دیبروینه و مکتامینی؛ آزادی بیشتر برای رسیدن به اوج

آنتونیو کونته سرمربی ناپولی تلاش دارد روشی را به کار گیرد که بتواند از دو ستاره بزرگ تیمش در بخش تهاجمی استفاده کند.
به گزارش هفتورزشی، ستارهی بلژیکی اندکی از فضای اسکاتلندی قهرمان اسکودتو کاسته است و کونته میکوشد همزیستی این دو قهرمان را در نزدیکی دروازه به سود تیم درآورد. از داشتن چنین مشکلاتی چه بهتر، چون در فوتبال، همانگونه که همیشه بوده، جمع تواناییهاست که تفاوت میآفریند. کافی است کوین دیبروینه را با اسکات مکتامینی جمع بزنی تا در همان لحظه حس کنی چیزی در ناپولی، یا بهتر بگوییم درون آن، دوباره در حال دگرگونی است: ورود به بُعدی درخشان از فوتبالی مدرن و درعینحال کلاسیک.
یک سال پیش، دقیقتر در ژوئیهٔ ۲۰۲۴، زمانی که در کاستل وولترنو هنوز زخمهای رتبهٔ دهم ترمیم نشده بود، حتی خیالپردازترین هوادار هم تصور نمیکرد که دِلورِنتیس، مانّا و آنتونیو کونته پایشان را تا منچستر، آنهم در دو سوی شهر، بکشانند تا دست به خریدهایی از بالاترین سطح فوتبال جهان بزنند: ۳۰ میلیون یورو به منچستر یونایتد برای مکتامینی و سپس ۱۰ میلیون یورو ناخالص در مارس ۲۰۲۵ به عنوان پاداش امضا برای دیبروینه، شاید شفافترین استعداد منچستر سیتیِ پرجام پپ گواردیولا. و بدین ترتیب، رویاهای ناپولی در کهکشان همراستا شدند.
اما فوتبال علم دقیقی نیست و پیش از آنکه همجوشی سرد میان دو نابغه بهطور کامل شکل گیرد، زمان لازم است. هم از نظر منطقی و هم انسانی. هر دو ستاره در اولین بازی فصل برابر ساسولو در رجو امیلیا درخشیدند: مکتامینی در دقیقهٔ ۱۶ با ضربهٔ سر گل زد و دیبروینه در دقیقهٔ ۵۶ از روی ضربهٔ آزاد. اکنون اما، پس از چند هفته، در حال شناخت متقابل و یافتن توازن هستند. طبیعی است که در ادامه چیزی تغییر کند. مکتامینی در هفتههای اخیر نتوانست نقش کلیدیاش در نزدیکی دروازه را حفظ کند، هرچند در فصل قبل نیز دومین گلش را دیر، در هفتهٔ دهم شخصیاش، به ثمر رساند. در عوض، دیبروینه با سه گل در سریآ و دو پاس گل در لیگ قهرمانان اروپا درخشید، و همین باعث شد زمزمههایی از رقابت پنهان یا ناسازگاری تاکتیکی شکل گیرد. افسانهای شهری به نام همزیستی دشوار.
آنتونیو کونته، که نمیخواست با چسبیدن به سیستم ۴-۳-۳ یکی از هافبکهای کلیدیاش را قربانی کند، به دنبال فرمولی منعطفتر رفت. او ترکیبی آزمود که در آن، مکتامینی کمی به سمت چپ متمایل میشود، درست مانند فصل قهرمانی اسکودتو، جایی که در شکلگیری فازهای هجومی نقش داشت و دیبروینه آزادتر حرکت میکند، گویی جویندهای است که همیشه میداند الهامش از کدام نقطهی زمین میجوشد. نتیجه، سیستمی است که شاید بتوان آن را ۴-۱-۴-۱ نامید، اما در عمل متغیر و پویاست: دیبروینه میتواند به راست برود، از میانه به عمق بزند، میان خطوط شناور باشد یا حتی کنار هافبک دفاعی قرار گیرد. او درخشانترین نمونه از خودبسندگی نبوغ است. مردی با ۱۹ جام در ده سال حضورش در منچستر سیتی، که هنوز رد درخششش در اروپا باقی است و در لیگ قهرمانان نیز همچنان نگاهها را خیره میکند.
بخش دیگری از موفقیت، به هماهنگی خارج از زمین بازمیگردد. دیبروینه خانهای در وارکاتورو خریده، در همان مجموعهای که مکتامینی و بسیاری از بازیکنان ناپولی ساکناند. همسرانشان در باشگاه پدل جولیانو با هم بازی میکنند و در شبکههای اجتماعی، عکس مشترکشان در حال انتظار برای همسرانشان ترند شده است. اما در پس این لحظات دوستانه، کونته در حال طراحی ناپولیای با تکنیک، هوش و انعطاف بالا است، تیمی که از قید و بند عددهای سیستم آزاد است و به تخیل بازیکنانش اجازه میدهد فرمول اسکودتوی دوم را بیابند.
در واقع، مسئلهای وجود ندارد، یا به قول اهالی منچستر: «مشکل چیه؟». دیبروینه و مکتامینی به جای آنکه مانع یکدیگر شوند، میتوانند دو قطب مکمل باشند: یکی با نبوغ خلاق، دیگری با قدرت و نظم، و حاصل این اتحاد، ناپولیای است که هم بوی مدرنیته میدهد و هم روح فوتبال قدیم را زنده نگه میدارد.