بحران لوکیشن سینمایی و تلویزیونی در دوران کرونا
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | اسفند سال پیش و با گسترش ویروس کرونا، تولیدات سینمایی و تلویزیونی جزو مشاغل پرخطر لقب گرفتند و یکی پس از دیگری متوقف شدند. همزمان با کاهش محدودیت‌ها، ساخت فیلم و سریال‌های قبلی از سرگرفته شد و پروژه‌های جدیدی کلید خوردند. این پروژه‌ها حالا با چند مشکل اساسی مواجه هستند؛از جمله تامین لوکیشن‌های داخلی. به دلیل ترس از کرونا، خیلی‌ها حاضر نیستند خانه یا اداره خود را در اختیار تیم تولید قرار دهند.
*** مشکل اول| کمبود لوکیشن داخلی
حضور تیم تولید در یک لوکیشن داخلی خالی از عوارض نیست. صاحبخانه با علم به این موضوع قراردادی با تیم تولید امضا می‌کند و در ازای مدت اجاره مبلغی می‌گیرد. حالا علاوه بر عوارض پیشین مثل آسیب دیدن خانه، وسائل آن و … باید ترس از احتمال نفوذ کرونا به داخل خانه را هم افزود! این نکته‌ای است که مهدی فخیم‌زاده پنجشنبه شب در برنامه «دورهمی» به آن اشاره کرد.
او گفت قرار است در سریال «صفر بیست و یک» بازی کند اما صاحبخانه جرات نمی‌کند،لوکیشن را در اختیار عوامل قرار دهد. چه بسا مشکل این سریال تا حالا حل شده باشد اما معضل،دامنه‌دار است و عوارض آن شامل همه تولیدات سینمایی و تلویزیون می‌شود. خیلی‌ها حالا به راحتی دوران پیش از کرونا، خانه خود را در اختیار تیم تولید قرار نمی‌دهند. حتی شنیده شده این بحران دامن تولیداتی که پیش از کرونا شروع شده‌اند را هم گرفته است. مثلا یکی از سریال‌ها با یک لوکیشن قرارداد بلندمدت دارد. حالا اما صاحبخانه به قرارداد پایبند نیست و خانه را در اختیار تیم تولید قرار نمی‌دهد!
*** مشکل دوم| افزایش هزینه اجاره
بعد از پرس‌وجو از عوامل تولید چند پروژه، این پاسخ به دست آمد که مدتی است هزینه اجاره لوکیشن تقریبا دو برابر شده. دلیل اول به کمبود لوکیشن برمی‌گردد. همین باعث شده تیم تولید پیشنهاد افزایش قیمت لوکیشن را بپذیرد. دلیل دوم و سوم به شکل مستقیم با کرونا ارتباط دارد. صاحبخانه می‌گوید اگر قرار است خطر را به جان بخرد چرا با قیمت کم؟!
دلیل او منطقی به‌نظر می‌رسد و تهیه‌کننده‌ها هم ناچار به پذیرش هستند. از آن طرف هزینه‌های جاری بعد از کرونا درهمه ارکان زندگی چند برابر شده است؛ اجاره لوکیشن هم از این قاعده مستثنا نیست. یعنی اگر یک صاحبخانه نه از کرونا بترسد و نه برایش مهم باشد که لوکیشن کم است، به افزایش قیمت‌ها نگاه می‌کند و پیشنهادی متفاوت از گذشته دارد. هزینه اجاره لوکیشن نسبت به سال گذشته دوبرابر شده است.
*** مشکل سوم| هزینه تمیز کردن
یکی از شرط‌های جدید کسانی که لوکیشن در اختیار عوامل تولید قرار می‌دهند، تمیز کردن مرتب آن با مواد بهداشتی است. تیم تدارکات موظف است هر روز خانه را ضدعفونی کند. شاید مبلغ مواد ضدعفونی به اندازه هزینه اجاره خود لوکیشن زیاد نباشد اما مبلغ تازه‌ای است که روی دست تهیه‌کننده قرار گرفته. طبعا با افزایش مبلغ مواد ضدعفونی هزینه تولید هم بالاتر می‌رود.
*** مشکل چهارم| هزینه تامین وسائل بهداشتی
چهارمین مشکل پروژه‌ها به طور مستقیم نسبتی با لوکیشن ندارد. تهیه‌کننده موظف است ماسک، دستکش و مواد ضدعفونی‌کننده وسایل صحنه را تامین کند. حالا می‌خواهد لوکیشن داخلی باشد یا خارجی. اتفاقا تامین وسایل بهداشتی هزینه زیادی به پروژه تحمیل کرده است. کافی است بدانید تهیه ماسک و دستکش برای همه عوامل تولید یک پروژه در یک روز بین ۶۰۰تا ۷۰۰هزار تومان هزینه دارد. حالا این مبلغ را ضرب در ۳۰روز کنید تا پی ببرید کرونا چگونه هزینه‌ای ناخوانده برای پروژه‌ها شده!
*** مشکل پنجم| هزینه تست کرونا
این همه ماجرا نیست. بعد از این که تولید پروژه‌ها از سرگرفته شد، عوامل به طور مرتب باید تست کرونا بدهند. هزینه تقریبی تست کرونای یک پروژه در یک ماه حدود ۵۰میلیون تومان می‌شود. البته برخی پروژه‌ها از این هزینه سر باز می‌زنند و تست کرونا را به عهده خود عوامل واگذار کرده‌اند! با این حال برخی پروژه‌ها هزینه تست کرونا را متقبل می‌شوند… . با اوج‌گیری دوباره کرونا، مشکل ساخت فیلم و سریال نیز دوچندان شده. این گزارش فقط به بحران لوکیشن و مواد بهداشتی اشاره داشت. بحران داخل پروژه‌ها مثل سختی‌های فاصله‌گذاری، نگرانی بازیگران و … شرح جداگانه‌ای می‌طلبد.
