آرمان؛ قتل عمد غزاله را قبول ندارم
روزنامه هفت صبح | با قبول درخواست اعاده دادرسی در پرونده جنجالی قتل غزاله توسط آرمان این پرونده دوباره به جریان افتاد و در شعبه ۵ دادگاه کیفری استان تهران مورد رسیدگی قرار گرفت. روز گذشته شنبه، ۲۲ شهریورماه حوالی ساعت یک ربع به یازده صبح دادگاه قتل غزاله توسط آرمان در شعبه پنج دادگاه کیفری برگزار شد. در راهروهای دادگاه مادربزرگ غزاله طاقت نیاورد با آرمان مشاجرهای هم رخ داد. این دادگاه سه ساعت به طول انجامید و حالا باید منتظر ماند قضات بعد از شور و مشورت چه حکمی صادر میکنند.
*** در دادگاه
بعد از اعلام کیفرخواست و طبق اعترافات اولیه آرمان که به قتل غزالهای که تازه وارد ۱۹ سال شده بود در آستانه ۱۸ سالگی اعتراف کرد، مادر غزاله باز درخواست قصاص را اعلام کرد. او در صحبتهایش به این موضوع اشاره کرد که یک روز غزاله از خانه رفت و دیگر بازنگشت و مادرش خانه به خانه دنبال فرزندش گشته است در حالی که آرمان خبر داشت چه بلایی سر دخترش آمده است. ما در دی ماه سال ۹۸ وقتی قرار بر اجرای حکم قصاص شد به آرمان مهلتی دادیم تا بگوید جسد دخترم کجاست اما او باز هم حاضر نیست این ماجرا را به طور واضح تعریف کند.
*** اظهارات متهم
آرمان وقتی پشت تریبون آمد که حالا ۲۵ ساله است و زمان قتل ۱۸ سال داشت. البته هنوز چند روزی به تولد ۱۸ سالگیاش نیز باقی بود. او از سال ۹۲ در زندان به سر برده و در این مدت علاوه بر اخذ مدرک مهندسی کامپیوتر در زندان موفق شد در کنکور ارشد در رشته مهندسی پزشکی دانشگاه تربیتمدرس پذیرفته شود. در دادگاه آرمان گفت: اتهام قتل عمد را قبول ندارم.
غزاله بعد از بحثی که بین ما پیش آمد میخواست برود که در راهرو پایش لیز خورد و سرش به دیوار اصابت کرد. من هم گفتم چون میترسیدم پدر و مادرم متوجه شوند که غزاله را به خانه دعوت کردهام از ترس او را در کیسه پیچیدم و داخل چمدان گذاشتم و به سطل زباله سر کوچه انداختم.
بعد به خانه بازگشتم و کیف و کفش او را هم بردم تا به همان سطل زباله بیاندازم اما از جسد خبری نبود و نمیدانم چه اتفاقی افتاده است. من از ترسم و چون سن کمی داشتم این اقدام را انجام دادم و با میله بارفیکس به سر او ضربهای وارد نکردهام.
*** نظر قضات
بعد از گفتهها و مطالب اعلامی در دادگاه، قضات برای اعلام نظر خود وارد شور و مشورت شدند. در این میان حال باید دید آیا دوباره حکم قصاص آرمان تایید میشود یا ماجرا شکل دیگری به خود میگیرد. در آخرین اقدامات، چهارشنبه یازدهم دی ماه سال ۹۸ در اولین ساعات روز قرار بود آرمان به دار آویخته شود، ولی دو نفر از سه قاضی که رای بر محکومیت آرمان به قتل عمد داده بودند، اعلام کردند برای آنها در وقوع قتل، شک به وجود آمده است.
از آن جایی که آرمان مقابل قضاتی که او را محاکمه میکردند، هرگز اعتراف به وقوع قتل نکرد، شاهدی هم در لحظه قتل وجود نداشت و برخی نشانهها ازجمله فقدان آثار خون بر آلت قتاله (میله بارفیکس) و ریخته شدن خون زیر فرش نه روی فرش حکایت از آن دارد که صحنهای که اتفاق افتاده به صورت واضح مشخص نیست و از همه مهمتر، هیچ جسدی پیدا نشده یا نشانهای از مرگ حتمی غزاله نیست، قضات صادر کننده رای، دست نگه داشتند.
یکی از قضات پرونده در مصاحبهای گفته از جمله مواردی که وکیل متهم ارائه کرده است «برگهای از دانشگاه بود که صرف نظر از صحت آن نشان میداد که مقتول مرخصی تحصیلی گرفته است.»علاوه بر این گفته شده که دفترچه بیمه او هم تمدید شده بود. حالا شاید تمدید دفترچه بیمه را فرد دیگری بتواند انجام دهد، اما مرخصی تحصیلی را فقط خود فرد باید بگیرد.
اینها تردید ایجاد کرد که نکند مقتول زنده باشد. اما آرمان در اعترافات اولیه خود به قتل غزاله معترف بود. اما در دادگاه روز شنبه ۲۲ شهریور ماه اعلام کرد زیر فشار در آگاهی مجبور به اعتراف شده است. در حال حاضر شرطی که خانواده غزاله برای آرمان گذاشته بودند تا از قصاص بگذرند محقق نشده است. آنها خواسته بودند تا آرمان بگوید جنازه غزاله کجاست و او میگوید خبر ندارم. آرمان در آخرین دادگاه باز تقاضای بخشش از خانواده غزاله داشت و باید دید سرانجام مشورت قاضی چه خواهد بود.