اخبار موسیقی| مرگ استعدادها در دور باطل
روزنامه هفت صبح، بهنام مظاهری | اول از همه اجازه بدهید غر بزنم که این هفته هم کمتر از انگشتان دست آهنگ جدید به بازار آمده و باور کنید به‌عنوان کسی که هر هفته قرار است موسیقی ایران را زیر ذره‌بین بگذارد و چکیده‌ای از آن را در این صفحه نقل کند، خیلی روی مخ است که این‌همه بازار را خالی ببینی.
مارکت موسیقی ما عملا مارکت پویایی نیست. شما به حجم بالای کنسرت‌هایش نگاه نکنید. شما به اخبار و حواشی توجه نکنید. مارکت پویا یعنی مدام و مدام آهنگ‌های جدید و باکیفیت. اینجاست که فضای رقابتی بهتری شکل می‌گیرد. مارکتی که در آن هنرمندان جدید و قدیمی با هر سبک و سیاقی کار کنند، تولید داشته باشند و اجراهایشان هم به‌راه باشد.
اینکه هفته‌ها و هفته‌ها می‌گذرد و هیچ‌کس تولید ندارد و بعد در یک هفته که هیچ مناسبت خاصی هم در آن نیست، یکباره می‌بینیم که چند خواننده معروف باهم قطعات جدیدشان می‌آید، نشان می‌دهد که اساسا و آنچنان که باید از ظرفیت این بازار استفاده نمی‌شود. این‌همه فضای خالی در مارکت عملا بدون استفاده مانده و جالب اینجاست که کار اولی‌ها و هنرمندانی که تازه‌کار هستند هم از این فواصل خالی طولانی‌مدت بهره‌ای نمی‌برند.
کرونا و عدم برگزاری کنسرت‌ها شاید از بسیاری جهات برای موسیقی تهدید به‌حساب می‌آمد اما انصافا در این دو سال هیچ خواننده تازه‌ای از این سکوت طولانی‌مدت چهره‌ها و کمپانی‌ها بهره نبرد تا نام خودش را بر سر زبان‌ها بیندازد. این حرف‌ها شاید بسیاری را عصبانی کند اما واقعیت این است که شما اگر به‌عنوان یک کمپانی که چند خواننده معروف را ساپورت می‌کند، نتوانید از زمان استفاده کنید، یعنی کارتان چندان نظمی ندارد.
البته شاید این بی‌نظمی‌ها دلایل موجهی هم داشته باشند اما در کل نتیجه این می‌شود که ما هفته به هفته به سایت‌ها رجوع می‌کنیم و می‌بینیم هیچ آهنگ جدیدی نمی‌آید ولی یک عده مدام در حال برگزاری کنسرت هستند. بگذارید به شما بگویم روند سالم‌تر و پر‌سود‌تر در مارکت موسیقی ایران چه می‌تواند باشد. فرض کنید شما یک کمپانی، تهیه‌کننده یا سرمایه‌گذاری هستید که با خواننده‌ای جوان قرارداد بسته. خواننده شما یک آهنگ هیت در بازار داده و به‌تازگی از آهنگش استقبال زیادی شده.
در قدم اول خواننده‌تان را یکی دو هفته‌ای به مسافرت بفرستید و بگذارید کیف موفقیتش را ببرد. بعد از دو هفته که خواننده برمی‌گردد، حسابی استراحت کرده و شما می‌توانید تور کنسرت را تدارک ببینید و به فکر برگشت سودتان باشید. هیچ‌کس به شما خرده نمی‌گیرد. راحت باشید. به مناسبت آغاز تور کنسرت‌ها یک ریمیکس و یک کلیپ جدید از کار موفق خواننده‌تان تولید کنید و به بازار بفرستید. هم دوباره آهنگ را سر زبان‌ها می‌اندازد و هم تا حدودی به فروش بلیت کنسرت‌ها کمک می‌کند.
خواننده شما برای مدتی مدام در سفر است و در شهرهای مختلف اجرا می‌گذارد. لطفا و خواهشا از این‌همه کنسرت یک کلیپ حداقلی و باکیفیت مناسب تهیه کنید که آدم وقتی می‌خواهد فیلم اجرا را ببیند، به فیلم‌هایی که با دست لرزان تماشاگران ثبت شده، متوسل نشود. باور کنید خوب است، کلاس دارد و خارجی‌ها هم این کار را می‌کنند. ضمن اینکه شما با این دست کارها یک محصول را از چند بعد پروموت می‌کنید.
خب، حالا تور کنسرت‌های شما تمام شده و شما و خواننده‌تان کلی سود کردید. خواهشا او را به استراحت بفرستید و اجازه بدهید کمی وقت داشته باشد تا بتواند به آهنگ بعدی فکر کند و چند مصاحبه هم داشته باشد. شما شاید الان بگویید مگر چنین اتفاقی نمی‌افتد؟ باید گفت نه، اینجا اصولا عادت دارند تور کنسرت‌ها که تمام می‌شود، بدون اندکی وقت‌کشی تور تمدید همان کنسرت‌ها دوباره برگزار می‌شود.
این چرخه آنقدر تکرار می‌شود که خواننده‌ها چند سال پشت هم کنسرت و کنسرت و در تمام این سال‌ها تکرار چند آهنگ موفق قدیمی و دیگر هیچ. در مصاحبه‌ای که چند سال پیش با یکی از خواننده‌هایی که آن روزها تازه معروف شده بود داشتم، وقتی پرسیدم بعد از چند کار موفق و آن‌همه پرکاری حالا چرا مدتی طولانی است که قطعه جدیدی ندادی گفت: «باور کن تهیه‌کننده‌ام اصلا وقت خالی در سال برایم نمی‌گذارد و تمام روزهای تقویمم پر شده از کنسرت و برنامه‌هایی که برایم چیده‌اند.»
این حرف‌ها شاید حرف خیلی از خواننده‌های مشهور این روزها هم باشد. خیلی‌ها به خواننده‌هایی که در موسیقی پاپ ایران فعالند ایراد می‌گیرند که خواننده‌های خوبی نیستند و شهرتشان یکی دو ساله تمام می‌شود. بله، این درست است که بسیاری از آنها شهرتشان زود تمام می‌شود اما این دلیل نمی‌شود که خواننده‌های خوبی نبودند یا استعدادش را نداشتند. گاهی‌وقت‌ها استعدادها در یک چرخه معیوب از بین می‌روند.
