درباره کری‌خوانی عجیب مجری صبح‌بخیر ایران
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | «کنایه عجیب مجری شبکه یک به قهرمانی پرسپولیس و وزیر ورزش»؛ این تیتر روز گذشته بسیاری از رسانه‌های رسمی و غیررسمی بود و اشاره به مجری برنامه صبح بخیر ایران داشت. عبدالرضا امیراحمدی روز گذشته یک شوخی بی‌موقع و عجیبی با پرسپولیسی‌ها کرد و به سبک هواداران دو آتیشه، کری خواند. این سوگیری خیلی زود واکنش تند کاربران را به همراه داشت. چرا رفتار مجری شبکه یک دور از آداب حرفه‌ای است؟
*** مورد اول| کری خوانی عجیب
ماجرا جایی شروع شد که عبدالرضا امیراحمدی از تابستان‌های سال‌های دور گفت. زمانی که پدرها سراغ «اوستاها» می‌رفتند و خواهش می‌کردند در سه ماه تعطیلی فرصتی در اختیار فرزندان‌شان بگذارند. خودشان هم دستمزد را به صاحب کار می‌دادند تا به فرزندش بدهد و فرزند هم اعتماد به نفس پیدا کند.
مهدی توتونچی مجری بخش ورزشی هم مثال دیگری آورد که بعضی وقت‌ها پدر و مادرها برای تشویق بچه‌ها کادو می‌خریدند تا به اسم مدرسه سر صف به آن‌ها داده شود. امیراحمدی مثال را پی گرفت و از آن برای کنایه به قهرمانی پرسپولیس استفاده کرد. او با خنده گفت:«هشتگ بابا مسعود » و در میان خنده‌های واعظی ادامه داد:« دست همه باباها و بزرگ‌ترها در هر زمینه‌ای درد نکنه!» اشاره او به مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش و جوانان است.
*** مورد دوم| اتهام روی آنتن زنده
پیگیران فوتبال می‌دانند وقتی اسم مسعود (سلطانی فر) به میان می آید منظور چیست. سرخابی‌ها یکدیگر را متهم می‌کنند که مورد حمایت وزیر ورزش هستند! از عنوان‌هایی مثل تیم حکومتی در کری خوانی هم بهره می‌برند. این که حق با کیست، مسئله دیگری است. وانگهی در تحلیل‌های جدی و خارج از هواداری، ادعای طرفداران پرسپولیس و استقلال درباره وزیر ورزش فاقد اصالت است. این که مجری یک برنامه تلویزیونی هم وارد چنین بازی‌ای می‌شود، عجیب و خارج از قواعد رسانه رسمی است. امیراحمدی با استناد به چه مدرکی روی آنتن زنده به وزیر ورزش اتهام جانبداری وزیر از پرسپولیس را وارد می‌کند؟
*** مورد سوم| تقلیل شأن برنامه
هدف امیراحمدی از کری خوانی چیست؟ می‌خواهد جای خود را میان هواداران استقلال باز کند؟ می‌خواهد با این رفتار خوراک به فضای مجازی دهد و دیده شود؟ می‌خواهد ثابت کند یک هوادار دو آتیشه است؟ دلیل هر چه می‌خواهد باشد؛ آنتن زنده تلویزیون آن هم برنامه شبکه یک جای چنین رفتارهایی نیست. آن هم در شرایطی که فضای بحث چیز دیگری است و مجری به ناگاه مسئله هواداری را پیش می‌کشد. تازه؛ اگر فضا فضای شوخی بود و مثلا مجری مقابل وارد کری شده بود، می‌شد آن را تمهیدی برای جذاب شدن برنامه تعبیر کرد. رفتار امیراحمدی اما فقط و فقط یادآور کری خوانی تیفوسی‌ها در کف استادیوم است.
*** مورد چهارم| دلخوری پرسپولیسی‌ها
بریده کری خوانی امیراحمدی روز گذشته دست به دست شد. نتیجه یک چیز بود: دلخوری هواداران پرسپولیس. وجه مشترک کامنت آن‌ها اشاره به این است که چرا در یک برنامه، یک مجری، یک طرفه تیم‌شان را متهم کرده. چرا زحمت یک تیم را به سبک هواداران دو آتیشه نادیده گرفته؟ امیراحمدی بیرون از برنامه می‌تواند هر نظری دارد بیان کند.
روی آنتن زنده اما با میلیون‌ها هوادار پرسپولیس طرف است که حداقل انتظار آن‌ها پرهیز از این کری خوانی زشت است؛ تبریک به کنار. روز گذشته علیرضا اشرف مدیر رسانه‌ای پرسپولیس واکنش نشان داد و گفت: «از این دو نفر شکایت رسمی میشه و تا زمانی که در رسانه ملی عذرخواهی رسمی نکنن هم خبری از بخشش نیست.» منظور او از مجری دوم توتونچی نیست بلکه اشاره اشرف علی مرادی است که فعلا در تلویزیون برنامه روی آنتن ندارد. او در اینستاگرام خود کری خوانی کرده است.
*** مورد پنجم|سکوت مشکوک تلویزیون
به‌رغم اعتراض و گله شدید هواداران پرسپولیس، تلویزیون، شبکه یک و برنامه صبح بخیر ایران واکنشی نشان ندادند. نکته عجیب این که یک سال پیش در چنین روزهایی بود که مجری سلام صبح بخیر شبکه سه به لوگوی استقلال گیر داد و ولوله‌ای به راه افتاد. کار تا جایی پیش رفت که روابط عمومی برنامه و شبکه سه عذرخواهی کردند و چند برنامه سلام صبح بخیر به عذرخواهی از استقلال و هوادارانش اختصاص یافت. این اتفاق اما برای پرسپولیس رخ نداده و همین زمینه گله‌گذاری مضاعف هواداران این تیم را فراهم کرده است.
*** مورد ششم| جای خالی سردبیر
بر اساس پیگیری‌هایی که انجام دادیم برنامه صبح بخیر ایران فعلا سردبیر ندارد. این برنامه مثل خیلی از برنامه‌های تلویزیونی به یک سردبیر با تجربه و مسلط اعتقاد ندارد و در بزنگاه‌ها ضربه می‌خورد. یک سردبیر (نه از نوع فرمالیته) می‌تواند مورد مشورت مجری باشد و از او خط بگیرد. سردبیر برخلاف مجری عطش دیده شدن ندارد و برای مجریان مثل یک ترمز عمل می‌کند. در چنین اتفاق‌هایی سردبیر می‌تواند مسیر درست را ترسیم کند.
