به بهانه دعوت ستاره ۳۵‌ساله استقلال به تیم ملی

هفت صبح|    رامین رضاییان از جنس آن فوتبالیست‌هایی است که نمونه آن در کشور ما بسیار نادر است. به طور معمول بازیکنان ما کمی بعد از شهرت، یا برای پیشرفت راهی تیم‌های درجه دو اروپایی می‌شوند یا غرق در حاشیه شده و سر از ناکجا‌آباد در می‌آورند.

به گزارش هفت ورزشی، بخشی از زیبایی فوتبال مربوط به همین ستاره‌هاست. ستاره‌هایی که تا سنین بالا بازی کردند، علاقه‌ای به خداحافظی ندارند و از قضا تا روزهای آخر فوتبال‌شان هم کیفیت بالایی را در مسابقات نشان می‌دهند.کریستیانو رونالدو، لیونل مسی، پائولو مالدینی، لوتار ماتیوس، فرانکو باره‌سی، فرانچسکو توتی، روژه میلا و ده‌ها مثال دیگر می‌توان از ستاره‌های خارجی حرفه‌ای زد که علیه شناسنامه خود بازی کردند!

در فوتبال ایران کم نداریم بازیکنانی که تا سنین بالا به فوتبال‌شان ادامه دادند. حتی در بعضی مواقع سر بازیکن را برای خداحافظی گول مالیدند ‌ یا رسانه‌ها اینقدر فشار آوردند که بازیکن به خداحافظی رضایت داد. در این مطلب نگاهی داریم به اسطوره‌ها و ستاره‌هایی که تا سنین بالا به فوتبال‌شان ادامه دادند.

علی پروین، علی دایی، محرم نویدکیا، رضا عنایتی، کریم باقری، سیدجلال حسینی ‌و... این اواخر وحید امیری از این دسته به شمار می‌روند.حکایت رامین رضاییان اما به نظر می‌رسد با همه موارد مشابه ایرانی فرق می‌کند؛ ستاره‌ای که تمرینات وحشتناکی دارد و هنوز بالاترین آمار دوندگی را نزد همبازیانش داراست.

شاید رامین ایراداتی از لحاظ پوشش، ظاهر یا گفتار و گاهی مصاحبه‌هایش داشته باشد اما از لحاظ حرفه‌ای یک بازیکن فوق‌العاده، بلکه الگویی بی‌نظیر از رهبری، اخلاق حرفه‌ای و ثبات عملکرد است. او در زمین می‌تواند در پست‌های مختلف؛ از دفاع راست تا هافبک و وینگر راست و حتی مهاجم نوک بازی کند و در هر نقش، با انضباط، قدرت بدنی و خواندن دقیق بازی، به تیمش کمک کند.

کافی است گل سوم رامین رضاییان به ذوب‌آهن اصفهان و نجات استقلال از یک شکست حتمی را دوباره مرور کنید؛ مدافع راست 35 ساله استقلال، از پشت سر محمدجواد محمدی حرکت کرد‌ و ارسال مواج ابوالفضل جلالی را با ضربه سری استثنایی آن هم در دقیقه 94 تبدیل به گل نجات‌بخش تیمش کرد.

سرعت، حرکت، تایمینگ‌(!) و در نهایت ضربه سر رامین رضاییان یک کلاس آموزشی از مدافع راستی بود برای مهاجمان جوان ایران! ستاره ورزشگاه قلعه حسن‌خان اما به لطف همین آمادگی بدنی هرگز به خاطر دعوت نشدن به تیم ملی به زانو در‌نیامد. دوید، جنگید، تمرین کرد، تمرین کرد و تمرین کرد تا امیر قلعه‌نویی را وادار کرد او را به تیم ملی دعوت کند.

رامین رضاییان با همه نقدها و ایراداتی که به او وارد است از لحاظ فنی و حرفه ای یک فوتبالیست بی‌نظیر و سیری‌ناپذیر است. شماره 10 استقلال با این بدن آماده و انگیزه حتی می‌تواند تا 40 سالگی هم در سطح اول فوتبال ایران بازی کند و کم نیاورد. این خط و این هم نشان!