رکورددار پرتاب اوت در جهان: با این پرتاب ها در یک فصل، ۱۵ گل زدیم!
حرف های توماس گرونمارک، مربی دانمارکی پرتاب اوت که در سال ۲۰۱۸ توسط یورگن کلوپ به لیورپول دعوت شد، خواندنی است...
به گزارش هفت صبح ورزشی، تنها پنج باشگاه در لیگ برتر انگلیس هستند که این فصل هنوز سراغ پرتاب اوت‌های بلند به داخل محوطه جریمه حریف نرفته‌اند.
نکته جالب اینجاست که لیام دلاپ، بازیکن کنونی همین لیگ، فرزند یکی از استادان این فن، خودش در تیمی بازی می‌کند که از این تاکتیک استفاده نمی‌کند؛ فولام، چلسی، منچسترسیتی، تاتنهام و وست‌هام تیم‌هایی هستند که هنوز به سراغ این روش نرفته‌اند.
پرتاب اوت بلند بار دیگر در فوتبال انگلیس مُد شده است؛ تاکتیکی که زمانی ابزاری برای وقت‌کشی یا ایجاد موقعیت گل بود، حالا با ظاهری تازه و نقشی مهم‌تر بازگشته است. آمارها نشان می‌دهد در فصل گذشته لیگ برتر، ۶۱۶ پرتاب اوت بلند ثبت شده است؛ یعنی به طور میانگین ۱۶.۲ بار در هر مسابقه. این رقم در سال ۲۰۱۸ به اوج خود رسیده بود (۱,۳۸۸ بار) و حالا دوباره روندی صعودی در پیش گرفته است.
توماس گرونمارک، مربی دانمارکی پرتاب اوت که در سال ۲۰۱۸ توسط یورگن کلوپ به لیورپول دعوت شد، می‌گوید: «وقتی مردم این پرتاب‌ها را می‌بینند، با خودشان می‌گویند: "وای، توپ مستقیماً به داخل محوطه می‌رود!" اما تیم‌ها متوجه شده‌اند که این تنها کاربرد آن نیست. قرار نیست همیشه توپ روی دروازه فرود بیاید. از این تکنیک می‌توان برای تغییر مسیر بازی هم استفاده کرد.»
گرونمارک که رکورد جهانی پرتاب اوت بلند (۵۱.۳۳ متر) را هم در اختیار دارد، معتقد است داشتن یک پرتاب‌کننده بلند در تیم، ابزاری تاکتیکی برای ایجاد لحظه‌ای تعیین‌کننده است. او می‌گوید: «در لوتون، ما سال گذشته ۱۵ گل فقط از طریق پرتاب اوت به دست آوردیم.» او اضافه می‌کند: «این ایده به شما اجازه می‌دهد در شرایطی که دست بالا را ندارید، به‌یک‌باره خلق موقعیت کنید. من حتی از اوت برای آغاز ضدحمله هم استفاده کرده‌ام.»
گرونمارک توضیح می‌دهد تمرکز اصلی‌اش روی «پرتاب سریع» است؛ راهی برای بازگرداندن سریع توپ به جریان و استفاده از غفلت لحظه‌ای حریف. اما در کنار مزایا، اوت بلند معایب خودش را هم دارد. در بازی اخیر مقابل ساوتهمپتون، آدام آرمسترانگ از این روش بهره گرفت، اما دفاع حریف توپ را دور کرد و در ضدحمله، ساوتهمپتون گل خورد.
پاتریک دیوید، تحلیل‌گر داده، در این باره می‌گوید: «مشکل اصلی این است که تیم‌ها پس از پرتاب اوت بلند اغلب مالکیت توپ را از دست می‌دهند. اگر توپ روی زمین باشد، شانس حفظ آن خیلی بیشتر است.» او ادامه می‌دهد: «هر فصل حدود ۱۰ هزار پرتاب اوت در لیگ برتر ثبت می‌شود. این تاکتیک اگر درست به کار برود، می‌تواند مؤثر باشد، اما در بیشتر موارد، تیم‌ها توپ را لو می‌دهند.»
تاکتیک قدیمی دوباره مُد شده است
بر اساس داده‌های اوپتا: میانگین پرتاب اوت منجر به ورود توپ به محوطه جریمه در فصل ۲۴–۲۰۲۳، ۲۶ بار در هر بازی بوده است. در فصل جاری (۲۵–۲۰۲۴)، این عدد به ۲۵ بار در هر بازی رسیده است. تیم‌هایی که بیشترین استفاده از پرتاب اوت بلند داشته‌اند: بورنموث، برنتفورد، کریستال پالاس، نیوکاسل، آرسنال، برنلی، لیدز، اورتون، لیورپول، منچستریونایتد، ناتینگهام فارست، وولوز. (در مقابل، چلسی، فولهام، منچسترسیتی، تاتنهام و وست‌هام تاکنون از این روش استفاده نکرده‌اند.)
گرونمارک می‌گوید: «تیم‌ها حالا در تمرینات‌شان روی دفاع از پرتاب‌های بلند کار می‌کنند. مثلاً مدافعان آرسنال در آغاز فصل مقابل لیورپول، همین تاکتیک را اجرا کردند. اما مشکل اصلی همچنان باقی‌ست: تیم‌ها توپ را ساده از دست می‌دهند و این، موقعیت ضدحمله برای حریف ایجاد می‌کند.»
او جمع‌بندی می‌کند: «پرتاب اوت بلند، یک شمشیر دولبه است. همان‌قدر که می‌تواند به گل ختم شود، می‌تواند تیم خودی را به دردسر بیندازد. به همین دلیل باید هوشمندانه و در لحظه‌ی درست از آن استفاده کرد، نه بی‌هدف و دائمی.»
