انقلاب ژابی آلونسور با جرقه کاماوینگا
در ال‌کلاسیکوی اول فصل، ژابی آلونسو با قرار دادن ادواردو کاماوینگا در نقشی تازه، چهره‌ی تحول‌خواه رئال مادرید را آشکار کرد.
به گزارش هفت‌ورزشی، سرمربی اهل تولوسا، در ال‌کلاسیکو با تغییر چیدمان تاکتیکی و قرار دادن کاماوینگا در نقشی تازه، نقشی کلیدی در پیروزی برابر بارسلونا ایفا کرد.
فوتبال و آینه جوانی
فوتبال گاهی در چهره‌ی جوانی خالص‌ترین بازتاب خود را پیدا می‌کند. در ال‌کلاسیکوی نخست فصل مقابل بارسلونا، ادواردو کاماوینگا همان تصویر بود: پرانرژی، بی‌پروا و در عین حال شگفت‌انگیز از نظر بلوغ ذهنی.
در ۹۰ دقیقه، او عصاره‌ی انقلابی آرام را نشان داد که ژابی آلونسو در حال شکل دادن به آن در رئال مادرید است. آلونسو مدت‌ها پیش گفته بود: «ما در حال ساختن یک پایه محکم هستیم.» و این جمله در آستانه‌ی دومین آزمون بزرگ او به‌عنوان سرمربی رئال (مقابل پاری‌سن‌ژرمن) حالا معنای عینی خود را روی چمن پیدا کرده است.
موقعیتی تازه: وینگر راست!
آلونسو برای گنجاندن کاماوینگا در ترکیب اصلی، آرایش تیم را تغییر داد و او را در پست غیرمنتظره‌ی وینگر راست قرار داد. نتیجه؟ درخشان.
آمار کاماوینگا در این بازی گویای همه‌چیز است:
۲۲ پاس صحیح از ۲۶ (دقت ۸۵٪)
۸ پیروزی از ۱۲ نبرد زمینی
۳ توپ‌گیری
۳ دریبل موفق از ۳ تلاش
تنها یک توپ از دست‌رفته
خود او پس از بازی با شوخ‌طبعی در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «پست جدید باز شد: وینگر راست!» و این تغییر را با اعتمادبه‌نفس جشن گرفت.
سلاح پنهان و غیرمنتظره ژابی آلونسو
از روزی که به مادرید آمد، کاماوینگا بازیکنی جلوتر از زمان خود بود. او می‌تواند توپ‌گیری کند، بازی بسازد و خود را با هر موقعیتی تطبیق دهد، ویژگی‌ای که او را به مهره‌ای منحصربه‌فرد تبدیل کرده است. آلونسو در پی ساخت تیمی پویاست که ترکیبی از پرس شدید، مالکیت هوشمندانه و جابه‌جایی دائمی بازیکنان باشد. هدف او گسستن از سنت رئال نیست، بلکه تکامل آن به سمت فوتبالی مدرن‌تر و جمعی‌تر است. او در روز نخست حضورش گفت: «می‌خواهم هواداران بگویند: این رئال مادریدِ من است.»
در چنین پروژه‌ای، کاماوینگا یکی از قطعات کلیدی است: او می‌تواند به‌عنوان هافبک دفاعی، هافبک میانی، مدافع کناری موقت و حالا حتی وینگر بازی کند. درک بالای او از بازی و انرژی بی‌پایانش باعث می‌شود در هر بخش از زمین مؤثر باشد.
آلونسو درباره‌اش گفته بود: «منتظر دیدن او هستم؛ چون مدت زیادی در دسترس ما نبوده. استعداد و کیفیت فوق‌العاده‌ای دارد. در پروژه‌ی تیمی ما، پروژه‌های فردی نیز وجود دارد، و او یکی از آنهاست. از پست شماره ۶، با پیش‌روی خود می‌تواند خطوط را بشکند. بازیکن ایستا نیست، پویاست.»
همه تیم عالی بود، اما ادواردو فوق‌العاده بود: این را ژابی آلونسو گفت. همین جمله خلاصه‌ی نگاه آلونسو است. او تیمی می‌خواهد که با عمل نه با کلام تغییر را نشان دهد. بازیکنانی که فوتبال را با هوش، فداکاری و تطبیق‌پذیری درک کنند.
کاماوینگا تجسم همین فلسفه است. البته هنوز باید برخی جنبه‌ها را بهبود دهد:
کنترل هیجانات
مدیریت ریسک در مناطق حساس
تمرکز در وظایف دفاعی
اما سقف پیشرفت او بسیار بالاست. او همان جوکر چندمنظوره‌ای است که هر سرمربی مدرن می‌خواهد.
آینده در دستان او و آلونسو
پس از بازی، آلونسو گفت: «با بازیکنانی بازی کردیم که می‌توانند در پست‌های مختلف قرار بگیرند. لازم بود در میانه میدان تسلط داشته باشیم و ضعف نشان ندهیم. همه تیم عملکردی عالی داشت، اما ادواردو استثنایی بود.»
در همین جمله، خلاصه‌ی حال و آینده‌ی کاماوینگا نهفته است: «بازیکنی در مسیر رشد، زیر نظر مربی‌ای که در او عاملی کلیدی برای ساخت رئال مادریدِ تازه می‌بیند، تیمی با حرکت سیال، پرس بالا و مالکیت هدفمند.»
