این فینال بود یا سیزده به‌در توی کُردان؟
روزنامه هفت صبح | یک: فدراسیون جهانی والیبال دچار سوءتفاهم شده است. یا دچار کمبود اعتماد به نفس. بازی‌هایی به این زیبایی را تبدیل کرده‌اند به نمایش هنرنمایی‌های دی‌جی‌های درجه دو. از اول تا انتهای بازی فرانسه و آمریکا در فاصله هر خوابیدن آبشار تا زدن سرویس مجموعه‌ای از ترانه‌ها و موزیک‌های این دو سه دهه گذشته را از بلندگوهای ورزشگاه پخش می‌کردند. دی‌جی‌های عزیز خوش نمک هم بودند و مثلا دربازی لهستان و ایران وسط آهنگ‌های جورج مایکل و جنیفر لوپز یک عدد اندی هم می‌گذاشتند بیخ کار.
انگار رفته باشیم سیزده به‌در به باغ‌های کردان! در چنین فضای لوس و جلفی هرگونه حس و حال نبرد دراماتیک و کامبک قهرمانانه و این طور چیزها ارزش خود را از دست می‌دهند. آخر فینال والیبال قهرمانی جهان دیگر به این نوع ژانگولربازی‌ها احتیاج دارد؟ آخر این چه کار احمقانه‌ای است؟
دو: دیگر داریم عصبانی می‌شویم. نیم فصل بود که مشخص شد پرسپولیس در خط حمله مشکل دارد. شش یا هفت هفته به پایان بود که همه می‌دانستند پرسپولیس با این مهاجمان هیچ وقت به هیچ جایی نمی‌رسد. لیگ تمام شد و دو ماه تعطیلات را هم پشت سر گذاشته‌ایم و سرمربی همیشه مدعی پرسپولیس از گرفتن یک مهاجم به درد بخور ناتوان بوده و تقصیر را گردن مدیران انداخته است!
آقایان اگر واقعا تسلط دلال‌ها در خریدهای خارجی پرسپولیس این قدر زیاد است جمع کنید و از پرسپولیس بروید. مسخره‌اش را درآورده‌اید. یک ماه و نیم پای یک برزیلی مصدوم و پردردسر زیاده خواه هدر دادید و تازه در فاصله ده روز به آغاز لیگ می‌گویید ولش کنید! ولش کنید و درد! الان هر مهاجمی که بگیرید چطوری می‌خواهید با بدنه تیم هماهنگش کنید؟
بیایید اعتراف کنید که این دلال‌های محترم نفس تیم را گرفته‌اند و پرسپولیس از پیدا کردن یکی دو مهاجم به دردبخور ناتوان است و قرار است فصل را با تمیروف شروع کنیم. عبدی هم که مصدوم شده است. واقعا خجالت‌آور است این سیستم. واقعا مشکوک است. واقعا افتضاح است. آن قدر کش بدهید تا پای بازرسی و رسوایی‌های مالی و ردپای دلال‌ها در پرسپولیس فاش شود و همه آورده‌هایتان بر باد رود.
سه: به خدا نمی‌خواهم اصلا درباره ماجرای گشت ارشاد حرف بزنم. اما برخی همکاران اینجا اصرار دارند که یک نکته‌ای را بنویسم: دوستان تئوریسین اصولگرا حالا همه هوش استدلالی خود را پای دفاع از این گشت‌های اخلاقی خرج نکنند. چون به جملات عجیبی می‌رسند. مثل گفته‌های معاون وزارت ورزش درباره برچوب کردن لباس زیر و یا دوست عزیز دیگری که از فارغ‌التحصیلان دانشگاه امام صادق هستند و باکلماتی آن قدر قشنگ و شیرین و جذاب ماجرای حجاب را توضیح داده‌اند که از دایره توصیف ما خارج است.
این که همه زن عورت محسوب می‌شود چون که معنی عورت یعنی فلان چیز و از این جور حرف‌ها. حالا چه الزامی است شما با این کلمات و استدلال وارد میدان بشوید؟ بگذارید ما در جهل مرکبمان بمیریم به جای آنکه بفهمیم همه زن عورت محسوب می‌شود.
