استفاده اشتباه از MVP در اکوسیستم استارتاپی
روزنامه هفت صبح، سامان فائق| این روزها در اکوسیستم استارتاپی استفاده اشتباه از عبارت MVP که به آن حداقل محصول پذیرفتنی نیز گفته می‌شود زیاد به چشم می‌خورد. تقریبا اکثر استارتاپ‌هایی که به دنبال سرمایه هستند سعی دارند تا یک محصول اولیه را به سرمایه‌گذار ارائه و نظر او را برای سرمایه‌گذاری جلب کنند غافل از اینکه حداقل محصول پذیرفتنی به معنی یک محصول بد نیست و متوجه نیستند که یک محصول بد در طول زمان و با جهدهای فراوان تبدیل به یک محصول خوب نخواهد شد.
حداقل محصول پذیرفتنی یا همان MVP ویرایشی از محصول است که ویژگی‌های کافی برای خلق رضایت در مشتری را فراهم می‌کند و به او دیدی می‌دهد که محصول در آینده به چه ویژگی‌های دیگری تجهیز خواهد شد و چگونه خدمات بهتری را ارائه خواهد کرد. این محصول به خودی خود حتما کیفیت مناسبی باید در بخش‌های مختلف داشته باشد و ما مجاز نخواهیم بود به بهانه اینکه این محصول اولیه است از کیفیت و دلیل محکمی که کاربر را به خود جذب خواهد کرد دور باشیم و حداقل‌های کیفی را رعایت نکنیم.
اصلی‌ترین دلایلی که باید در ارائه یک MVPرعایت کنیم به شرح زیر است:
* دلیل اصلی اینکه ما محصول را به صورت MVPارائه می‌کنیم این است که زمان ورود به بازار را کوتاه کنیم و در صورتی که رقیب مشابهی در بازار وجود نداشته باشد بتوانیم سرعت جذب کاربر را بدون رقیب و پرداخت هزینه‌های رقابت بالا ببریم و در نهایت سهم بازار خوبی را قبل از دیگران نصیب خودمان کنیم.
* همین که ما در زمان کوتاه‌تری به بازار وارد می‌شویم باعث می‌شود تا درآمد زودهنگامی را کسب کنیم. این موضوع به کاهش هزینه‌های جاری کمک بالایی می‌کند. در واقع بخشی از هزینه‌های جاری از منبع درآمد تامین خواهد شد.
* ارائه MVP به ما کمک خواهد کرد تا ذائقه کاربران را در همین مقطع متوجه شویم و با صرف هزینه‌های بسیار کمتر نسبت به بهینه‌سازی محصول اقدام کنیم.
* ارائه MVP به ما کمک خواهد کرد تا فرضیات قبلی در خصوص زیر ساخت‌های مورد نیاز بیشتر به واقعیت نزدیک کنیم و برای توسعه آنها برنامه‌ریزی دقیق‌تری داشته باشیم.
