اسمارت فورفور؛ نقلی‌ترین خودروی‌ وارداتی‌

روزنامه هفت صبح | شبیه اسمارتیزی است که چهار چرخ زیر آن تعبیه کرده‌اند! این دقیق‌ترین توصیفی است که از اسمارت فورفور می‌توان داشت. این خودرو که در مدل ۲۰۱۷ و به تعداد تنها ۵۰ دستگاه وارد ایران شد، می‌توانست رقیب شایسته‌ای برای دی اس ۳، ب.ام.و سری ۱ و فولکس‌واگن گلف GTI باشد.

نکته جالب آنکه فورفور با تیونینگ مِک دیزاین به ایران آمد که باعث شده از نظر طراحی ظاهری و داخلی خودرویی جذاب و چشم‌نواز باشد. این روزها اسمارت فورفور مدل ۲۰۱۷ با قیمت یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان در بازار به فروش می‌رسد‌ اما در عمل با خودرویی روبه‌رو هستیم که از نظر ارزش خرید با سیتروئن C3 و حتی برلیانس کراس برابری می‌کند.

از نظر طراحی با خودرویی آلمانی روبه‌رو هستیم که در عین جمع‌و‌جور بودن غرور ژرمنی و اخم غلیظ خود را حفظ کرده است. در عین حال، شباهت بسیاری با سیتروئن C3 در نمای عقب دارد؛ به صورتی که شاید در نگاه اول تفاوت چندانی بین آنها حس نکنید. این شباهت خیلی عجیب نیست چون اسمارت فورفور با همکاری کمپانی رنو ساخته شده است.

یکی دیگر از نکات جالب و جذاب بدنه اسمارت با دقت به فاصله عجیب میان چرخ‌های جلو و عقب در زاویه کناری به چشم می‌آید. جایی که طراحان اسمارت با هدف استفاده بهینه از فضای داخلی، محورهای جلو و عقب را تا حد امکان از هم دور کرده‌اند، به شکلی که گاه به نظر می‌رسد چیزی نمانده چرخ‌های عقبی از انتهای خودرو بیرون بزنند! از این نظر نیز طراحان فورفور نگاهی به فیات ۵۰۰ داشته‌اند.

کابین فورفور با تریم رنگی و طراحی جالب کنسول شباهت زیادی به خودروهای اسباب‌بازی دارد. البته خبری از طراحی اسپورت گلف GTI یا متریال چرم طبیعی دی اس ۳ در آن نیست و گویی با ام وی ام ۳۱۵ یا پژو ۲۰۶ با همان تریم پلاستیکی خسته‌کننده‌اش روبه‌رو شده‌اید که تنها رنگی به آن زده‌اند.

از جمله امکانات این هاچ‌بک کوچک می‌توان به مواردی نظیر سنسور هشدار فشار باد تایرها، برف پاک کن هوشمند، چراغ‌های اتوماتیک و تطبیق‌پذیر جلو، چراغ خوش‌آمدگویی، فرمان برقی قابل تنظیم، کروز کنترل و محدودکننده سرعت، سامانه استارت/استاپ، نمایشگر ۷ اینچی لمسی، گرمکن صندلی‌های جلو، ایربگ راننده و سرنشین کناری به‌همراه ایربگ‌های جانبی جلو و زانویی راننده، رادارهای جانبی، تهویه مطبوع اتوماتیک، سقف شیشه‌ای، کنترل کشش و پایداری الکترونیکی، ترمز کمکی، کنترل ایستایی در سربالایی و سنسورهای پارک اشاره کرد.

پیشرانه‌ سه سیلندر یک لیتری توربوی این خودرو با ۱۰۹ اسب بخار نیرو و ۱۷۰ نیوتن متر گشتاور تنها به درد مصارف روزمره شهری می‌خورد. البته این قوی‌ترین نسخه‌ فورفور است و در مدل‌های پایه با پیشرانه‌های بنزینی تنفس طبیعی ۹۰۰ سی سی و یک لیتری مواجهیم که تنها ۶۱ و ۷۱ اسب بخار تولید می‌کنند. در هر صورت خبری از سواری هیجان‌انگیز رقبای این خودرو همچون ب.ام.و سری ۱ یا فولکس‌واگن گلف GTI نیست و تنها پوئن مثبت آن را می‌توان نرمی نسبی و سیستم تعلیق دانست که آن هم دستاورد رنو بوده و نه خود اسمارت.