آیا نظامی‌ها عاشق کاخ سفید هستند؟
روزنامه هفت صبح، مهسا مژدهی | یک: علاقه روسای جمهوری ایالات متحده به نظامی‌گری، غیرقابل انکار است.از زمان جنگ جهانی دوم تا امروز اغلب کسانی که پایشان به کاخ سفید باز شده است،سابقه حضور در نیروهای مسلح را داشته‌اند و در ارتش خدمت کرده‌اند. این علاقه شدید باعث شده تا بسیاری بپرسند که آیا جنگ‌های بی‌پایان در سراسر جهان، ریشه در این ماجرا ندارد؟
* دو: بایدن حقوقدان است. او اغلب سال‌های عمرش را در سنا به سر برده و در دوره‌ای هم معاون اولی را تجربه کرده است. هر چند پسر او در ارتش آمریکا خدمت کرده اما خودش سابقه نظامی ندارد و به نظر می‌رسد علاقه‌ای هم به مباحث نظامی پیدا نکرده است.
* سه: ایالات متحده آمریکا تا امروز به قدرت نشستن ۴۶ مرد را به خود دیده است. از میان این افراد ۳۱ نفر در مقطعی از عمرشان در ارتش و نیروهای نظامی فعالیت کرده‌اند. اما این به آن معنی نیست که همه آنها لزوما نظامی بوده‌اند. از آنجا که در برهه‌ای از تاریخ ایالات متحده سربازی اجباری بوده، سابقه نظامی برخی از آنها به همان خدمت سربازی و شرکتشان در جنگ‌های مهم باز می‌گردد. جنگ ویتنام آخرین جنگی بوده که مردان از سر اجبار در سنین بین ۱۷ تا ۴۵سال به آن اعزام می‌شده‌اند.
* چهار: ماجرا اما به همین موضوع ختم نمی‌شود. از زمان تاسیس آمریکا به عنوان کشوری مستقل تا‌کنون، واشنگتن تنها دو دهه درگیر در جنگی نبوده است. این یعنی در طی ۲۴۵سال گذشته این کشور تنها ۱۷سال به‌دور از نظامی‌گری در فضای بین‌الملل حضور داشته است. اما در بین ۳۱ نفری که در ارتش فعالیت می‌کردند، ۱۴ نفر از آنها مستقیما نظامی بوده‌اند و ۲۷ نفر آنها مشابه بایدن حقوقدان به حساب آمده‌اند.
* پنج: در میان روسای جمهوری که در آمریکا عملا نظامی بوده و در زمان حضور در رقابت‌های انتخاباتی هم فعالیت نظامی داشته‌اند، تنها می‌توان نام سه نفر را دید که شامل دوایت آیزنهاور، یولیسیز گرانت و زکری تیلور می‌شود.افرادی چون هری ترومن، تئودور روزولت، ویلیلم مک‌کینلی، بنجامین هریسن، جیمز گارفیلد، راتفورد هیز، فرانکین پیرس، ویلیام هریسن، اندرو جکسن، جیمز مونرو و جورج واشنگتن، هم هرچند نظامی‌های سرسختی به حساب می‌آمدند اما در دورانی که به کاخ سفید راه یافتند مدت‌ها بود شغل خود را در ارتش ترک کرده بودند.
* شش: به داستان از زاویه دیگری نگاه کنیم.حتی اگر نظامیان اکثریت روسای جمهوری آمریکا را تشکیل ندهند اما رئیس‌جمهور ایالات متحده کنترل نیروهای نظامی این کشور را بر عهده دارد. به همین خاطر نمی‌توان عملکرد آنها را در به راه انداختن یا شرکت در جنگ‌ها به کلی نادیده گرفت. تعداد کمی از آنها هستند که موضعی شفاف در مقابل جنگ‌هایی چون ویتنام و عراق که شکست واضح ایالات متحده را در پی داشت، بگیرند.
در حقیقت اوباما و بیل کلینتون تنها نمونه‌هایی هستند که جنگ‌های بی‌ثمری از این دست را مورد انتقاد قرار داده‌اند. با این حال حتی در زمان این دو هم ایالات متحده در جنگ‌هایی خارج از منطقه خود دخیل بوده. اما آخرین نمونه حضور کامل و مستقیم در یک جنگ از سوی آمریکایی‌ها، به زمان جورج بوش و حمله به افغانستان و عراق باز می‌گردد. ترامپ هرچند شخصیتی جنگ طلب دانسته شده و دور و برش را با مشاورانی دوستدار جنگ پر کرده بود اما عملا از چنین ماجراجویی‌هایی شانه خالی می‌کرد. به نظر می‌رسد که بایدن هم مایل است تا دخالت نظامی کمتری در جهان از خود نشان دهد.
* هفت: اگر بخواهیم مهم‌ترین نظامی‌ای که در کاخ سفید به سر برده را بشناسیم باید به آیزنهاور بپردازیم. او ژنرالی پنج ستاره و فرمانده نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم و در اروپا بود. آیزنهاور پیش از آنکه به کاخ سفید برود، در سال ۱۹۵۰ ریاست نیروهای ناتو در اروپا را برعهده داشت. جنگ ویتنام هم در دوران حضور او در کاخ سفید آغاز شد.
بودجه نظامی ایالات متحده سال‌هاست که از هر کشور دیگری در جهان بیشتر است. در حال حاضر واشنگتن در راس هرم بودجه‌ها حضور دارد و کشور بعدی چین است که چهاربرابر کمتر از آمریکا برای ارتشش هزینه می‌کند. علاقه آمریکایی‌ها به نظامی‌گری و ارتش غیرقابل انکار است و طبیعی به نظر می‌رسد که هر کسی که به کاخ سفید برود، خود را برای شرکت در جنگ‌ها آماده می‌کند، حتی اگر از آن خاطره خوشی هم نداشته باشد.
