آنالیز| مینی‌سریال خط مقدم درباره شهید طهرانی‌مقدم
روزنامه هفت صبح | از سه‌شنبه هفته پیش شبکه یک مینی‌سریال خط‌مقدم را روانه آنتن کرد که پخش آن جمعه‌شب به پایان رسید. شهریار بحرانی براساس زندگی شهید طهرانی‌مقدم در سال‌های ۶۳ تا ۶۵ فیلم سینمایی آفتاب نیمه‌شب را ساخت. فیلم اکران نشد و در قالب مینی‌سریال روی آنتن رفت.
منظر اول: محتوا | تا پیش از پخش سریال اشاره‌ای به‌نام شهید طهرانی‌مقدم نمی‌شد و تاکید بر روی مجاهدت رزمندگان در دوران دفاع مقدس بود. داستان از جایی شروع می‌شود که ایران به‌خاطر نداشتن توان موشکی، کارش در جنگ سخت شده و حالا بیش از پیش نیاز به این ابزار جنگی احساس می‌شود.
مخاطب خیلی‌زود پی می‌برد شخصیت اصلی سریال، شهید طهرانی‌مقدم است. وجوه مختلف این شخصیت آرام آرام باز می‌شود و در نهایت بیننده پی به اهمیت کاری که او در دوران جنگ انجام داده است، می‌برد. از این منظر، کارگردان به هدفی که مدنظر داشته، رسیده است اما خط‌مقدم به‌عنوان یک اثر نمایشی موفق عمل نکرده. لطمه اصلی به سریال از نداشتن فیلمنامه‌ای جذاب، پرکشش و خوش‌ریتم وارد می‌شود. تاجایی‌که همه چهار قسمت را می‌توان در بیست دقیقه تدوین و پخش کرد.
منظر دوم: ساختار | سریال خط‌مقدم با هدف نمایش روی پرده بزرگ ساخته شده است. به همین خاطر، شهریار بحرانی در مقام تهیه‌کننده و کارگردان سراغ عوامل سینمایی رفته. فیلمبرداری و جلوه‌های ویژه که دو رکن اصلی برای یک اثر جنگی هستند، فراتر از یک سریال است و امتیاز اصلی آن محسوب می‌شود. کارگردان در این اثر از بازیگران مشهور استفاده نکرده و حتی نقش شهید طهرانی‌مقدم را به یک بازیگر تازه‌نفس به‌نام حسین عارف داده است
. این تمهید پاسخ نداده و یکی از عوامل ضربه به سریال را باید از همین منظر جست‌وجو کرد. شخصیت‌های سریال فضای آن دوران و التهاب ناشی از جنگ را بازنمایی نمی‌کنند. نتیجه ساخت اثر جنگی با اسلوب دهه شصت همین می‌شود که شخصیت‌ها فاقد قدرت همراهی هستند و فضا، مخاطب را به شرایط آن دوران نمی‌برد. خط‌مقدم سریال ماندگاری نخواهد شد و به‌زودی از یادها خواهد رفت.
