آشنایی با شهرداران ایرانی در ینگه دنیا
روزنامه هفت صبح | هفته پیش شهروندان شهر ساحلی و توریستی ریمینی یک جوان ایرانی به نام جمیل صادق اُلوَعد را از حزب دموکرات ایتالیا به عنوان شهردار خود انتخاب کردند. گویا او اولین شهردار نسل جوانی است که برای این شهر انتخاب شده است. الوعد در اولین مصاحبههایش هم از مردم شهر خود خواسته است که او را با نامش قضاوت نکنند. اینطور که تایمز گزارش داده او پدری ایرانی و مادری رومانیایی داشته است. الوعد ۴۹ سال دارد،علوم سیاسی خوانده و پیش از این به عنوان رئیس کمیسیون تجارت فعالیت میکرد.
اوایل جوانی هم در فرش فروشی پدر مشغول به کار بوده است. سال ۲۰۱۱ او به حزب دموکرات این کشور پیوسته و اینطور شده که در رایگیری هفته پیش موفق شده ۵۱درصد آرا را بیاورد. در مصاحبهای که از او منتشر شده الوعد گفته است:«من نام عجیبی دارم ولی مردم ریمینی من را میشناسند. نمیخواهم سمبل چیزی در ایتالیا باشم. بیشتر میخواهم با عملکردم قضاوت شوم و نه با اسم و فامیل عجیب غریبم.»
اینطور که رسانهها نوشتهاند پدر جمیل که در سال ۱۹۶۷ برای تعطیلات به شهر ریمینی ایتالیا سفر کرد بود و در سفر عاشق دختر ایتالیایی به نام ماریا شد که در رشته مهمانداری تحصیل میکرد. اینطور بود که پدر برای همیشه در ایتالیا ماند و سرنوشت جمیل در این شهر تعیین شد. ریمینی شهری در شمال شرقی ایتالیاست که یکی از جاذبههای گردشگری این کشور محسوب میشود. این اولین باری نیست که یک ایرانی در کشورهای غربی به عنوان شهردار انتخاب میشود. به همین خاطر هم چند نفر دیگر از ایرانیانی را که تجربه مدیریت شهری در اروپا و آمریکا دارند در ادامه معرفی کردهایم.
نرگس اسکندری در فرانکفورت
شهریورماه نرگس اسکندری-گرونبرگ به عنوان نخستین شهروند آلمانی ایرانیتبار در یک شهر بزرگ در آلمان، به عنوان شهردار انتخاب شد. این سیاستمدار ایرانی - آلمانی در سال ۱۹۸۵ میلادی به فرانکفورت مهاجرت کرده بود.او فارغالتحصیل دکترای رشته روانشناسی در دانشگاه فرانکفورت و در شغل اصلی خود، به عنوان روانشناس فعال است. دولت ائتلافی شهرداری فرانکفورت از چهار حزب سبزها (Gruene)، سوسیالدموکراتها (SPD)، لیبرالدموکراتها (FDP) و ولت (Volt) تشکیل شده.
در این انتخابات نمایندگان مجلس منطقهای شهر فرانکفورت اسکندری-گرونبرگ، عضو فراکسیون حزب سبزها، را با اکثریت آرای خود به عنوان شهردار برای مدت ۵ سال در این مسئولیت انتخاب کردند. اسکندری-گرونبرگ در دوران تحصیلات دانشگاهی خود به عضویت حزب سبزها درآمد و فعالیت سیاسی خود را در کشور آلمان ادامه داد. همسر نرگس اسکندری-گرونبرگ یک فرد آلمانی است و به این علت نام «گرونبرگ» در قسمت دوم ترکیب نام خانوادگی او قرار دارد.
جمشید دلشاد در بورلی هیلز کالیفرنیا
سال ۱۳۸۶ این جمشید دلشاد بود که برای شهرداری بورلی هیلز انتخاب شد و توانست قدرت واقعی جمعیت کثیر ایرانیان این شهر را نمایش دهد. گفته میشود که در مراسم سوگند یاد کردن او بیش از هزار نفر که اکثریت ساکنان لسآنجلس بودند شرکت داشتند. قبل از او در سال ۱۹۹۷ ایرانی دیگری به نام ایرج برومند به مقام شهرداری شهر کوچک «وست لیک ویلج» در حومه لسآنجلس رسیده بود.
انتخاب دلشاد ولی در حالی بود که آن زمان از جمعیت ۳۵ هزار نفره این شهر فقط حدود ۸هزار نفر ایرانی بودند. جیمی دلشاد که زاده شیراز است در نوجوانی برای ادامه تحصیلات به آمریکا آمد. او ابتدا عضو شورای شهر بورلی هیلز بود اما توانست با ۱۷۱ رای به مدت یکسال این سمت خود برسد.
شهردار ایرانی در حومه پاریس
سال پیش یک جوانان ایرانی به نام زرتشت بختیاری مقدم به عنوان اولین ایرانی،شهردار شهر «نویی سور مرن» انتخاب شد.زرتشت بختیاری ۳۰ساله و اهل لاهیجان است. او پیش از این وکیل بود و از سال ۲۰۱۰ با تشکیل انجمنی توانست خدمات قابل توجهی را به مردم این شهر ارائه دهد. او در انتخابات سال ۲۰۱۴ نیز کاندیدا شده بود و در نهایت در سال ۲۰۲۰ حداکثر آرا را کسب کرد و به این مقام رسید. نویی سور مرن شهری در حومه شرقی شهر پاریس قرار دارد.
استاندار ایرانی در سوئد
مینو اختر زند در ماه مه سال ۲۰۱۰ به سمت استانداری یونشوپینگ در کشور سوئد منصوب شد. بعد از آن همچنین او از سال ۲۰۱۶ به عنوان فرمانداری شهر وستمن لند انتخاب شد. او نخستین ایرانی بود که سمت استانداری را در سوئد به عهده میگرفت. این زن متولد که سال ۱۳۳۵ در تهران به دنیا آمده پیش از فعالیتهای سیاسی عضو هیات رئیسه دانشگاه سودرتورن استکهلم بود. از جمله سمتهای قبلی وی، مدیریت بر شرکت تولید انرژی واتن فال، مدیرکل شورای استانی کار در شهر اوپسالا سوئد و مدیریت عامل شرکت راه آهن سوئد (بان ورکت) است.
مینو اختر زند برنده نشان ممتاز افتخاری بی بی خشت در سال ۲۰۰۸ هم هست. این جایزه در سوئد هر ساله به زنان مدیری داده میشود که در سال به پرقدرتترین پست مدیریت کشور ترفیع مقام پیدا کرده باشند. او در سن ۱۷ سالگی برای تحصیل در انستیتوی سلطنتی فناوری به استکهلم نقل مکان کرد و در سال ۱۹۷۸، در رشته مهندسی الکترونیک از دانشگاه سلطنتی تکنیک استکهلم فارغ التحصیل شد.