عصیانگری با سبیل و توپ؛ چگونه برایتنر بایرن را متحول کرد

به گزارش هفت‌صبح ورزشی، به نقل از سایت "گل" پل برایتنر، بازیکن مطرح و کاپیتان بایرن مونیخ، نه فقط به خاطر مهارت‌های فنی بلکه به دلیل روحیه شورشی‌اش در تاریخ فوتبال آلمان ماندگار شد. او و سپ مایر در سال ۱۹۷۹ علیه رئیس وقت باشگاه، ویلهلم نوئدکر، قیام کردند و با تهدید به اعتصاب تیم، مسیر را برای روی کار آمدن اولی هوینس هموار کردند.

جرقه شورش

بعد از دوران طلایی اوایل دهه ۱۹۷۰ و کسب سه جام اروپایی، بایرن وارد بحران شد و نوئدکر تصمیم گرفت ماکس مرکل را به عنوان مربی جدید منصوب کند. بازیکنان، از جمله برایتنر، با روش‌های سختگیرانه مرکل موافق نبودند و شرط گذاشتند که اگر تیم امتیازات مشخصی کسب کند، مربی محبوب پل سرنای کار را ادامه خواهد داد. در غیر این صورت، با مرکل کنار خواهند آمد. وقتی فهمیدند که قرارداد مرکل پیش‌تر بسته شده، برایتنر و مایر با حمایت سایر بازیکنان تهدید به اعتصاب کردند و نوئدکر نهایتاً استعفا داد.

بازگشت به صدر جدول

مایر پس از تصادف مجبور به کناره‌گیری شد و برایتنر کاپیتان شد. او با کارل-هاینتس رومنیگه دو عنوان لیگ به دست آورد و هونه‌س در سمت مدیریتی، باشگاه را اقتصادی بازسازی کرد.

شخصیتی پیچیده

برایانتر از همان دوران قهرمانی جام جهانی ۱۹۷۴، با سبیل و موی بلندش شبیه چه‌گوارا بود. او با شور و استقلال عمل می‌کرد، حتی زمانی که برای عدم دعوت همسران بازیکنان به جشن قهرمانی تیم ملی، از تیم کناره گرفت. زندگی او پر از تضاد بود. از عکس با مائو تا بازی در رئال مادرید تحت رژیم فرانکو، از چپگرایی تا استفاده از فرصت‌های تجاری فوتبال.

میراث و شورش‌های بعدی

برایانتر در ۳۱ سالگی بازنشسته شد اما همچنان به عنوان یک شورشی سرسخت شناخته شد؛ کسی که نظرها را تقسیم می‌کرد و حتی پس از دوران بازیگری با هونه‌س درگیری داشت. رومنیگه درباره او گفت: "پل همیشه اصیل، کمی دیوانه، اما همیشه جالب بود." پل برایتنر، نماد شورش علیه هنجارها و مردی که فوتبال و باشگاه بایرن را با جسارت و غیرمعمول خود شکل داد، همچنان در تاریخ باشگاه به یادگار مانده است.