آنالیز| مستندهای عصر جدید از شرکت‌کننده‌ها
روزنامه هفت صبح | مسابقه عصر جدید، در این فصل هم مستندهایی از فینالیست‌ها آماده کرده که تا زمان پخش فینال روی آنتن شبکه سه می‌روند. این مستندها اما فاقد کیفیت هستند و نسبتی با جایگاه عصر جدید ندارند.
منظر اول: محتوا| مستندهای عصر جدید تلاش می‌کند، رویی دیگر از فینالسیت‌ها را نشان دهد. دوربین در دو قسمتی که تاکنون پخش شده، همراه گروه آنیسا و ستیلا و همچنین پیمان ابراهیمی بوده است. در این مستندها، با خانواده، دوستان و همشهریان شرکت‌کننده‌ها گفت‌و‌گو می‌شود. سوال اول که پیش می‌آید این است: چه هدفی از ساخت این مستندها مد نظر بوده؟
آیا قرار است مخاطب پی ببرد که شرکت‌کننده‌ها با زحمت و تلاش به جایگاه کنونی رسیده‌اند؟ آیا می‌خواهد بگوید عصر جدید چه تاثیری در موقعیت کنونی آنها گذاشته؟ دنبال این است که شرکت‌کننده‌ها بیش از پیش معرفی شوند؟ واقعیت این است که بدون ساخت مستند هم مخاطب جواب این سوال‌ها را می‌داند. حالا که قرار است روی آن تاکید شود، لازم است مستندها «جذاب» باشند که نیستند. واقعا خانواده و دوستان شرکت‌کننده‌ها برای بیننده واجد جذابیت هستند؟
منظر دوم: ساختار| چه بسا اگر مستندهای عصر جدید، ساختاری متفاوت داشتند، می‌توانستند تا حدودی مشکل ضعف محتوا را حل کنند. این آثار اما شبیه همان آیتم‌های کلیشه‌ای تلویزیونی است که شرکت‌کننده را در مهمانی، میان دوستان، در بازار و … همراهی می‌کنند. ایراد مهمتر به زمان مستندها بر می‌گردد که برای هر شرکت‌کننده بیش از ۴۰ دقیقه وقت اختصاص داده شده.
در حالی که چنین موضوعی کشش این همه زمان را ندارد و برای قاطبه مخاطبان عصر جدید فاقد قدرت همراهی‌برانگیز . در بهترین حالت مستندها باید در زمان ۱۰ دقیقه‌ای آماده و لابه‌لای برنامه هشتگ عصر جدید پخش می‌شدند. حتی می‌شد مستندی کوتاه و جذاب آماده کرد و پیش از مسابقه فینال روی آنتن فرستاد. این کاری است که «خنداننده شو» و «تهمتن» برای شرکت‌کننده‌ها انجام می‌دهد و مستندی موجز اما جذاب و با کیفیت آماده می‌کند.
