اسرار دیپلماسی در کلابهاوس
روزنامه هفت صبح، مصطفیآرانی | عید پرکاری بود برای محمدجواد ظریف. هفته اولش را با حاشیههای گاندو ۲ گذراند و از هفته دوم درگیر ماجرای توافقنامه با چین شد. همان گلایههای همیشگی که تصویری مظلوم از ظریف میسازد. تصویری که بیتعارف، دوستداشتنی نیست.
در دنیای سیاست، آدمهای معتقد به «بکش یا بمیر» وجهه بیشتری دارند تا یک وزیرخارجه که اگرچه در کاردرستیاش شکی نیست ولی دائما در حال شکوه است و منتقدانش به راحتی میتوانند او را بیازارند و حتی خودش در اظهارنظری عجیب میگوید صفر درصد از سیاست خارجی ایران دست اوست. بگذریم. از روز شنبه که وزیر خارجه چین آمد به ایران تا توافقنامه را امضا کند، تیم وزارت خارجه تحت شدیدترین فشارها قرار گرفتند.
بخشی از فشارها به خاطر این بود که علی لاریجانی در طراز ظریف قرار گرفته بود و برخی از بیاختیاری ظریف حرف میزدند ولی اصل ماجرا علیه این موافقتنامه و اصل امضای سند راهبردی با چین بود. ماجرایی که قدیمی هم نبود. پارسال هم در دورهای این موضوع به شدت مورد توجه قرار گرفت و از آن انتقاد شد.
برند چین هم که در ایران به اندازه کافی مسئله دارد. از کالا و ماشین چینی بگیرید تا ماجرای اویغورها که حتی به شعار مرگ بر چین در نماز جمعه هاشمی در سال ۸۸ انجامید و البته همین ماجرای کرونا. بر بستر این برند تخریب شده هر شایعهای میتوان استوار کرد. حتی اجاره دادن ۲۵ ساله کیش. شبکههای ماهوارهای هم لحظهای از تخریب این برند باز نمیایستند.
ظریف اما برای پاسخگویی به انتقادات، روشی کاملا غیرمعمول را پی گرفت. به ابتکار فرید مدرسی، از روزنامهنگاران قدیمی اصلاحطلب که حالا نزدیک به دولت است او در یک جلسه مجازی در شبکه اجتماعی تازه تاسیس کلاب هاوس حضور پیدا کرد. شبکه اجتماعی که در آن اتاقهایی تشکیل میشود و افراد در آن به گفتوگو میپردازند.
ظریف در این اتاق، به طور عملی از موافقتنامه دفاع کرد و گفت خودش آن را نوشته و درباره لاریجانی هم گفت که خود، او را به رهبری پیشنهاد داده و گفت که در شرایطی که آمریکا از برجام خارج میشود و اروپا بدعهدی میکند و در مقابل ۱۲۰ شرکت چینی به خاطر ما تحریم میشوند و دختر رئیس هوآوی به خاطر ما در کانادا بازداشت است؛ چرا نباید با چینیها قرارداد ببندیم. او البته گفت که این یک سند راهبردی است و تعهدی در آن وجود ندارد و البته برخی اوقات آن رگ آمریکاییاش در دیپلماسی هم بیرون زد و مثلا گفت نگاه خود چین هم به غرب است، پس نگاه به شرق یعنی چه.
کار ظریف، عملا رقیب جدیدی برای صداوسیما تراشید و البته کمی هم منتقدان درون سیستم را آرام کرد. با این حال اصولگرایان از او شاکی شدند به خاطر بخش دیگری از صحبتهایش درباره گاندو۲ که ظریف در آن گفت اول تا آخر این سریال دروغ است و حتی از شعبانی، مشاور رسانهای تیم مذاکره کننده که در سریال به عنوان موسی پور دیده و به جاسوسی متهم میشود دفاع کرد.
ظریف در تعطیلات نوروزی، اگرچه وزیر خارجه بود ولی بیش از هر چیز با داخله جنگید. از اصولگرایان شبکه سه تا اپوزیسیون منتقد چین. با این حال حرفهایش را در اتاقی زد که اصلاحطلبان برایش به راه انداختند، آن هم در یک شبکه اجتماعی به نام کلاب هاوس که حالا سومین پایگاه او بعد از توئیتر و اینستاگرام است. این صحنه را شاید دو ماه دیگر در انتخابات هم ببینید. کسی چه میداند!