آنالیز | سری جدید چهلتیکه با اجرای علیمردانی
روزنامه هفت صبح | شبکه نسیم از چهارشنبه هفته پیش فصل تازه چهلتیکه را با سر و شکلی متفاوت از قبل، روانه آنتن کرده است. اینبار هم محمدرضا علیمردانی اجرای برنامه را برعهده دارد. خاطرهگویی و خاطرهبازی هم محور چهلتیکه است.
منظر اول: محتوا| «برای چه ساخته شود؟» این سوالی است که هر برنامه پیش از تولید باید جوابی قانعکننده برای آن داشته باشد. روزی که «چهلتیکه» روی آنتن رفت اولین پرسش این بود که خاطرهبازی تا کی باید ادامه یابد؟ پرسش به این خاطر مطرح میشد که پیش از چهلتیکه، برنامههای زیادی بهمنظور خاطرهبازی با دهه شصت و هفتاد روی آنتن رفته بودند.
فصل اول «چهلتیکه» اما رنگ و لعابی متفاوت از نمونههای پیش داشت و استفاده بهینهتری از آرشیو میکرد. بعد از آن محمدرضا علیمردانی مجری شد و محور برنامه خاطرهبازی با خاطرهسازان قرار گرفت. حالا و در فصل جدید هم قرار است مهمانها از خاطرات خود بگویند. همین شباهت اولین نقطه ضعف سری جدید «چهلتیکه» است و این پرسش را مطرح میکند که آیا خاطره و خاطرهبازی ته نکشیده؟
منظر دوم: ساختار | سازندگان فصل جدید «چهلتیکه» میدانند که مثل سریهای قبل نمیتوان بر خاطره و خاطرهبازی تمرکز کرد. به همین خاطر چند ایده را اجرایی کردهاند که برای بهبار نشستن نیاز به قوام بیشتر دارد. مثلا در گفتوگوی علیمردانی با رضا شفیعیجم، بخشی از برنامه مسابقه هفته زندهیاد منوچهر نوذری، پخش میشد و بعد از اعلام گزینهها، شفیعیجم به سوالات پاسخ میداد. این تمهیدات به متفاوت بودن «چهلتیکه» کمک میکند.
حتی ایدههایی مثل پخش سکانسهایی از فیلم و سریالهای مهمانها (ازجمله سام قریبیان) و شنیدن خاطره از زبان آنها به برنامه رنگی از تفاوت میبخشد. سری جدید برنامه برخلاف فصل قبل بدون حضور تماشاچیان ضبط میشود. المان اصلی دکور، استفاده از دوربین قدیمی رولیفلکس است که در ارتفاع پنج متر و وزن تقریبی چهارصد کیلوگرم ساخته شده.