هواپیمادارهای عشق فوتبال؛ آنها کیستند و تا چه اندازه برش دارند؟

روزنامه هفت صبح، نگین باقری| «120 میلیارد تومان» دستمزد. این عدد همان پیشنهاد وسوسهکنندهای بود که دیروز یک استقلالی به بیرانوند داد تا با فسخ قرارداد خود در پرسپولیس راهی تیم حریف شود. ابتدا گفته شد که او یک هوادار متمول استقلالی است که از قضا شرکت هواپیمایی هم دارد. با درز کردن این اطلاعات اول اسم رضا حدادیان در شبکههای مجازی زمزمه شد که مدیرعامل هواپیمایی وارش است.
*از راست: عبدالرضا موسوی و رضا حدادیان
سپس بعد از تکذیب این اسم، سایت طرفداری و بهدنبال آن تابناک نام عبدالرضا موسوی، مدیرعامل ایرلاین زاگرس را تایید کردند. بالا آمدن اسم این دو نفر باب جدیدی در ماجرای بیرانوند و رفتنش از پرسپولیس باز کرد. ماجرای جالبی درباره دو نفر که هم شرکت هواپیمایی دارند و هم آنقدر هوادار سفت و سخت فوتبال هستند که وارد تیم مدیریتی و اسپانسرینگ تیمهای مهم کشور شدهاند. از آنها چه میدانیم؟
رضا حدادیان: حدادیان مالک باشگاه نساجی است.
از جنس همان مازندرانیها که از بدو تولد طرفدار دوآتیشه باشگاه قدیمی قائمشهر میشوند. اطلاعات ویکیپدیای او که البته به مازندرانی دربارهاش نوشته، میگوید که او مالک شرکت هواپیمایی مهم دیگری بهنام وارش هم هست که اصلا دفتر اصلیاش را ابتدا در استان مازندران باز کرده اما مردم استان او را بیشتر با نام نساجی بهخاطر سپردهاند. تا قبل از سال 1398 او به همراه یک فرد دیگر تیم قرمزپوشان قائمشهر را اداره میکرد.
اما از آن سال 60درصد سهام شریک خود را خرید و شد مرد شماره یک باشگاه. حدادیان مرد کمحاشیهای است و در اين مدت سروصدای خاصی نداشته که اسمش را به رسانهها برساند. از وقتی مالکیت نساجی تماما به حدادیان رسیده، این تیم عملکرد بهتری هم داشته. همین دوره به مدیریت او تیم نساجی قهرمان جام حذفی شد و همچنین سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را هم گرفت تا یکی از چهار نماینده ایران در آسیا شود. بهخاطر همین هم اخیرا دیده شده که لوگوی نساجی بر بدنه بوئینگ اختصاصی وارش برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا هم طراحی شده.
بهجز این نام هواپیمایی وارش را دیگر کجا شنیدهایم؟ وارش بارها اسپانسر پروازهای اختصاصی تیمهای ملی فوتبال شده. مثلا سال انتخابی جامجهانی یا زمان حضور تیمملی در تورنمنت کافا اعضای تیم با وارش به مقصد خود رسیدند. یکی از جالبترین ابتکارات فوتبالی وارش وقتی بود که با تدبیر تیم پرواز زنانه، تیم ملی زنان فوتبال را که برای اولین بار برای بازیهای بینالمللی از کشور خارج میشدند به هند رساند.
عبدالرضا موسوی: موسوی را استقلالیها بهتر از همه میشناسند.
او قبلا عضو هیات مدیره این باشگاه بوده و سال 1399 از آنها جدا شده. بهجز این، او در چند حوزه کاملا مستقل از فوتبال هم نفوذ دارد. بیایید برویم به سال 1384، یعنی زمانیکه دولت محمود احمدینژاد شروع بهکار کرد. او آن زمان ایرلاین زاگرس را با دو توپولوف تاسیس کرد. یک بار خودش ماجرای شرکت زاگرس را اینطور روایت کرده: «زاگرس را از کسی نخریدم. در شروع با دو فروند هواپیمای استیجاری شروع به فعالیت کرد ولی در حال حاضر 19 فروند هواپیما دارد.» از قضا دو توپولوفی که آن زمان خریده بود در اولین اقدام مسیر تهران دمشق را برقرار کردند و به مرور زاگرس توانست امتیاز مسیرهای دیگر را هم بگیرد.
مهمترین نقطه زندگی موسوی به سال 1394 برمیگردد. وقتی حسین ثابت، مالک پیشین هتل داریوش و دلفیناریوم کیش و بسیاری از پروژههای تفریحی و مهمانداری از کشور خارج شد، مالکیت این مجموعهها به موسوی رسید. برخی از سایتها ادعا میکنند که این شرکتها از دم قسط به او واگذار شده. خود موسوی در مطلبی که یک بار در سایت پرواز آمده اینطور روایت کرده است: «هتل داریوش و پارک دلفین در کیش و ۲۷درصد سهام شرکت توسعه ایرانگردی و جهانگردی (هتلهای لاله) را در سال ۱۳۹۳ از جناب آقای ثابت خریداری و همچنین هتل سیمرغ در مشهد را در همان سال به مجموعه افزودهایم.»
سال 1396 هم شانس در خانه موسوی را زد. وقتی که دیگر امیرمنصور آریا اعدام شده و مالکیت کارخانه مهم فولاد اهواز به بانک ملی واگذار شد. آن سال این بانک مزایدهای برای گروه ملی فولاد خوزستان برگزار کرد و این مرد رامهرمزی توانست آن را بخرد. بولتننیوز بعدا نوشت که موسوی این کارخانه را بسیار ارزانتر از قیمت واقعیاش خریده است. در هر صورت با این خرید مالکیت تیم استقلال خوزستان هم به او رسید اما این استقلالی قدیمی نتوانست خیلی قدرتمند در این شرکت ظاهر شود.
مشکلات آنها آنقدر بزرگ شده بودند که در نهایت اردیبهشت 1397 از این گروه هم خارج شد. البته موسوی اولینبار که تصمیم گرفت با خرج کردن نقشی در اداره یک تیم داشته باشد، به زمانی برمیگشت که اسپانسر تیم صباباتری شد. یعنی قبل از مالکیت استقلال اهواز بخش زیادی از هزینههای صباباتری را او تامین میکرد. همان دورهای که علی دایی و یحیی گلمحمدی و سهراب بختیاریزاده در این تیپ پا به توپ میزدند و با هزینه این بازرگان راهی این تیم شده بودند. آن زمان صباباتری تیم قهرمان جام حذفی شد و تا آسیا هم پیش رفت.
آنهایی که اخبار هواپیماها و نایاب شدن بلیتها را اخیرا دنبال کرده باشند یادشان هست که همین روزهای اخیر موسوی در تلویزیون گفته بود با ارزان شدن بلیت آنهایی که با ماشین و اتوبوس سفر میکنند، به سمت سفر هوایی رو میآورند و بابت این اظهارنظر مورد انتقاد قرار گرفت. آخرینبار که در حوزه ورزش نام او به رسانهها آمد مربوط به زمانی میشود که خواستار پس گرفتن مبلغ اعانه خود به این تیم شده بود. گویا موسوی اصلا با این شرط عضو هیات مدیره شده بود که مبلغی (احتمالا 7 میلیارد تومان) به باشگاه کمک کند.
آنموقع افراد برای شهرت پولهای کلانی میدادند و وارد عرضه تصمیمگیری باشگاههای فوتبال میشدند. برای همین بهجز موسوی، استقلال از یک سرمایهدار دیگر که فروشنده ملک بود هم کمک نقدی گرفت. مبلغ کمک او هم در حدود همین عدد و رقمها بود که حتی اندازه دستمزد یک سال یک بازیکن این تیم هم نمیشد.
مدیرعامل استقلال یکبار علنی گفته بود که رقم کمک موسوی هفت میلیارد تومان بوده و برخی از رسانهها اعلام کردند که با محاسبه دیرکرد آن حالا درخواست 51 میلیارد تومان دارد. او سال 1399 به علت اختلافات پیش آمده با اسماعیل خلیلزاده استعفا داد ولی حواشی موسوی، ایرلاین زاگرس و فوتبال به پایان نرسید. خبرگزاری فارس افشا کرده بود که عزیزی خادم رئیس سابق فدراسیون فوتبال با ایرلاین زاگرس قرارداد همکاری منعقد کرده و نام موسوی را هم در ستاد جام جهانی 2022 گذاشته. به جز این حتی او را با هزینه این سازمان به آلمان و لیتوانی برده بود که همراه تیم ملی فوتسال باشد.
حالا سایت تابناک گزارش داده که با این قرار مدارها موسوی قول داده تا 30درصد از مبلغی که به بیرانوند وعده داده را تا صبح امروز فراهم کند. ولی هنوز قرارمدارها مشخص نیست. یعنی معلوم نیست که این پول بلاعوض است یا میخواهد باز مثل قبل آن را با سودش پس بگیرد. حتی برخی از افراد عقیده دارند بعد از ماجرای سیل انتقادات به موسوی بابت اظهارنظری که در توجیح گران شدن بلیت هواپیما داشت، ممکن است این ادعاها صرفا تلاشی برای بهتر کردن چهره او در رسانهها باشد. اتفاقی که احتمالا همین امروز تکلیف آن روشن میشود.