ماجرای عجیب کارت واکسن به سبک دوره مایه‌کوبی آبله
روزنامه هفت صبح، محمدجواد ترابی | چند هفته پیش، توی صف واکسن ایستاده بودم که خانمی آمد و گفت آسترازنکا یک صف دیگر است و این‌جا فقط صف سینوفارم است. به دنبال صف جدید رفتم، گویا از اول اشتباه ایستاده بودم. رفتم آن طرف سوله گفتند این‌جا خروجی است، آمدم این‌ور دیدم همان ادامه صف سینوفارم است. پرسان پرسان یک نیمچه صفی پیدا کردم، در کمال تعجب بسیار کوتاه! حدودا بیست سی نفری بیشتر در صف آسترازنکا نبودند.
بیشتر آن‌ها که در صف سینوفارم بودند ابتدای شهریور دنبال زدن دز دوم بودند. از طرفی تبلیغ منفی هم علیه عوارض آسترازنکا بسیار بود. خب خود من هم ۲۴ساعتی، مثل بسیاری دیگر، تب و لرز را بعد از زدن این واکسن تجربه کردم.روند زدن واکسن که تمام شد، کارت واکسنی دادند ممهور و با ذکر شماره سریال ویال. آن طرف انگلیسی اما خالی بود. گفتم چه باید کرد، آن طرف را پر نمی‌کنید؟ گفتند نه اگر می‌خواهی باید به پاستور مراجعه کنی.
نمی‌دانم واقعا در مرکز پاستور این کار را انجام می‌دهند یا نه ولی بیشتر به سنگ قلاب شبیه بود. یاد ابتدای تابستان افتادم که بعد از حادثه‌ای، نیمه شب باید واکسن کزاز و هاری می‌زدم و به پاستور مراجعه کردم و با در بسته مواجه شدم. به علت شیوع کرونا، روند تزریق باقی واکسن‌ها تغییر کرده و باید به سراغ خانه بهداشت‌ها می‌رفتم. خلاصه شب سختی بود ولی به لطف یک مسئولی که نیمه شب درِ خانه بهداشت تجریش را باز کرد، بخیر گذشت. حالا پاستور می‌رفتم و بروم که چه؟ شاید هم درست می‌گفت.
کارت واکسن را همکارانم در محل کار که دیدند، پرسیدند کجا واکسن زدی؟ گفتم چطور مگه؟ گفتند که شماره سریال را هم نوشته ولی در کارت واکسن ما جایش خالی است. این ماجرا را از خیلی‌ها پیگیری کردم و با جواب‌های عجیبی مواجه شدم. مثلا افراد مبتلا به تالاسمی که به مرکز طبی بیمارستان امام خمینی مراجعه کرده بودند، اصلا کارت واکسن نداده بودند و پیگیری‌هایشان بی‌نتیجه مانده. برخی دوستان کارتشان مهر نداشت و برخی دیگر کارتشان به برگه پارکینگ یا ته برگ شبیه بود.
خلاصه هیچ دوتایی با شرایط مشابه گویا پیدا نشد. در همان روزها که بسیاری از دوستان در نگرانی این بودند که این کارت‌ها در آینده قابل اعتنا هستند یا خیر، وزارت بهداشت، سامانه ثبت درخواست کارت واکسن را رونمایی کرد. سامانه‌ای بسیار دقیق که حتی نام شرکت سازنده واکسن و شماره رهگیری (بتچ نامبر) را هم روی کارت واکسن مجازی می‌دهد با کیوآر کدی که اسکن آن، مهر تایید اعتبارش است؛ حتی برای دوستانی که کارت واکسن نداشتند مانند همان‌ها که به مرکز طبی بیمارستان امام خمینی مراجعه کرده بودند، کارت واکسن مجازی با تمام جزئیات صادر می‌شود.
از آن روش کارت واکسن سنتی به این خروجی عجیب و تمیز کارت واکسن اینترنتی، رسیدیم! تفاوت زمین تا آسمان. آخر اگر این را بلدیم چرا آن روش دستی‌مان این قدر ایراد دارد. چرا نباید مثل بسیاری دیگر از سامانه‌های واکسیناسیون در جهان، همان کارت ابتدایی هم معتبر و متحدالشکل باشد. تصور می‌کردیم با آمدن این سامانه دیگر همه ماجرا حل شده است اما دوستی که واکسن پاستور زده بود، چندین بار در سامانه درخواست داد و متوجه شد، چیزی به نامش ثبت نشده.
احتمالا ماجرا به واکسن پاستور ربطی ندارد و به گفته خودش آن روز در مرکزی موقت در غرب تهران، به این دوستمان گفته بودند سامانه قطع شده ولی خب انتظار داشت بعدا اطلاعات ثبت شود که نشد. خلاصه ماجرای عجیبی است. کارت‌های واکسن‌مان حتی از دوره مایه‌کوبی آبله عقب‌افتاده‌تر است و سامانه ثبت درخواست کارت واکسن‌مان، بسیار مدرنتر از بسیاری از کشورها.
