اتفاقات بامزه درباره نام‌های پرتکرار فوتبال ایران
روزنامه هفت صبح | یکی از سوژه‌های بامزه در میان فوتبال‌دوستان در دنیا، تعداد زیاد ترائوره‌ها، کولوتوره‌ها و کولیبالی‌ها است! کافی است مثلا کلمه ترائوره را در گوگل سرچ کنید تا با حجم عظیمی از بازیکنان فوتبال با این نام روبه‌رو شوید. باورش سخت است، اما همین حالا حداقل ۵ بازیکن به نام «آداما ترائوره» در تیم‌های مختلف اروپایی بازی می‌کنند!
این ماجرا درباره کولیبالی‌ها و کولوتوره‌ها هم صدق می‌کند، اما این وضعیت در فوتبال ایران هم به شکلی مشابه وجود دارد و تاریخ فوتبال ایران پر است از بازیکنانی که نام فامیلی پرکاربردی داشته‌اند و بعضا دو یا سه بازیکن با یک نام فامیلی، همزمان در یک تیم حضور داشته‌اند. به همین بهانه پرکاربردترین و معروف‌ترین نام‌های فامیلی مشابه در تاریخ فوتبال ایران را مرور می‌کنیم.
*** حسینی‌ها؛ گاف خیابانی و ماجرایی که پروین را شاکی کرد
احتمالا پرکاربردترین نام فامیلی در فوتبال ایران «حسینی» است. همین حالا حسینی‌ها لیگ برتر بیستم را قرق کرده‌اند. مهدی حسینی در آلومینیوم اراک، سیدحسین حسینی در استقلال تهران، سیدمحمد حسینی در ماشین‌سازی تبریز، احسان و سیدجلال حسینی در پرسپولیس، محمدرضا حسینی در سپاهان، ساسان حسینی در نفت مسجدسلیمان و سیدعبدالله حسینی در ذوب‌آهن، جمعیت پرتعداد حسینی‌های لیگ برتر را تشکیل می‌دهند. البته نام مجتبی حسینی، سرمربی فعلی ذوب‌آهن را هم باید به فهرست حسینی‌های لیگ بیستم اضافه کرد.
اما در طول این سال‌ها، تراکم حسینی‌ها گاهی در بعضی از بازی‌ها به شکل عجیبی بالا می‌رفت و سوژه شوخی کاربران دنیای مجازی با گزارشگرانی مثل جواد خیابانی می‌شد؛ مثلا در دربی‌های رفت‌وبرگشت لیگ هفدهم، در ترکیب اصلی استقلال، حسین حسینی و مجید حسینی حضور داشتند و پرسپولیس هم سیدجلال حسینی را در ترکیب داشت. این دو بازی را عادل فردوسی‌پور و احمدرضا احمدی گزارش کردند.
اما دوستداران فوتبال، گزارش این دو بازی را حق جواد خیابانی می‌‌دانستند که قبلا درباره انصاری‌فردها اشتباه بامزه‌ای کرده بود! او در یکی از بازی‌های کریم انصاری‌فرد در جمله‌ای عجیب و باورنکردنی گفته بود: «کریم انصاری‌فرد هیچ نسبتی با برادران انصاری‌فر نداره! به‌خصوص با محمدحسن!» همین جمله عجیب باعث شده بود هواداران فوتبال و بیننده‌های تلویزیونی، جای خیابانی را با حضور ۳ بازیکن به نام حسینی در این دو دربی خالی بدانند.
اما بدون‌شک، تاریخی‌ترین و بامزه‌ترین ماجرای حسینی‌های فوتبال ایران مربوط به زمانی است که علی پروین سرمربی پرسپولیس بود. او در آن مقطع از مدیران باشگاه پرسپولیس خواسته بود تا حسینی را برای تقویت خط دفاع تیمش جذب کنند. چند روز بعد وقتی پروین در تمرین پرسپولیس حاضر می‌شود، چهره‌ای تازه و ناشناخته را در میان بازیکنان می‌بیند و نام او را از اطرافیانش می‌پرسد و در پاسخ می‌شنود که این همان سیدمحمد حسینی مدافع ذوب‌آهن است که او را می‌خواستید! پروین هم با همان ادبیات منحصربه‌فرد خودش می‌گوید: «من اینو نگفته بودم. اون حسینی کچله‌رو میخوام!» در نهایت حضور سیدمحمد حسینی در پرسپولیس هم منتفی می‌شود.
*** کریمی‌ها؛ ژن خوب!
کریمی‌ها هم در فوتبال ایران حضوری پررنگ داشته‌اند. مهم‌ترین آنها با اختلاف علی کریمی است که لقب جادوگر را با خود یدک می‌کشد. او مرد سال فوتبال آسیا شد و در بایرن‌مونیخ و شالکه هم بازی کرد و از همان ابتدای چهره‌شدنش در فوتبال ایران تا امروز، همواره محبوب و البته پرحاشیه بوده است. برادر او فرشید هم در مقطعی دروازه‌بان پرسپولیس بود که حتی درصدی از موفقیت و محبوبیت او را به دست نیاورد. فوتبال ایران یک علی کریمی دیگر در این سال‌ها داشته که این روزها در الدحیل قطر بازی می‌کند و یکی از بهترین و آماده‌ترین هافبکهای فعلی فوتبال ایران است.
محسن کریمی هم سال‌ها در استقلال حضور داشت، اما با وجود استعداد فوق‌العاده‌ای که داشت، بیشتر دوران حضورش در این تیم در کلینیک باشگاه سپری شد و سرانجام در ابتدای لیگ بیستم به گل‌گهر سیرجان پیوست. محمد کریمی، هافبک دفاعی جوان سپاهان هم که از کشف‌های امیر قلعه‌نویی به شمار می‌رود، یکی از کریمی‌های خوب فوتبال ایران است. یکی دیگر از کریمی‌های معروف فوتبال ایران فیروز کریمی است که بیشتر با طنازی‌ها در مصاحبه‌ها و حرکات عجیب‌وغریبش در کنار زمین برای اهالی فوتبال شناخته شده است و کمتر کسی به یاد می‌آورد که آخرین قهرمانی یک تیم ایرانی در آسیا با هدایت او در تیم پاس به دست آمده است.
*** نوری‌ها؛ بدشانس
فوتبال ایران «نوری» هم زیاد به خود دیده است. یکی از آنها محمد نوری، هافبک سابق استقلال است که یکی، دو فصل در این تیم بازی کرد و بازیکن محبوب و بی‌سروصدایی بود، اما بعد از دوران فوتبالش، تبدیل به یک پیشکسوت پرحاشیه شد که همواره با مصاحبه‌های جنجالی‌اش سعی دارد در رسانه‌ها حضوری پررنگ داشته باشد. یک محمد نوری دیگر هم داریم که پرسپولیسی است و نامش بیشتر با گل‌هایی که به استقلال زده و مردود اعلام شده در ذهن هواداران فوتبال مانده است.
او یک‌بار در دربی و یک‌بار با پیراهن صنعت نفت آبادان به استقلال گل زد که هر دو به اشتباه از سوی کمک‌داورها آفساید اعلام شدند. نام او البته با یک توصیه بامزه نوروزی به مردم در یک برنامه زنده تلویزیونی به یاد آورده می‌شود. او چندسال پیش و در شب‌های نزدیک به سال نو، در یک برنامه حاضر شد و در پاسخ به تقاضای مجری برای ارائه یک توصیه نوروزی به مردم، از آنها خواست در رانندگی احتیاط کنند. نوری در یک جمله تاریخی که هرگز فراموش نخواهد شد، گفت: «هرگز نرسیدن بهتر از دیر رسیدن است.» الکساندر نوری، مربی دورگه ایرانی- آلمانی هم از معروف‌ترین نوری‌های این سال‌های فوتبال ایران است.
*** ابراهیمی‌ها؛ فرمانده‌های محبوب
قدیمی‌ترین ابراهیمی موجود در فوتبال ایران، ناصر ابراهیمی است. او سال‌ها در کنار علی پروین، مربی پرسپولیس و تیم ملی بود و مهم‌ترین تصویری که از او در ذهن علاقمندان به فوتبال وجود دارد، پشتک و وارو زدن‌هایش بعد از گلزنی پرسپولیس در یکی از دربی‌هاست، آن هم در سن‌وسالی نزدیک به ۶۰! مهم‌ترین ابراهیمی این سال‌های فوتبال ایران اما امید ابراهیمی است که سال‌ها در استقلال بازی کرد و لقب فرمانده را هم از هواداران این تیم گرفت.
و به‌یادماندنی‌ترین صحنه فوتبال او هم تکلی است که در بازی مقابل تیم ملی مراکش در جام جهانی زد و زخم حاصل از این تکل، تبدیل به نماد تعصب و جنگندگی تیم ملی در آن رقابت‌ها شد. دیگر ابراهیمی معروف فوتبال ایران محمد ابراهیمی است که ملقب به ممد اف ۱۴ است و سال‌ها در تراکتورسازی بازی کرد و در میان هواداران این تیم به‌شدت محبوب بود. مرتضی ابراهیمی، بازیکن اسبق استقلال هم از دیگر ابراهیمی‌های فوتبال ایران است که به اندازه قبلیها معروف نیست.
*** شیری‌ها؛ جمع اضداد
شیری‌های فوتبال ایران هم نمونه‌های خوبی برای سوژه ما هستند. فعلا روی بورس‌ترین شیریِ فوتبال ایران، مهدی شیری، مدافع پرسپولیس است که به‌خصوص در چندماه اخیر حسابی پرسروصدا ظاهر شد. اشتباه او در فینال لیگ قهرمانان آسیا باعث شد تا مدت‌ها سوژه اول رسانه‌های ورزشی باشد. یک مهدی شیری دیگر هم در فوتبال ایران سابقه حضور دارد که بازیکنی فوقالعاده تکنیکی و خاص بود و حرکاتش در زمین حسابی هواداران فوتبال را به وجد می‌آورد. در همان سال‌های حضور او در پرسپولیس، این تیم یک بازیکن دیگر با نام فامیلی شیری داشت که نام کوچکش مجتبی بود و زیاد در این تیم دوام نیاورد.
*** باقری‌ها؛ فقط آقاکریم!
اولین نامی که با شنیدن باقری به ذهن اهالی فوتبال خطور می‌کند، کریم است. آقاکریم پرسپولیس و تیم ملی جزو موفق‌ترین، محبوب‌ترین و بااخلاق‌ترین فوتبالیست‌های ایران در دوره بعد از انقلاب است که نامش کمتر با حاشیه و جنجال گره خورده. یکی دیگر از باقری‌های فوتبال ایران، فرشید است که چندسالی است در استقلال بازی می‌کند و به موفقیت خاصی نرسیده و درعوض چندبار حاشیه‌ساز شده است. یکی دیگر از باقری‌های فوتبال ایران مرحوم نادر باقری بود که همین سال گذشته به علت بیماری از دنیا رفت. او چندسال دروازه‌بان پرسپولیس بود.
*** جباری‌ها؛ نوابغ و البته یک مورد ویژه
جباری‌ها هم جزو فراوان‌ترین و البته مهم‌ترین فامیلی‌های تاریخ فوتبال ایران هستند. اولین آنها علی جباری است که استقلالی‌ها او را سلطان واقعی فوتبال ایران می‌دانند. او با استقلال و تیم ملی قهرمان جام باشگاه‌ها و جام ملت‌های آسیا شد و یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ این باشگاه است. دومین جباری مهم فوتبال ایران هم استقلالی است؛ مجتبی جباری که به او لقب زیدان آسیا را هم داده‌اند. او هم یکی از آخرین نوابغ و مهندس‌های فوتبال ایران بود که هرگز با قواعد سنتی و مبتدیانه فوتبال ایران کنار نیامد و بارها علیه مدیران و مربیانش شورش کرد.
استقلالی‌ها یک جباری دیگر هم دارند که سال‌هاست در کنار این تیم است. آقا مدد جباری، مسئول تدارکات استقلال، سالیان‌سال است که در کنار ستاره‌های ریزودرشت این تیم حضور دارد و امور آنها را در کنار زمین رتق‌وفتق می‌کند. اما پرسپولیسی‌ها هم بدون جباری نیستد. آنها هم یک جباری در تاریخ خود دارند که اتفاقا او هم جزو بازیکنان تکنیکی و خلاق و خاص این تیم بود و هواداران پرسپولیس حسابی از بازی‌های او لذت می‌بردند. رضا جباری سابقه گلزنی در دربی را هم دارد.
*** خلعتبری‌ها؛ دو همنام و همرنگ
فوتبال حرفه‌ای ایران دو محمدرضا خلعتبری هم به خود دیده است. اولی در دهه ۵۰ برای پرسپولیس بازی می‌کرد و نزدیک به ۱۰۰ بار با پیراهن این تیم به میدان رفت. او در شهریور ۹۵ پس از تحمل یک دوره بیماری، از دنیا رفت. خلعتبری دوم اما این روزها در ۳۸ سالگی انگار دوباره متولد شده و در سپاهان جولان می‌دهد. او هم در سال ۹۱ درحالی‌که به لیگ امارات کوچ کرده بود، به دلیل مشکلات سیاسی مجبور به بازگشت به ایران شد و پرسپولیس او را جذب کرد. محمدرضا خلعتبری دوم، یک فصل در پرسپولیس بازی کرد و نمایش‌های خوبی هم ارائه داد.
