باشگاه مربیان بی‌قرار و خوش‌سفر لیگ‌برتر
روزنامه هفت صبح| در همه جای دنیا تعداد مربیانی که در یک تیم ثبات داشته باشند و سال‌ها روی نیمکت فقط یک تیم بنشینند کم است. امثال فرگوسن و ونگر که استثنا هستند و منظور ما مربیانی است که حداقل در یک دوره زمانی سه تا پنج ساله روی نیمکت یک تیم بنشینند. این چیزی است که در سال‌های اخیر کمتر در فوتبال ایران دیده شده است.
برانکو ایوانکوویچ به دلیل نتایج خوبش، حتی با وجود تغییرات زیاد مدیریتی بیش از چهار فصل سرمربی پرسپولیس بود و قبل از او شاید بتوان از غلام پیروانی نام برد که نزدیک یک دهه روی نیمکت تیم فجرسپاسی نشست. حساب امثال پروین و پورحیدری هم جداست. در سال‌های اخیر تعداد مربیانی از دست، واقعا کم بوده و در عوض مربیانی که عادت به یک‌جانشینی ندارند، به شدت زیاد شده است. عجیب اینکه بیشتر آنها بدون رزومه خاصی یا نمره قبولی در تیمی، همواره مشتری دارند و قرارداد قبلی را فسخ می‌کنند و قرارداد جدید امضا می‌کنند. مهم‌ترین این مربیان را مرور می‌کنیم.
فیروز کریمی؛ رکورد دست نیافتنی
درباره او هر چه بگوییم کم گفته‌ایم. در پرونده کاری او مربیگری و مدیریت فنی در ۳۳ تیم دیده می‌شود که آماری حیرت‌انگیز است. او کار مربیگری را از سال ۱۳۶۸ و با هدایت پاس شروع کرده و در حال حاضر هم سرمربی تراکتور است. در رزومه او مربیگری تیم‌های بزرگی مثل سپاهان و استقلال هم دیده می‌شود و البته کریمی سرمربی تیم‌هایی مثل یزدلوله و شهاب زنجان هم بوده است.
افتخارات او دو قهرمانی در لیگ آزادگان ایران و یک قهرمانی در جام‌حذفی و یک قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا با پاس، قهرمانی در جام حذفی با بهمن و نایب‌قهرمانی با استقلال اهواز در لیگ برتر است. نکته مهم اما این است که آخرین افتخار او همین نایب‌قهرمانی است که ۱۵ سال پیش به دست آمده و در حقیقت ۱۵ سال است که کریمی موفقیت خاصی به دست نیاورده است. البته او چهار تیم را از لیگ یک به لیگ برتر آورده اما در بالاترین سطح فوتبال ایران، مدت‌هاست که کریمی توفیقی کسب نکرده است.
مهدی پاشازاده؛ در تعقیب کریمی
باور کردنی نیست. او دیروز به عنوان معاون ورزشی احمد مددی در باشگاه استقلال معرفی شد و فقط ۴۷ سال دارد اما ۱۹ بار در تیم‌های مختلف سرمربی بوده است! او کارش را با هدایت تیم آدمیراواکر اتریش شروع کرد و در این مدت هدایت تیم‌هایی مثل پارسه، شهرداری تبریز، پارس‌جنوبی جم، راه‌آهن، نساجی، بادران، شهرداری ماهشهر و … را برعهده گرفته است. رکورد او سرمربیگری چهار تیم در یک فصل است که در نوع خود کم‌نظیر است.
آخرین حضور او در لیگ برتر، سرمربیگری شاهین بوشهر بود که البته با سقوط این تیم به لیگ یک همراه بود. مهم‌ترین موفقیت‌های او رساندن چهار تیم از لیگ دو به لیگ یک و رساندن دو تیم از لیگ سه به لیگ دو است. پاشازاده هنوز موفق نشده خودش را در مربیگری به اثبات برساند و در پنج سال گذشته ۱۲ بار تغییر تیم داده و در هیچ تیمی هم از ابتدا تا پایان فصل دوام نیاورده است. با این حال همواره جزو مربیان پرمشتری فوتبال ایران است و معمولا هیچ وقت بیکار نمی‌ماند.
عبدالله ویسی؛ جمع اضداد
کارنامه او پر از نمرات مثبت و منفی است و بر اساس این کارنامه، واقعا نمی‌توان درباره توانایی مربیگری او قضاوت کرد. ویسی در ۱۰ سال اخیر در ۱۰ تیم مشغول به کار بوده است. سرمربیگری را با صبای قم شروع کرد و در لیگ چهاردهم به شکلی باورنکردنی و معجزه‌آسا توانست استقلال خوزستان را به قهرمانی لیگ برتر برساند. او یک فصل قبل به زحمت و در بازی پلی‌آف موفق شده بود این تیم را در لیگ برتر نگه دارد.
دیگر نمره خوب کارنامه او رساندن شاهین بوشهر به لیگ برتر در سال ۱۳۹۸ است اما در سپاهان، نفت مسجدسلیمان و پیکان نتایج خوبی نگرفت. او هم بعد از قهرمانی با استقلال خوزستان در لیگ برتر، از اوج پایین آمد و هرگز نتوانست در تیمی به ثبات برسد و همواره در عرض یک سال یا کمتر، با تیم‌هایش قطع همکاری کرده است. ویسی چند روز پیش جانشین جواد نکونام در فولاد خوزستان شد. به نظر می‌رسید او یکی از استعدادهای مربیگری فوتبال ایران باشد اما با این روند، فعلا نمی‌توانیم به او امیدوار باشیم.
علیرضا منصوریان؛ عضو تازه باشگاه مارکوپولوها
در ابتدای شروع کار مربیگری، خوش‌آتیه نشان می‌داد. با نفت تهران نتایج خوبی گرفت و با تیمی جوان برای ایران در لیگ قهرمانان آسیا آبروداری کرد. دو فصل هدایت این تیم را برعهده داشت و سپس سرمربی استقلال شد. اما فراز و فرودهای نتایج استقلال باعث شد تا عمر حضورش در این تیم به دو فصل نرسد. بعد از کناره‌گیری از استقلال روی نیمکت ذوب‌آهن نشست و همین روند پرنوسان را در اصفهان هم ادامه داد و نتیجه اینکه بعد از یک فصل با این تیم هم قطع همکاری کرد.
مدتی بیکار بود و در ابتدای فصل گذشته سرمربی تراکتور شد اما فقط پس از پنج هفته از این تیم کنار گذاشته شد. در نیم‌فصل دوم هدایت آلومینیوم اراک را برعهده گرفت و پس از شروعی درخشان، پایانی افتضاح داشت. حالا هم که قرار است در لیگ بیست و یکم سرمربی صنعت‌نفت آبادان باشد. او در یکی دو سال اخیر روندی نگران‌کننده داشته و خیلی زود وارد باشگاه مربیان مارکوپولو شده است و به نظر می‌رسد قصد دارد به همین شکل ادامه بدهد.
