سرمربی جدید استقلال را بشناسید

به گزارش هفت صبح ورزشی، استقلال و ساپینتو به آخر خط رسیده اند. حتی بدون نیاز به دانستن نتیجه نهایی بازی با المحرق بحرین هم تکلیف ساپینتو مشخص بود؛ وقت خداحافظی فرا رسیده است.

رختکن از دست ساپینتو در رفته، بازیکنان دو و حتی به روایتی سه دسته شده اند، داخل زمین علنی چند بازیکن با هم مشکل دارند و هوادار هم اعتمادش را به ساپینتو از دست داده است. 

مرد پرتغالی دیگر وجاهت و اعتبار لازم برای ماندن روی نیمکت استقلال را از دست داده است. اگرچه هنوز هم برخی در هیات مدیره استقلال مدعی هستند می توان بازی با چادرملو را هم به ساپینتو سپرد که یا ببرد و ماندنش را حتی شده به شکل موقت تمدید کند یا نبردن این حریف میخ آخر تابوتش باشد اما احتمالا فردا استقلال و ساپینتو از هم جدا می شوند. این بهترین تصمیم برای بالا بردن شانس استقلال جهت خروج از یک بحران خود ساخته و خود خواسته است.

روزی که علی تاجرنیا پشت سر هم بر پایه خواسته فضای مجازی بازیکن می خرید و از اسکواد قهرمانی حرف می زد مثل روز روشن بود این بار کج استقلال به منزل نمی رسد. حالا استقلال باید هر چه زودتر خودش را از این شرایط خلاص کند اما چگونه؟

جایگزین ساپینتو چه کسی باید باشد؟ آیا در شرایط فعلی که هر لحظه امکان یک اتفاق غیر منتظره وجود دارد می توان دوباره سراغ گزینه خارجی رفت؟

برای استقلال بهترین گزینه خود سیدورف است. اگر کلارنس سیدورف بپذیرد حتی شده به صورت موقت روی نیمکت استقلال بنشیند، قطعا آبی ها تا انتخاب سرمربی جدید، تیم را به او می سپارند چرا که روی نیمکت، نه خسرو حیدری وجاهت لازم برای سرمربیگری موقت تیم را دارد و نه گزینه دیگری دم دست است.

اما آیا همسر سیدورف و سبک زندگی او این اجازه را به مشاور فنی استقلال می دهد که به زندگی در تهران فکر کند؟ هوادار قطعا زیر بار سرمربی پروازی نمی رود.

از سیدورف که بگذریم، استقلال گزینه های محدودی دارد؛

گزینه ایده آل هواداران؛ بی شک فرهاد مجیدی

اگرچه مجیدی روی سکوها و در فضای مجازی مخالفانی هم دارد اما تعداد مخالفان او در قیاس با موافقانش بسیار اندک است. البته مشکل اینجاست که فرهاد هم با سبک زندگی تازه اش، چندان به زندگی در تهران فکر نمی کند. او دوست ندارد بازار کار در امارات را از دست بدهد. آدمی هم نیست که دست به نوشتن استعفا بزند. او آنقدر منتظر می ماند که البطائح کنارش بگذارد و خسارت این تصمیم را هم بپردازد.

گزینه تضمین شده؛ مجتبی جباری

از مجیدی که بگذریم، استقلال حوالی میدان تجریش یک گزینه تضمین شده به اسم مجتبی جباری دارد. چهره ی محبوبی که در کوتاه مدت یک جام حذفی برای استقلال گرفت و تیمی زمین خورده را بلند کرد. جباری اگر گزینه مدیران استقلال باشد احتمالا به رغم دلخوری هایی که از برخی اعضای هیات مدیره و چند بازیکن بزرگ تیم دارد این پیشنهاد را می پذیرد. دلخوری مجتبی از این است که هیچ یک از بزرگان استقلال به نقش او در بازسازی و باز آفرینی تیمی که متلاشی شده بود اشاره نکردند.

گزینه روز مبادا؛ سهراب بختیاری زاده

و اما استقلال گزینه ای هم برای روز مبادا دارد. یک مربی به اسم سهراب بختیاری زاده که همین فصل قبل دو بار حاضر شد به عنوان مربی موقت روی نیمکت استقلال بنشیند. چرا برای بار سوم قبول نکند؟ اگرچه در ظاهر او هم به شدت از رفتار هیات مدیره باشگاه دلخور است به خصوص وقتی بعد از پیروزی در لیگ نخبگان آسیا برای ماندنش اصرار نکردند و استعفای اجباری اش را پذیرفتند. تمام دلخوری سهراب این است که باشگاه مقابل هواداران متوقع از او هیچ دفاعی نکرد.

گزینه های احتمالی

از این سه نفر که بگذریم، به نام هایی چون مهدی رحمتی (به خاطر رفاقت با محمودرضا بابایی، عضو هیات مدیره) محمود فکری (به خاطر نسبت فامیلی با علی نظری جویباری، مدیر عامل سابق و عضو دیگر هیات مدیره) یورگن گده (به خاطر تماس های تلفنی اش با خط تلفن همراه زنده یاد منصور پورحیدری!) علیرضا منصوریان، مهدی پاشازاده، ساکت الهامی، پیروز قربانی، سعید دقیقی و امیدرضا روانخواه می رسیم که بعید است در حال حاضر جامعه هواداری استقلال ظرفیت پذیرش این گزینه ها را داشته باشد.

پی نوشت: وقتی قرار بود برای استقلال سرمربی خارجی انتخاب شود همسر پورحیدری که آن زمان عضو هیات مدیره بود، یورگن گده را پیشنهاد کرد. یکی از اعضا با تعجب پرسید مگر هنوز زنده است؟ دکتر فریده شجاعی جواب داد؛ انسان خوبی است. هنوز ماهی یک بار با خط تلفن منصورخان تماس می گیرد و حال ما را می پرسد.

باشگاهی که ملاکش برای انتخاب گزینه ها تماس تلفنی از راه دور باشد، حال و روزش نباید بهتر از این شود!