پایان اسطوره شیاطین سرخ در ۸۶ سالگی
روزنامه هفت صبح| بابی چارلتون با یدک کشیدن القابی مانند «بزرگترین بازیکن انگلیس» و یک «افسانه بی‌چون و چرا» مورد ستایش همگان بود. در نوامبر ۲۰۲۰، اعلام شد که چارلتون نیز به بیماری مرسوم بازیکنان فوتبال تیم ملی انگلیس یعنی زوال عقل مبتلا شده است. او سه سال با بیماری دست و پنجه نرم کرد و سرانجام در ۸۶ سالگی تسلیم مرگ شد.
خانواده چارلتون که در هنگام درگذشت کنارش بودند، در بیانیه‌ای گفتند که «او در ساعات اولیه صبح شنبه با آرامش از دنیا رفت و بدین وسیله از همه کسانی‌که در مراقبت از او مشارکت داشته‌اند و از همه دوستداران و طرفدارانش تشکر می‌کنند.» به‌دنبال این خبر، باشگاه منچستریونایتد بیانیه‌ای منتشر کرد و در آن نوشت «سر بابی، نه فقط در منچستر یا بریتانیا، بلکه در هر جای دنیا که فوتبال وجود دارد و بازی می‌شود، قهرمان میلیون‌ها نفر بود.»
از خیزش تا تراژدی چارلتون
در یازده اکتبر ۱۹۳۷ در اشینگتون از استان نورثامبرلند متولد شد و در سال ۱۹۵۳ به‌عنوان یک دانش‌آموز مدرسه‌ای به مدرسه فوتبال منچستریونایتد پیوست. یک سال بعد او توانست به تیم حرفه‌ای منچستر وارد شود و اولین بازی خود را در مقابل چارلتون اتلتیک در اکتبر ۱۹۵۶ در ۱۸ سالگی انجام دهد.
همه‌چیز برای منچستر بی‌نظیر پیش می‌رفت و این تیم با اتکا بر بازیکنان خود، به‌ویژه جوانانی نظیر چارلتون، افق‌های روشنی را در فاصله نه‌چندان دوری می‌دید اما حادثه‌ای در کمین بود که همه‌چیز را عوض کرد. در فوریه ۱۹۵۸ هواپیمایی که اعضای تیم منچستریونایتد را جابه‌جا می‌کرد، هنگام بلند شدن از فرودگاه مونیخ دچار سانحه شد که کشته شدن ۲۳ مسافر آن از‌جمله ۸ بازیکن منچستریونایتد را در پی داشت.
چارلتون یکی از بازماندگان سانحه هوایی مونیخ بود و عکس او با صورتی زخمی و دستی شکسته روی تخت بیمارستان، روزنامه‌های آن دوران را پر کرده بود. خود سر بابی می‌گوید که این حادثه تأثیر عمیقی بر زندگی‌اش گذاشت و روزی نیست که به‌یاد آن حادثه و دوستانی که از میان‌شان رفتند، نباشد. گفتنی است منچستریونایتد در آن زمان در آستانه تبدیل شدن به یکی از بزرگترین تیم‌های اروپا بود اما این حادثه همه‌چیز را تغییر داد.
منچستر افسانه‌ای
پس از آن حادثه، او بازیکنی محوری در بازسازی تیم منچستریونایتد با هدایت سر مت بازبی شد. چارلتون با آمدن دنیس لاو و جورج بست، الهام‌بخش یونایتد در اولین قهرمانی جام اروپا در سال ۱۹۶۸ شد و در فینال مقابل بنفیکا دو گل زد. او هفده سال پیاپی در منچستریونایتد حضور داشت و با این تیم توانست افتخاراتی نظیر سه قهرمانی لیگ فوتبال انگلیس، یک جام اروپا و یک جام حذفی را به‌دست آورد.
هرچند در ادامه بازیکنان بزرگی نظیر اریک کانتونا، دیوید بکام و کریستیانو رونالدو با پیراهن منچستر در لیگ برتر حضور داشتند و درخشیدند اما اسطوره شیاطین‌سرخ تا ابد بابی چارلتون خواهد ماند. به همین منظور، مجسمه سه اسطوره و مثلث طلایی آن دوران منچستریونایتد، یعنی بابی چارلتون، دنیس لاو و جورج بست در کنار ورودی ورزشگاه اولدترافورد نصب شده است تا هواداران این تیم یادشان نرود که افتخاراتش از کجا و چه زمانی آغاز شد.
تنها قهرمانی انگلیس در جام جهانی
قد و قامت چارلتون در تیم انگلیس با هدایت سر آلف رمزی، باعث شد نقش ویژه‌ای در فینال جام جهانی ۱۹۶۶ در ومبلی به او داده شود. او یکی از استعدادهای مهم خط حمله تیم بود و تا پیش از مسابقه فینال، سه گل برای تیم انگلیس، از جمله دو گل پیروزی‌بخش مقابل پرتغال در نیمه نهایی، به‌ثمر رسانده بود.
با این حال از او خواسته شد تا فرانتس بکن باوئر، بازیکن آلمان غربی را يارگیری کند و تا پایان مسابقه به او بچسبد اما وقتی که سوت به‌صدا درآمد، فرانتس بکن باوئر به‌طور مستقیم به سمت چارلتون آمد و مشخص شد همانطور که رمزی نگران نقش احتمالی بکن‌باوئر در فینال بود، هلموت شون، سرمربی آلمان غربی، نیز همین ترس را در مورد چارلتون داشت و وظیفه مهار چارلتون را به بکن‌باوئر سپرده بود.
با این اوصاف این زوج یکدیگر را از نقش داشتن در زمین محروم کردند اما این حربه فرصت را به بازیکنان دیگر انگلیس، از جمله هرست داد تا خود را در تاریخ جاودانه کنند و انگلیس را برای اولین و آخرین‌بار به کاپ قهرمانی در جام جهانی برساند. دقایقی بعد، چارلتون به‌عنوان بهترین بازیکن جام جهانی، برنده توپ طلا شد. (بی‌بی‌سی و گاردین)
