فرار رو به جلو به سبک اهالی پلاک ۱۳
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | در روزهایی که شبکه‌های تلویزیون، از نداشتن سریال‌های جدید رنج می‌برند، شبکه سه در اقدامی حساب شده، اجازه نداد کنداکتورش، گرفتار بازپخش سریال‌های قدیمی شود. این شبکه حتی در باکس غیر‌اصلی سریال کمدی پلاک ۱۳ را پخش می‌کند. این امتیاز اما به دلیل کیفیت پایین پلاک ۱۳ تبدیل به پاشنه آشیل شده است. انتقادها به سریال از همان روزهای نخست شروع شد.
علاوه بر ضعف کیفی، شوخی‌های جنسی به مذاق رسانه‌ها خوش نیامد تا جایی‌که اخیرا سایت مشرق به‌عنوان رسانه همسوی تلویزیون به جمع منتقدان پیوسته است. در چنین شرایطی به‌نظر می‌رسید نویسنده پلاک ۱۳ پاسخ قانع‌کننده‌ای داشته باشد اما در مصاحبه با خبرگزاری مهر کارگردان، بازیگران و سرمایه‌گذار را متهم کرده است.
معمای شوخی جنسی
یکی از موارد مشترک در نقدها به پلاک ۱۳، شوخی‌های جنسی آن است. پیش‌تر مصادیق سکانس‌های بحث‌برانگیز سریال را شرح دادیم که خب دیدن آنها در شبکه سه عجیب می‌نمود. حالا هم خبرگزای مهر در مصاحبه با امیر ابیلی، تعجب خود را مطرح کرده. او روزگاری منتقد چنین کمدی‌هایی و اصلا سبک فیلمسازی آرش معیریان (کارگردان پلاک ۱۳) بود.
پاسخ ابیلی نه‌تنها قانع‌کننده نیست که فرار به جلو محسوب می‌شود: «این را در نظر نمی‌گیرند که چنین کمدی‌هایی که روتین و روزانه است و از پخش تا تولید نهایتاً یکی دو روز بیشتر فاصله ندارد، براساس بداهه بازیگران و سر صحنه شکل می‌گیرد و ممکن است پایبندی آنچنانی به فیلمنامه وجود نداشته باشد. روی قصه پایبندی وجود دارد اما در لحظه و در شوخی‌ها بداهه شکل می‌گیرد، مخصوصاً وقتی با بازیگران حرفه‌ای کار می‌کنید.»
یک قیاس عجیب
در بخش دیگر از توضیح ابیلی درباره ضعف‌های فیلمنامه و شوخی‌های سطحی آن، شاهد پاسخی عجیب هستیم. او که نویسنده‌ای تازه‌کار است شرایط خود را با حرفه‌ای‌های این عرصه مقایسه کرده: «شما از هر نویسنده‌ای بپرسید حتماً می‌گوید آنچه اجرا شده خواسته من نبوده است. حتی نویسنده مهمی مثل پیمان قاسم‌خانی، به‌جایی می‌رسد که خودش کارگردانی می‌کند.»
ماجرای یک وسوسه
از ابیلی پرسیده می‌شود که چرا به‌عنوان منتقد آرش معیریان، همکاری با او را پذیرفته‌اید. او تاکید می‌کند: «من همین الان هم می‌گویم کارهای آرش معیریان همیشه کمدی سخیف فیلمفارسی و جنسی بوده است. اما در کارنامه او «کما» هم هست، او تدوینگر مهمی است و کار مسعود کیمیایی را تدوین کرده.»
با این حال اعتراف می‌کند که نتوانسته از «چالش جذاب نویسندگی» دل بکند: «من همان ابتدا هم می‌دانستم که متهم می‌شوم اما در موقعیت فیلمنامه‌نویس قرار می‌گیرید و کار نود قسمتی شبانه در شبکه سه به شما پیشنهاد می‌شود خیلی سخت است که از تجربه چنین کاری بگذرید.» هر کسی حق انتخاب دارد و ابیلی متهم نیست که چرا پیشنهاد سریال روتین شبکه سه را رد نکرده. با این حال نتیجه‌ای که به‌دست می‌آید، نسبتی با نقدهای تند پیشین او ندارد.
علیه کارگردان
قاعده بازی حکم می‌کند که هر کدام از عوامل سریال، خود را در نتیجه نهایی شریک بدانند. ابیلی در مصاحبه با مهر فقط یک‌بار چنین می‌کند و از موضع قبلی خود عقب می‌نشیند: «وقتی در فضای حرفه‌ای قرار می‌گیرید نمی‌توانید خود را کنار بکشید و بگویید قرار نبود این‌طور باشد.» با این‌حال در جایی دیگر قاعده بازی را به‌هم می‌ریزد و بار دیگر انگشت اتهام سمت کارگردان می‌گیرد:
«اگر من به زمان پیش‌تولید این سریال برگردم باز هم این پروژه را قبول می‌کنم ولی حتماً زیر بار اینکه آرش معیریان کارگردان باشد، نمی‌روم.» او ضمن پذیرش شوخی‌های جنسی سریال این‌گونه توجیه می‌آورد: «بعد از قسمت ۱۰ شوخی‌های جنسی کمتر شد و به صفر رسید. البته عده‌ای گفتند این شوخی‌های جنسی در تلویزیون بی‌سابقه بوده است و فکر می‌کنم ساختمان پزشکان را یادشان رفته است.»
علیه سرمایه‌گذار
در روزهای اخیر سرمایه‌گذار پلاک ۱۳ نارضایتی خود از کیفیت سریال را مطرح کرده. ابیلی هم در مقابل پاسخ داده: «اسپانسر خیلی هم به ما لطمه زد. قرار ما این بود که ۳۰درصد محتوا ارجاعات بیمه‌ای داشته باشد که آن‌هم در قصه بود اما از یک‌جایی مدیران بیمه گروکشی کردند و به ما قصه‌هایشان را تحمیل می‌کردند.»
همانی هستم که بودم
در جایی دیگر از مصاحبه از ابیلی پرسیده می‌شود که شما روزگاری منتقد سیاست‌های فرهنگی بودید اما حالا که در عمل قرار گرفته‌اید، رویی دیگر از شما عیان شده: «ما هنوز هم پای آن ایده‌آل‌ها هستیم و سعی داریم به آنها نزدیک شویم اما خیلی از آنها دست ما نیست.» بعد هم می‌گوید: «هر فردی را نباید با یک اثر قضاوت کرد. مثلاً امیر ابیلی که منتقد تندی بوده است باید نگاه کرد که آیا واقعاً پایبند ایده‌آل‌هایش نیست؟ به‌نظرم من بوده‌ام.»
