دعوت نکردن از بهترین ها با دلایل سری! یادداشتی از کمال بردبار : اسکوچیچ ادامه دهنده راه مایلی کهن است
علی پروین که سال ۱۳۶۹ سرمربی تیم ملی شد ، بعد از حوادث تلخ دوران مرحوم دهداری و تیم ناکام مناجاتی که پروین سکان تیم را به دست گرفت ، همه فکر می کردند او هرچه پرسپولیسی است را به تیم ملی می آورد و استقلالی هارا خط می زند. هرچه بود پروین شمایل پرسپولیس محسوب می شد. اسطوره و نشان ملی پرسپولیسی ها و هدف اصلی تلخ ترین و زهردار ترین شعارهای طرفداران تاج و استقلال . پروین اما شیوه اش این گونه نبود. او همه شایسته هارا به تیم دعوت کرد. نمی گذاشت تعصب و دلخوری هایش روی ورود بازیکنان شایسته در تیم اثر بگذارد. این که فلانی بازی اش به تیم ملی نمی خورد حرف مفت است. تیم ملی محل حضور بهترین بازیکن هاست. هربازیکنی که بدرخشد حق طبیعی اش است که در تیم ملی حضور داشته باشد. و این کار سرمربی تیم است که بهترین بازری هارا از این مجمع بهترین ها اخذ کند. پروین هم این طوری بود. پس نفرات استقلالی توی ترکیب تیمش از پرسپولیسی ها بیشتر شدند و در حالیکه همه فکر می کردند حمید درخشان همه کاره خط میانی تیمملی خواهد بود (آن هم در ۳۴ سالگی ) پروین قایقران و شاهرخ بیانی را آن وسط گذاشت و در خط حمله هم ناصر محمدخانی را روی نیمکت گذاشت و مرفاوی را زوج پیوس کرد…
سال ها بعد در دوره مایلی کهن ، مربی باز هم در جلد دیکتاتور ظاهر شد. زرینچه و پاشازاده و نامجو مطلق و هاشم حیدری هرکدام به دلایلی از تیم ملی دورماندند. بعدش نوبت به خداداد عزیزی رسید که جایش را در ترکیب اصلی به مدیر روستا داده بود. عزیزی روی نیمکت بود آن هم به دلایل فنی ! مگر می شود؟ این که امه ژاکه در دوره ای کانتونا را از تیم ملی محروم کرده بود شده بود پیرهن عثمان !ژاکه هم اشتباه کرد. حق کانتونا بازی در ترکیب اصلی بوده مگر می شود به دلایل شخصی کانتونا را از ترکیب خارج کرد و اصلا دعوتش نکرد؟ مگر می شود با حاصل عمر یک بازیکن شایسته این طوری بازی کرد؟ مایلی کهن اما با دلایلی عجیب تیم خاص خودرا انتخاب می کرد. اکبر یوسفی، علی موسوی ، مدیرروستا ، محسن گروسی ، استاد اسدی و… و در برابر این نام ها همه می دانستیم که چه چهره های مهم و شایسته ای از ترکیب و نیمکت دورمانده اند.
دوره برانکو هم این مکافات هارا داشتیم. وحید هاشمیان و خداداد عزیزی از تیم ملی دور بودند و تیم در حال فروپاشی بود. رسانه ها فشار می آوردند که آخر مگر می شود این دو ستاره را به تیم ملی دعوت نکرد. آخر سر برانکو که خطر حذف از جام جهانی ۲۰۰۶ آن هم در دور اول تهدیدش می کرد با اکراه هاشمیان و عزیزی را به تیم ملی دعوت کرد و معجزه همین دو نفر باعث شد تا ایران در دوبازی بسیار سخت از سد اردن وقطر بگذرد و در مرحله بعدی به جام جهانی برسد.
در دوران کی روش خیالمان کمی راحت تر بود. کی روش به شکلی مستمر هر بازیکن ممتاز و خوبی را به تیم ملی دعوت می کرد. هیچ استعدادی از چشمش دورنمی ماند. هیچ بازیکن بزرگی درآن دوره نیست که توسط کی روش تست نشده باشد و به حق خود نرسیده باشد. او تیمش را با حضور بهترین بازیکن ها می بست. بدون اغماض. و خب داستان رحمتی و عقیلی فرق می کند. رحمتی علنا نامردی کرد. به تیم خود از پشت خنجر زد و در سخت ترین روزها تیم ملی را ول کرد. اما کی روش همیشه بهترین هارا می دید . میلاد محمدی ، پورعلی گنجی ، وحید امیری ، رامین رضاییان ، مهدی ترابی ، سعید عزت اللهی و… همه جوان هایی بودند که کی روش به تیم ملی آورد و ثروتی چنین عظیم به هنگام رفتنش از ایران برای ما به ارث گذاشت. کی روش در جام جهانی ۲۰۱۴ متوجه توانایی های امیرحسین صادقی شد و اورا به استوانه اصلی خط دفاع تیم ملی بدل کرد. هیچ شایسته ای از چشم و دورنمی ماند. کمتر بازیکنی بود که تماشاگران و کارشناسان جای اورا در دعوت شده ها خالی بدانند.
اما خب داستان کی روش قسمت تلخ هم دارد . وقتی در آخرین دوره حضورش در ایران به دلایلی عجیب سید جلال جسینی و وریا غفوری را از تیم خط زد. کمتر کسی است که ته دلش باور نداشته باشد که در بازی نیمه نهایی جام ملت های آسیا اگر سید جلال در زمین بود امکان نداشت آن رسوایی مقابل ژاپن رخ بدهد.
حالا استاد اسکوچیچ پا در راه همان شیوه مذموم قدیمی گذشته است . ما نمی دانیم چرا رامین رضاییان نباید به تیم ملی راه پیدا کند و یا وریا غفوری ؟ دلایل سیاسی دارد؟ مسائل اخلاقی ؟ مسائل شخصی ؟ خب یکی به ما بگوید . آقاجان شوخی نیست. چهارتا بازی حساس داریم که بقایمان به مویی بند است . اگر ذره ای غفلت شود بهترین نسل تاریخ فوتبال ما جام جهانی را از دست خواهد داد. وقتی صادق محرمی هم مصدوم است چرا رامین و یا وریا نباید در تیم ملی باشند؟ با کدام منطق؟ اگر منطقی وجود دارد به ما بگویید ؟ به ما بگویید مثلا در عارف غلامی چه نکته ای را کشف کرده اید که فرهاد مجیدی آن را ندیده است و همین طور خیل طرفداران وتماشاگران فوتبال .
تیم ملی باید محل بهترین ها باشد. شعبده ای وجود ندارد . راز و معمایی هم نباید باشد. بهترین ها باید در ترکیب تیم ملی باشند و جز این هیچ چیزی پذیرفتنی نیست.
