسید. هدف مجری فوتبال برتر چه بود؟
می‌خواست بگوید برنامه‌اش جانب عدل را می‌گیرد؟ می‌خواست با پیش کشیدن مسئله بازیکن پرسپولیس، از نظام وظیفه گروکشی کند؟ دنبال محبوبیت میان هواداران استقلال بود؟ او در حرکت اول اما کیش و مات شد چرا که زاهدی جوابی منطقی داشت. بلافاصله هم روی دیگر ماجرا عیان شد و امیری اعلام کرد:
« معافیت من کاملا قانونی بوده و از طریق مراجع ذی‌صلاح صورت گرفته است.» یزدانی به میثاقی پاس گل داد اما او به جای واکاوی یک تخلف، حواس خود را معطوف به بازیکن سرخ‌ها کرد؛ در حالی که نه مدرک کافی داشت و نه اطلاعاتی موثق. همین هم بود که در دوئل با زاهدی شکست خورد و در نهایت امتیاز منفی دیگری به کارنامه خود افزود. چه بسا اگر میثاقی رندی می‌کرد، می‌توانست سوال درباره امیری را به شکلی دیگر مطرح کند.
مثلا در گفت‌و‌گو با زاهدی، شائبه‌هایی که در فضای رسانه وجود دارد را پیش بکشد و همان ابتدا خودش را از دادن حکم، مبرا سازد. میثاقی اما چنین نکرد و از لحن و اکت او چنین برمی‌آمد که قصد محکوم کردن نظام وظیفه را دارد! اگر در کلام مجری فوتبال برتر «همدلی» وجود داشت او یک گام به سمت موفقیت گام برمی‌داشت.
پیش داوری عجیب پوربخش
مجتبی پوربخش مجری برنامه فوتبال یک شبکه ورزش هم در جنجال آخر هفته سهم داشت. او اما در صفحه اینستاگرام خود حاشیه آفرید اما نه روی آنتن زنده. پوربخش چند استوری به اشتراک گذاشت و با هشتگ «گول نخورید» از مردم خواست سهام تیم‌های استقلال و پرسپولیس را نخرند. او در این استوری‌ها، پاسخ کسانی را داده است که مردم را تشویق به خرید سهام می‌کنند.
پوربخش مجری ورزشی است یا کارشناس بورس؟ اگر علم دارد چرا استدلال منطقی چاشنی نظر خود نمی‌کند؟ اگر آگاهی ندارد چرا نظر می‌دهد؟ اگر می‌خواهد نظر دهد اما فاقد دانش است، چرا نظر یک کارشناس را جویا نمی‌شود؟ ادبیات یک مجری با تحلیل‌های «کف خیابان» نباید تفاوت داشته باشد؟
طبعا در این ماجرا نه موافق خرید سهام هستیم و نه مخالف. منتها کسی مثل پوربخش با چنین ادبیاتی، صلاحیت نظر ندارد. احتمالا استوری او از سر دلسوزی است ولی امان از جذابیت پنهان «دیده شدن» در اینستاگرام. هنوز زمان زیادی از باز شدن مشت میثاقی و توتونچی در ماجرای پیش‌داوری درباره رای کمیته استیناف نگذشته، پوربخش چرا درباره یک مسئله مهم پیش داوری می‌کند؟
عبداللهیان هم هست
افشین عبداللهیان در دوران فعالیت به عنوان مجری برنامه شب‌های فوتبالی حاشیه کم نداشت. او از این برنامه رفت و مدتی است یکی از مجریان برنامه ورزشگاه شبکه پنج شده. در دو هفته اخیر این برنامه با دعوت از بازیکنان اسبق سرخابی، مسائل این دو باشگاه را بررسی می‌کند.
در برنامه اخیر، عبداللهیان از کانال‌های هواداری گله کرد که مجریان برنامه را گاه محکوم به جانبداری از استقلال و گاه پرسپولیس کرده‌اند. بعد هم صدایش را کمی بالا برد و گفت این دو تیم مظلوم نیستند و … عبداللهیان پیش‌تر نشان داده قاعده بازی را بلد است. طوری صحبت می‌کند که هواداران یکی از دو تیم سرخابی، بتوانند بریده حرف او را علیه دیگری به کار ببرند. بله؛ مجری در گفت‌و‌گو با مهمان نمی‌تواند ساکت باشد اما باید آن قدر رند باشد که کسی او را مستمسک نکند. به‌نظر می‌رسد عبداللهیان آگاهانه نخ می‌دهد!
