اگر آزمون و طارمی در خط حمله اسپانیا بودند...
روزنامه هفت صبح| نیمه نهایی جام ملتهای اروپا شروع میشود.چند تا نکته: یک: اسپانیا از ۵ بازی که تا به امروز انجام داده تنها در یک مسابقه طی ۹۰ دقیقه به پیروزی رسیده (مقابل اسلواکی). آنها سه پیروزی در کارنامه دارند اما یک پیروزی آنها در ۱۲۰ دقیقه و یک پیروزی در ضربات پنالتی به دست آمده است.
دو: ایتالیا پنج بازی خود را برده است. از این ۵ بازی، چهار مسابقه را در وقتهای قانونی و یک بازی را در وقت اضافه برنده شده است. انگلیس هم ۴ مسابقه را در وقت قانونی برده و یک بار هم مساوی شده است. دانمارک بعد از دو باخت ابتدایی سه بازی بعدی خود را در همان ۹۰ دقیقه برنده شده است. در میان ۴ تیم نیمه نهایی فقط دانمارک تا پیش از این، شکست را تجربه کرده است.
سه : اسپانیا با ۱۲ گل زده بهترین خط حمله و انگلیس با ۸ گل زده بدترین خط حمله را در اختیار دارند. در خط دفاع ماجرا برعکس است. اسپانیا با ۵ گل خورده بدترین خط دفاع و انگلیس بدون گل خورده بهترین خط دفاع را دارا هستند. ایتالیا آمار ۱۱ گل زده و ۲ گل خورده را دارد و دانمارک هم ۱۱ گل زده و ۴ گل خورده.
چهار: ۱۰ستاره اول و گرانقیمت جام همه از دور مسابقات کنار رفتهاند. یعنی کریستیانو رونالدو، دی بروینه، لوکاکو، امباپه، لواندوفسکی، برونو فرناندز، پوگبا، ادن هازارد، مانوئل نویر و انگولو کانته.در میان بازیکنان فعلی هری کین و رحیم استرلینگ مشهورترین ستارههایی هستند که در جام باقی ماندهاند.
پنج: ۸۰ درصد گلهای انگلیس از سمت چپ به ثمر رسیده و لوک شاو با ۳ پاس گل و جک گریلیش با یک پاس گل پیشتاز این موضوع هستند.
شش: نبودن لئوناردو اسپینتزولا دفاع چپ درخشان تیم ملی ایتالیا که بهترین بازیکن این تیم در ۵ بازی ابتدایی بوده ضربه مهلکی به تیم مانچینی است. جانشین او امرسون در تیم چلسی ذخیره سوم برای دفاع چپ بعد از بن چیلول و آلونسو بوده. که خب هم چیلول و هم آلونسو در ترکیب اصلی تیمهای کشورشان نیستند و این نشان میدهد که سطح کیفی امرسون در چه اندازههایی خواهد بود. ایتالیا تا به امروز بزرگترین مزیتش یکدستی تقریبی کیفیت بازیکنها در تمام نقاط زمین بوده (با کمی اغماض در مورد دی لورنزو در دفاع راست ) و خب حالا حضور امرسون به جای اسپینتزولا این مسئله را تحتالشعاع خود قرار خواهد داد.
هفت: اسپانیا برای بازی امشب دچار همان کابوس مهاجمان نوک است. نمایش آلوارو موراتا و خوزه مورهنو مایه شرمساری فوتبال اسپانیا بوده است. ما که به درخشش فرناندو تورس، یورنته، داوید ویا و دیه گو کاستا و حتی پدرو عادت کرده بودیم این فقر ناگهانی در خط حمله غیرقابل هضم است.
اسپانیا و ایتالیا دو تیم شجاع و هجومی جام بودهاند. ایتالیا پختهتر و دیدنیتر بوده و اسپانیا تمام امتیازاتش زیر سایه فرصت سوزیهای آماتوری دو مهاجم نوکش نادیده گرفته شدهاند.
اسپانیا تیمی دونده و رو به جلو است و میتواند ایتالیا را تحتالشعاع خود قرار دهد. اسپانیا را دستکم نگیرید. خط دفاعی این تیم ترکیب باتجربه و خوبی دارد. تورس و لاپورته در مرکز و آلبا و آزپلیکوئتا در جناحین. حضور بوسکتس و کوکه و پدری (شاید هم تیاگو آلکانترا ) کیفیت خط میانی اسپانیا را هم ارتقا داده است. مشکل در خط جلو است. فران تورس عموما در منچستر سیتی ذخیره بوده است و سارابیا هم عنصر سرنوشت سازی در پاری سنژرمن نیست. دنی اولمو و یا اولایزابال هم بازیکنان مهمی نیستند. نوک حمله هم که موراتا و موره نو بدترین کیفیت ممکن را دارند. به قول دوستی اگر اسپانیا سردارآزمون و طارمی را در خط حمله داشت شانس اول قهرمانی بود.