انتقادها از بازی فرزاد فرزین در سریال مانکن
روزنامه هفت صبح، بهنام مظاهری | چهارقسمت از پخش سریال «مانکن» می‌گذرد؛ سریالی که یک خواننده در آن به ایفای نقش پرداخته و دوباره این بحث که چرا خواننده‌ها بازیگری می‌کنند و بازیگران خوانندگی می‌کنند، بر سر زبان‌ها افتاده است. فرزاد فرزین، خواننده نام‌آشنایی است که انتقاد‌های زیادی در شبکه‌های اجتماعی نسبت به بازی او می‌شود.
اما واقعیت ماجرا این است که چنین انتقادهایی هیچ‌وقت نمی‌تواند چندان هم به‌حق باشد. با نگاهی به محصولات تصویری هالیوود هم می‌شود فهمید که این داستان جهان‌شمول است و اتفاقی نیست که تنها در ایران بیفتد. نه موسیقی، نه سینما و نه هیچ عرصه‌ای ارث پدری کسی نیست و هرکسی که این فرصت را پیدا کند، طبیعی است که تن به آب می‌زند.
شما تصور کنید فرزاد فرزین هستید و سالی چندفیلمنامه برایتان ارسال می‌شود و به دستتان می‌رسد. هرچقدر هم که مقاومت کنید بالاخره یک‌روز دلتان می‌خواهد این عرصه را تجربه کنید. حالا موضوع این است که خیلی‌ها می‌گویند فرزاد فرزین هم بازیگر شد. نه، اگر بیوگرافی او را جست‌وجو کنید، خواهید دید که این پنجمین‌تجربه او در زمینه بازیگری است.
کمی قبل‌تر در سریال «عاشقانه» منوچهر هادی هم بازی کرده بود. سال ۹۲ «سگ‌های پوشالی» را بازی کرده بود و قبل‌تر از آن‌هم در دوفیلم دیگر به نام‌های «پسران آجری» و «کنسرت روی آب» در سال‌های ۸۵ و ۸۹ بازی کرده بود. از کارنامه کاری او می‌توان فهمید که علاقه زیادی به حوزه تصویر و هنرهای نمایشی دارد.
از کلیپ‌هایش بگیر تا کنسرت‌هایی که هزینه‌های سنگینی برای دکور آن می‌شود. و از سفر در زمان «کنسرت ۱۴۱۰» گرفته تا پرفورمنس سربازان استار وارز روی استیج سالن میلاد! او گاهی اوقات تا این حد پیش می‌رود که اصلا دکور و پرفورمنس در کنسرت‌هایش تقریبا هیچ ربطی به فضای مفهومی آهنگ‌هایش ندارد.
نکته دیگر اینکه فرزین حداقل در انتخاب نقش‌هایش گزینه‌های جالبی را انتخاب می‌کند. از نقش خواننده قلابی بگیر که خود را جای فرزاد فرزین جا می‌زند و در عروسی‌ها می‌خواند تا همین نقش اخیرش در سریال مانکن که گارسون رستوران است و فاز داش‌مشتی‌طور دارد. اغلب خواننده‌های صاحب‌نام ترجیح می‌دهند نقش اول فیلم باشند و نقش هم طوری باشد که به شهرت و محبوبیتشان خدشه وارد نکند.
اما فرزین حداقل با این چند انتخاب نقشش نشان داده که در بند این رسم و رسومات نیست و حاضر است نقش‌های فرعی و متفاوت را بپذیرد. بعد هم اینکه اصولا بیشتر از نیمی از بازیگرانی که در سریال‌های شبکه نمایش خانگی بازی می‌کنند نابازیگر هستند و گاهی اوقات آدم از اینکه در یک سکانس این‌همه بازیگری می‌بیند که نمی‌شناسد، استرس می‌گیرد.
باز جای شکرش باقی است که حداقل در قاب تلویزیون چهره‌ای می‌بینیم که او را می‌شناسیم. فرزاد فرزین خواننده‌ای است که تا امروز بیش از هشت‌آلبوم تولید کرده و بیشتر از ۷۰سینگل‌ترک هم منتشر کرده. در خیلی از نقاط دنیا کنسرت گذاشته و سالن دالبی‌تئاتر لس‌آنجلس را هم پر کرده؛
باور کنید شما هم باشید خسته می‌شوید اگر اینقدر در یک شاخه فعالیت کنید و طبعا دوست دارید خودتان را در بخش‌های دیگری هم محک بزنید. بامزگی داستان اینجاست که فرزین تیتراژ و آهنگ‌هایی که در سریال پخش می‌شود هم خودش خوانده و طبیعتا این موضوع نشان می‌دهد که این فرد در بیزینس کاری خود هم موفق ظاهر شده.
در تمام این سال‌ها شاهد بازیگرانی بوده‌ایم که به خوانندگی تمایل نشان دادند، خواننده‌هایی را دیده‌ایم که بازیگری را تجربه کردند. همین دوروز پیش خبر آمد که کاوه آفاق هم در فیلم جدید مهرجویی «لامینور» بازی خواهد کرد. این طبیعی است که اکثر این اتفاق‌ها شاهکاری خلق نکنند و در حد چند تجربه جانبی کنار کارهای دیگر باقی بمانند.
اما خنده‌دار است که برخی در جامعه تا این حد به چنین اتفاقاتی بازخورد منفی نشان می‌دهند و عصبانیت خود را ابراز می‌کنند. چرا فرزاد فرزین بازیگری می‌کند؟ چرا مهران مدیری می‌خواند؟ و هزار چرای بی‌پاسخ دیگر. کافی‌ست چند لحظه خود را در آن موقعیت تصور کنیم تا ببینیم خودمان در مقابل چنین فرصت‌هایی چطور برخورد می‌کنیم و بعد از همدیگر توقعات عجیب و غریب داشته باشیم.
