هشت خودروی نه‌چندان گران مناسب برای مسافرت
روزنامه هفت صبح، سیدمحمدرضا دادگستر | نشستن روی صندلی‌های تنگ و غیرارگونومیک، اصابت سر به سقف برای افرادی با قد بالای یک متر و ۸۰ سانت و کمبود جا که به خصوص در مسافت‌های طولانی سرنشینان را آزار می‌دهد، تجربیاتی نه‌چندان جالب از خودروسواری هستند که معمولاً در ذهن بسیاری از ایرانیان حک شده‌اند.
نه‌تنها پیکان سال‌های دور که حتی خودروهای روز هم ولو با قیمت بالای‌شان هنوز به این مشکل دچارند. در این گزارش به سراغ هشت گزینه نه‌چندان گران رفته‌ایم که با خرید آنها تا حدی از این نگرانی خلاص می‌شوید و سفر راحت‌تری را تجربه خواهید کرد. این گزینه‌ها معمولاً برای خانواده‌های پرجمعیت نسبت به خودروهای هم‌رده ارجحیت دارند.
* یک: ام‌جی ۳۶۰ توربو / ۴۳۰ میلیون - مدل ۱۳۹۷
عضو اقتصادی خانواده ام‌جی از همان سبک اصیل طراحی آن در جلو پیروی می‌کند که باعث می‌شود خودروی‌تان در قیاس با هموطنانش یک سر و گردن بالاتر به نظر برسد. در نمای عقب هم فرم چراغ‌ها از تویوتا کمری به عاریت گرفته شده که ایراد چندانی در آن مشاهده نمی‌شود و به‌رغم گذشت پنج سال از طراحی آن هنوز قدیمی نشده‌اند. ام‌جی‌ها به تعدد آپشن‌های‌شان معروف‌اند اما آذویکو برای پایین آوردن قیمت آن برخی از این آپشن‌ها همچون بلندگوی روی درهای عقب، نویگیشن و کروز کنترل را حذف کرده است. مالکان این خودرو از شتاب خوب و سواری نرم ام‌جی زیاد تعریف کرده‌اند. بازدهی خوب پیشرانه کم‌حجم این سدان چینی و هماهنگی‌اش با کابین باعث شده تا میانگین مصرف سوخت ۶٫۹ لیتری را در آن شاهد باشیم که نسبت به رقبا کمتر است.
* دو: رنو داستر دو دیفرانسیل / ۵۷۵ میلیون - مدل ۲۰۱۶
داستر برای کسانی که با پایین‌ترین هزینه به دنبال خودرویی جادار و شاسی‌بلند برای سفر می‌گردند، گزینه‌ای جذاب است.با گران شدن و البته قدیمی شدن ظاهر سوزوکی گرند ویتارا این داستر بود که به داد خریدارانی رسید که قصد نداشتند کراس‌اوورهای شهری چینی را بخرند و در عین حال نسبت به کره‌ای‌های با کارکرد بالا بدبین بودند. بهتر است داستر را نسخه شاسی‌بلندشده ال۹۰ بدانیم؛ با همان کابین و صندوق جادار. داستر پیچیدگی فنی رقبایش را ندارد و قطعاتش هم به وفور در بازار پیدا می‌شوند. داسترهای دو دیفرانسیل معمولاً از تیپ SE یا فول هستند که مجهز به کروز کنترل و ESP هستند. اگر زیبایی کابین برای‌تان فاکتور مهمی است بهتر است دور داستر را خط بکشید چون شباهت‌های زیادی با کابین پراید در آن خواهید یافت. پیدا کردن قلق کار با جعبه دنده قدیمی داستر هم کاری طاقت‌فرساست.
* سه:برلیانس H230 دنده‌ای / ۱۹۰ میلیون - مدل ۱۳۹۶
برلیانس از زمانی که به ایران آمد جزو برندهای قابل اعتماد چینی بود که تاحدی مرهون شبکه گسترده خدمات پس از فروش پارس‌خودرو و استفاده از تکنولوژی ب.ام.و در تولید آن بود. H230 نسبت به دیگر سدان برلیانس، H330، از ظاهری ساده‌تر بهره می‌برد اما خودرویی با کابین و صندوق عقب بزرگ‌تر است و تویوتا کمری‌های نسل قبل را به ذهن متبادر می‌کند. از مزیت‌های H230 نسبت به رقبا تنفس طبیعی بودن پیشرانه آن است که باعث می‌شود بی‌نیاز از رسیدگی‌های مکرر و هزینه‌های جانبی توربوشارژر باشد. هماهنگی بین پیشرانه و جعبه‌دنده آلمانی خودرو قابل قبول است و به زودی نیاز به تعویض قطعاتی همچون تسمه تایم پیدا نخواهید کرد. H230 از نظر ایمنی نیز حائز ۵ ستاره در سی‌انکپ شده و هنگام تصادفات از استحکام بالاتری نسبت به رقبا برخوردار است.
* چهار: کیا کارنز/ ۵۷۰ میلیون - مدل ۲۰۱۲
کارنز در زمان عرضه چندان مورد توجه قرار نگرفت و حتی اگر امروز هم از کنارش رد شوید شاید چندان رغبتی به امتحان سواری‌اش نداشته باشید اما بهتر است این کره‌ای آرام و مطیع را قربانی شرایط بدانیم. ریل‌های سقفی در کنار صندوق بار بزرگ و همچنین صندلی‌های عقب با قابلیت خواباندن این کمک را به مالک کارنز می‌کند که وسایل بزرگ از قبیل تلویزیون، لباسشویی و حتی یخچال را بدون استفاده از وانت جابه‌جا کرده و در عین حال در سفرهای طولانی بالاترین میزان کارایی و گنجایش را برای یک خانواده به ارمغان آورد. کارنز توانسته ۴ ستاره ایمنی یورو انکپ را به دست آورد اما از نظر مصرف سوخت چون از استاندارد یورو ۳ بهره می‌برد خودرویی پرمصرف است. از نظر آپشن هم این ون کره‌ای تنها به کی‌لس و سنسور پارک مجهز است.
* پنج:بسترن B30 /
۴۲۷ میلیون - مدل ۱۳۹۸
بسترن B30 مثل فولکس‌واگنی از دهه ۲۰۰۰ است که به ۱۰ سال بعد پرت شده و ژاپنی‌ها نیز قول داده‌اند تا با پیشرانه‌ای سرحال آن را به رینگ مبارزه با چری آریزو ۵ و دناپلاس توربو بفرستند. حاصل این همکاری وقتی در ترکیب با خوشنامی خدمات پس از فروش قرار می‌گیرد، نتیجه محصولی موفق در بازار است که حواشی ام‌وی‌ام و ایرادهای عجیب و غریب جک را ندارد و مورد اعتماد خریداران قرار می‌گیرد. بسترن B30 جزو آن دسته از سدان‌های جادار است که فضای کابین را فدای ظاهر بیرونی نکرده و توانسته تعادل خوبی میان این دو ویژگی برقرار کند. البته بسترن از نظر برق خودرو با مشکلاتی همچون نور ضعیف چراغ‌ها و عملکرد کند صفحه نمایشگر روبه‌روست و اگر خواهان بسترنی‌شدن هستید باید از الان صبوری در کار با آن را تمرین کنید.
* شش: سورن پلاس / ۲۸۲ میلیون - مدل ۱۳۹۹
نسبت به سمند سال که طراحی ظاهری‌اش در حال پیوستن به تاریخ است و سورن معمولی که هنوز عدم هماهنگی در آن مشاهده می‌شود، سورن پلاس خودرویی مقبول‌تر است. سورن به صورت عادی هم کابینی بزرگ با کیفیت ساخت خوب دارد اما در مدل پلاس که نسخه تقویت‌شده ELX است، با این تغییرات مواجه خواهید شد: موتور یورو۵، کروز کنترل، تغییر گرافیک چراغ‌ها، اضافه شدن باله در انتهای صندوق، اضافه شدن سنسور سوم پارک در سپر عقب، دودی شدن شیشه‌های عقب، جلوپنجره مشکلی با طرح جدید، رینگ دو رنگ با طرح جدید، دستگیره و رودری و روکش صندلی جدید، فرمان جدید (طرح دنا پلاس) با روکش چرم، تریم کربن برای رودری و کنسول، اضافه شدن ایزوفیکس و کامپیوتر سفری جدید. سورن پلاس در قیاس با هم‌خانواده‌های پژویی‌اش توانسته رضایت شمار بیشتری از خریداران را جلب کند.
* هفت: رنو پارس تندر / ۳۲۰ میلیون - مدل ۱۳۹۸
پارس تندر علاوه بر تغییر ظاهری چراغ عقب، نسبت به تندر ۹۰ E2 از گیربکس جدید JHQ و سیستم مولتی مدیا (بلوتوث، مانیتور لمسی و نویگیشن) بهره‌مند است. علاوه بر حفظ مزایای تندر ۹۰ معمولی همچون دوام فنی، هزینه‌های پایین نگهداری و بازار دست‌دوم پررونق، پارس تندر توانسته کیفیت ساخت بالاتری نسبت به تندر ۹۰ مونتاژی در ایران خودرو عرضه کند که باعث اقبال بیشتر به آن شده است. پارس تندر از نظر سواری راحت هم در رتبه بالاتری نسبت به رقیب چینی‌اش، لیفان ۶۲۰، قرار می‌گیرد. با این حال برای کسانی که به دو عامل تریم چشم‌نواز کابین و شتاب بالا اهمیت می‌دهند، پارس تندر خودروی چندان جذابی نیست. البته قابلیت شخصی‌سازی و تیونینگ تندر باعث شده تا کسانی که بخواهند دستی به سر و روی خودروی‌شان بکشند از آن استقبال کنند.
* هشت: لیفان ۸۲۰/ ۳۹۵ میلیون - مدل ۱۳۹۵
زمانی که لیفان ۸۲۰ آمد برداشت از سدان چینی را ارتقا داد تا حدی که برخی آن را با مزدا ۳ و رنو مگان مقایسه کردند. ۸۲۰ از نظر طراحی سدان مقبولی است و انصافاً از کپی‌برداری‌های ناشیانه معمول چینی‌ها در آن خبری نیست. ۸۲۰ تریم کابین معمولی‌ای مثل آزرا گرنجور دارد که به تهویه اتوماتیک، گرمکن صندلی راننده، استارت دکمه‌ای و کی‌لس مجهز است؛ امکاناتی در حد نرمال سدان‌های چینی. موتور ۲٫۴ لیتری این خودرو همان پیشرانه مشهور میتسوبیشی است که در تولید پیکاپ‌ها و شاسی‌بلندها به کار می‌رود و با توجه به وزن یک و نیم تنی کابین بازدهی خوبی دارد. با این حال مصرف سوخت بالا و بازار کارکرده‌های سوت و کور از مشکلات بغرنج ۸۲۰ است و به مانند دیگر لیفان‌ها مهر تاییدی بر این گزاره است که اگر بخری صاحب اول و آخرش خودت هستی!
