آنالیز| ویژه‌برنامه تئاتر چهل و یک
روزنامه هفت صبح| از ابتدای هفته ویژه‌برنامه «تئاتر چهل و یک» با اجرای ایوب آقاخانی به شکل زنده روی آنتن شبکه چهار رفت. این برنامه همزمان از شبکه نمایش رادیو هم پخش می‌شود.
منظر اول: محتوا| برنامه‌های مخصوص به تئاتر مدت‌هاست جایی در تلویزیون ندارند. حالا شبکه چهار به مناسبت آغاز چهل و یکمین دوره جشنواره تئاتر فجر، ویژه‌برنامه‌ای تدارک دیده که قسمت‌های ابتدایی آن نسبتی با برنامه‌های موفق پیشین این شبکه ندارد. چند قسمت ابتدایی به مصاحبه مفصل با مسئولان جشنواره اختصاص یافت و آنها از عملکرد خود گفتند.
ناگفته پیداست که وقتی یک برنامه تریبون یکطرفه مسئولان جشنواره می‌شود، جذابیت خود را از دست می‌دهد. حتی علاقه‌مندان تئاتر هم رغبت چندانی برای تماشای آن ندارند. در تلویزیون برنامه‌های زیادی ساخته شده که هدف آنها تبیین دستاوردهای یک رویداد بوده اما به دلیل برخورداری از عنصر جذابیت مورد توجه قرار گرفته‌اند. سازندگان «تئاتر چهل و یک» اما برنامه را یکسره در اختیار مسئولان قرار داده‌اند و بدتر اینکه مجری به‌گونه‌ای با آنها مصاحبه می‌کند که گویی کارشان خالی از هرگونه ایراد است.
منظر دوم: ساختار| برنامه «تئاتر چهل و یک» نتوانسته محتوای خود را در ساختاری مخاطب‌پسند ارائه کند. برنامه یکنواخت است و آیتم‌های متنوع در آن جایی ندارد. بدتر اینکه آیتم‌ها در خدمت مسئولان برپایی جشنواره و «تلاش» آنهاست! انعکاس این تلاش‌ها خالی از ایراد است اما چنین کاری باید در نهایت ذوق انجام شود و فرصت به دیگر آیتم‌ها هم برسد.
«تئاتر چهل و یک» در سالن انتظار مجموعه تئاتر شهر روی آنتن می‌رود. به همین خاطر گاه سر و صدا به گوش می‌رسد که خب ضعفی برای یک برنامه زنده آن هم در دل جشنواره نیست. ضعف به فضای کم دکور و طراحی نه‌چندان دلنشین آن برمی‌گردد. یک برنامه با موضوع تئاتر باید سرشار از المان‌های چشم‌نواز و خلاقیت‌های منحصربه‌فرد باشد. برنامه «تئاتر چهل و یک» اما از بدیهیات بی‌بهره است چه برسد به اینکه توقع «تفاوت» از آن داشته باشیم.
