گلشیفته فراهانی، نامی که از همان سال‌های نوجوانی با فیلم «درخت گلابی» در حافظه جمعی ایرانیان حک شد، امروزه به یکی از چهره‌های بین‌المللی و نمادهای موفقیت هنری در ابعاد جهانی تبدیل شده است. او که مسیر دشوار و پرفراز و نشیبی را از تهران تا هالیوود طی کرده، نه تنها به عنوان یک بازیگر توانمند، بلکه به عنوان یک هنرمند چندوجهی در زمینه‌های موسیقی و داوری جشنواره‌های معتبر جهانی نیز شناخته می‌شود. در ادامه، نگاهی جامع و انسانی به زندگی، آثار و حقایق کمتر شنیده شده درباره او خواهیم داشت.


بیوگرافی کوتاه گلشیفته فراهانی

  • نام شناسنامه‌ای: رهاورد فراهانی

  • تاریخ تولد: ۱۹ تیر ۱۳۶۲ (تهران)

  • والدین: بهزاد فراهانی (پدر)، فهیمه رحیم‌نیا (مادر)

  • خواهر و برادر: شقایق فراهانی (بازیگر)، آذرخش فراهانی (موسیقی‌دان و نقاش)

  • تحصیلات: فارغ‌التحصیل رشته موسیقی از دانشگاه جامع علمی کاربردی

  • اولین نقش‌آفرینی: فیلم «درخت گلابی» (۱۳۷۶) در ۱۴ سالگی

  • محل اقامت فعلی: او سال‌ها ساکن پاریس بود و در حال حاضر زمان خود را میان ایبیزا (اسپانیا) و پرتغال سپری می‌کند.


  • زندگی شخصی و خانوادگی: از تولد در خانواده‌ای هنرمند تا چالش‌های نام

    گلشیفته در خانواده‌ای متولد شد که هنر در رگ‌های آن جریان داشت. پدرش، بهزاد فراهانی، از بزرگان تئاتر و سینمای ایران است و مادرش فهیمه رحیم‌نیا نیز از بازیگران باسابقه به شمار می‌رود. نامی که خانواده برای او انتخاب کرده بودند «گلشیفته» بود، اما به دلیل محدودیت‌های آن زمان در ثبت احوال، نام «رهاورد» در شناسنامه‌اش ثبت شد.

     

    دوران کودکی او در محله یوسف‌آباد تهران گذشت. او از همان سنین پایین (۵ سالگی) یادگیری پیانو را آغاز کرد و بعدها در هنرستان موسیقی ادامه تحصیل داد. این پیشینه موسیقایی، بعدها در آثار سینمایی او مانند «سنتوری» و حتی فعالیت‌های حرفه‌ای‌اش در خارج از ایران، نمود بارزی پیدا کرد.

    وضعیت ازدواج و روابط عاطفی

    گلشیفته فراهانی در سال ۱۳۸۲ و در جریان فیلم‌برداری فیلم «بابا عزیز»، با امین محمد مهدوی که در آن پروژه به عنوان مترجم فعالیت می‌کرد، آشنا شد. این آشنایی به ازدواج ختم شد و مهدوی در سال‌های اولیه مهاجرت گلشیفته نیز همراه او بود، اما این زندگی مشترک در نهایت در سال ۲۰۱۱ به جدایی انجامید. پس از آن، نام او در مقطعی در کنار «لویی گارل» بازیگر و کارگردان فرانسوی شنیده شد که با یکدیگر در فیلم «دو دوست» همکاری داشتند. در سال‌های اخیر نیز شایعاتی مبنی بر ازدواج او با «کریستوس دورجه واکر» (روانشناس استرالیایی) مطرح بود که پس از مدتی خبر جدایی آن‌ها نیز در رسانه‌ها منتشر شد.

     


    شروع بازیگری: ظهور یک ستاره در ۱۴ سالگی

    داستان بازیگری گلشیفته با یک اتفاق رقم خورد. داریوش مهرجویی برای فیلم «درخت گلابی» به دنبال چهره‌ای جدید بود که معصومیت و شور نوجوانی را همزمان داشته باشد. گلشیفته در ۱۴ سالگی نقش «میم» را ایفا کرد و چنان درخشان ظاهر شد که سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد؛ عنوانی که او را به جوان‌ترین برنده تاریخ این جایزه تبدیل کرد.

    پس از آن، او با وسواس خاصی نقش‌هایش را انتخاب کرد. بازی در فیلم‌های «بوتیک» و «اشک سرما» او را به عنوان یک بازیگر جدی و تکنیکی تثبیت کرد. اما نقطه عطف محبوبیت او در ایران، بازی در فیلم «میم مثل مادر» به کارگردانی رسول ملاقلی‌پور بود. او در این فیلم نقش مادری ایثارگر را بازی کرد که با تمام وجود برای فرزند معلولش می‌جنگد؛ نقشی که اشک بسیاری از مخاطبان را در سینماها سرازیر کرد.

     


    علایق و فکت‌های جالب: زنی فراتر از پرده سینما

    1. دلبستگی به موسیقی: گلشیفته قبل از بازیگری، خود را یک موزیسین می‌دانست. او پیانیستی چیره دست است و حتی مدتی با محسن نامجو در تنظیم قطعات و نواختن پیانو همکاری داشته است.

    2. تسلط به زبان‌ها: او به زبان‌های فارسی، فرانسوی و انگلیسی کاملاً مسلط است و در بسیاری از آثار بین‌المللی خود به زبان‌های بومی (مانند عربی در «نغمه‌های عرب») نیز ایفای نقش کرده است.

    3. حادثه اسیدپاشی: یکی از تلخ‌ترین خاطرات او مربوط به ۱۶ سالگی است؛ زمانی که در خیابان‌های تهران مورد حمله فردی قرار گرفت که به پشت او اسید پاشید. خوشبختانه این حادثه آسیب جدی به او وارد نکرد.

  • فرار از بوروکراسی: او در مصاحبه‌ای اعلام کرد که به دلیل سیستم بانکی و اداری پیچیده فرانسه، تصمیم گرفت پاریس را ترک کند و به محیط‌های آرام‌تری مانند ایبیزا و پرتغال پناه ببرد.

  • داوری در جشنواره‌های بزرگ: او در سال ۲۰۲۳ به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران جشنواره فیلم برلین (برلیناله) به ریاست کریستن استوارت انتخاب شد.


  • لیست کامل آثار سینمایی و تلویزیونی

    فیلم‌های ساخته شده در ایران (۱۳۷۶ – ۱۳۸۷)

    • درخت گلابی (۱۳۷۶) – کارگردان: داریوش مهرجویی

    • هفت پرده (۱۳۷۹) – کارگردان: فرزاد موتمن

  • زمانه (۱۳۸۰) – کارگردان: حمیدرضا صلاحمند

  • جایی دیگر (۱۳۸۱) – کارگردان: مهدی کرم‌پور

  • دو فرشته (۱۳۸۱) – کارگردان: محمد حقیقت

  • بوتیک (۱۳۸۲) – کارگردان: حمید نعمت‌الله

  • اشک سرما (۱۳۸۲) – کارگردان: عزیزالله حمیدنژاد

  • بابا عزیز (۱۳۸۲) – کارگردان: ناصر خمیر

  • ماهی‌ها عاشق می‌شوند (۱۳۸۳) – کارگردان: علی رفیعی

  • به نام پدر (۱۳۸۴) – کارگردان: ابراهیم حاتمی‌کیا

  • میم مثل مادر (۱۳۸۵) – کارگردان: رسول ملاقلی‌پور

  • سنتوری (۱۳۸۵) – کارگردان: داریوش مهرجویی

  • نیوه‌مانگ (۱۳۸۵) – کارگردان: بهمن قبادی

  • گیس‌بریده (۱۳۸۵) – کارگردان: جمشید حیدری

  • دیوار (۱۳۸۶) – کارگردان: محمدعلی طالبی

  • همیشه پای یک زن در میان است (۱۳۸۶) – کارگردان: کمال تبریزی

  • شیرین (۱۳۸۷) – کارگردان: عباس کیارستمی

  • درباره الی (۱۳۸۷) – کارگردان: اصغر فرهادی

  • آثار بین‌المللی (۲۰۰۸ – ۲۰۲۵)

    • مجموعه دروغ‌ها (Body of Lies) – (۲۰۰۸) در کنار لئوناردو دیکاپریو

    • خوراک مرغ با آلو (۲۰۱۱) – محصول فرانسه

    • اگر بمیری، می‌کشمت (۲۰۱۱) – محصول فرانسه

    • سنگ صبور (۲۰۱۲) – کارگردان: عتیق رحیمی

    • درست شبیه یک زن (۲۰۱۲) – محصول مشترک

    • سرزمین فلفل شیرین من (۲۰۱۳)

    • گلاب (Rosewater) – (۲۰۱۴) کارگردان: جان استوارت

    • هجرت: خدایان و پادشاهان (۲۰۱۴) – کارگردان: ریدلی اسکات

    • دو دوست (۲۰۱۵) – کارگردان: لویی گارل

    • پترسون (Paterson) – (۲۰۱۶) کارگردان: جیم جارموش

    • دزدان دریایی کارائیب: مردان مرده قصه نمی‌گویند (۲۰۱۷)

    • آواز عقرب‌ها (۲۰۱۷) – در کنار عرفان خان

    • وارونه (The Upside) – (۲۰۱۷) در کنار کوین هارت و نیکول کیدمن

    • دختران خورشید (۲۰۱۸) – محصول فرانسه

    • شب دنیا را می‌بلعد (۲۰۱۸)

    • نغمه‌های عرب (Arab Blues) – (۲۰۱۹)

    • استخراج ۱ (Extraction) – (۲۰۲۰) در کنار کریس همسورث

    • استخراج ۲ (Extraction 2) – (۲۰۲۳)

    • سریال هجوم (Invasion) – (۲۰۲۱-۲۰۲۳) اپل تی‌وی پلاس

    • آلفا (Alpha) – (۲۰۲۵) کارگردان: ژولیا دوکورنو


    لیست افتخارات و جوایز

    • سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن: بخش بین‌الملل جشنواره فجر برای «درخت گلابی» (۱۳۷۶)

    • تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن: جشن خانه سینما برای «اشک سرما» (۱۳۸۳)

    • جایزه بهترین بازیگر زن: جشنواره بین‌المللی فیلم سه قاره نانت فرانسه برای «بوتیک» (۱۳۸۳)

    • بهترین بازیگر زن: جشنواره بین‌المللی فیلم رشد برای «میم مثل مادر» (۱۳۸۶)

    • نامزد جایزه سزار (اسکار فرانسه): به عنوان بازیگر نوظهور برای فیلم «سنگ صبور»

    • جایزه افتخاری اکسلنس داویده کامپاری: از جشنواره فیلم لوکارنو (۲۰۲۵) به پاس یک عمر فعالیت هنری و تاثیرگذاری در سینمای بین‌الملل