پایان سفر امامعلی حبیبی اسطوره کشتی ایران در ۹۴ سالگی

به گزارش هفت‌صبح ورزشی، خبر درگذشت امامعلی حبیبی به معنای پایان زندگی یکی از ستاره‌های درخشان ورزش ایران است.

امامعلی حبیبی در  پنجم ماه خرداد سال 1310، در درزی کلاه از روستاهای شهر بابل در استان مازندران به‌دنیا آمد. او آخرین فرزند خانواده بود  و مرگ پدرش در 12 سالگی تاثیر زیادی روی زندگی‌اش داشت. ورزش را با کشتی محلی لوچو آغاز و سپس در حالی‌که 21 سال داشت در پادگان گرگان با فنون کشتی آشنا شد. سپس به قائمشهر رفت تا کشتی را جدی‌تر ادامه بدهد: " در محل نساجی فعلی یک سالن بود که می رفتم در آنجا تمرین می کردم، یک روز در حال تمرین کردن بودیم که استاد حبیب اله بلور و عبداله مجتبویی به سالن آمدن در حقیقت جهت کشف استعدادیابی که استاد بلور مربی تیم ملی بود و مجتبویی قهرمان جهان. وقتی وارد سالن شدند بعد از چند دقیقه مرحوم بلور به مجتبویی گفت لخت شود و اشاره کرد به من که با او کشتی بگیر. وقتی کشتی شروع شد من ظرف یک دقیقه با یک سرزیر بغل که همان فن ملاباجی بود او را ضربه فنی کردم."

یکسال بعد در مسابقات قهرمانی کشور در وزن 72 کیلو به مقام چهارم رسید و بعد از آن همین مقام برایش تکرار شد ولی در دو سال 1335،37،38،39 قهرمانی کشور را به‌دست آورد.

بعد از آن‌که نتوانست در اولین تورنمنت خارجی‌اش در ترکیه به موفقیتی برسد در المپیک ملبورن 1956 آن را جبران کرد. او برای رسیدن به ملبورن اول باید از سد یک رقیب محبوب و قدرتمند به نام جهانبخت توفیق عبور می‌کرد. او در مسابقات انتخابی المپیک با فن یکدست و یک‌پا توفیق را به پل برد تا بزرگترین شگفتی انتخابی‌ها را رقم بزند: "بعد از برد حتی یک نفر هم به افتخار پیروزی من کف نزد و زنده باد مرده بادی هم نگفت. اما وقتی می‌خواستم از روی تشک بیرون بروم یک نفر از داخل جمعیت فریاد کشید: زنده باد ببر مازندران."

 مدال طلای وزن 67 کیلوگرم را در المپیک و سه سال بعد در مسابقات جهانی تهران با ضربه فنی کردن لالاوادزه از شوروی و اسماعیل اوغان ترکیه‌ای را ضربه فنی کرده و به مدال طلای وزن 73 کیلوگرم رسید.

امامعلی حبیبی را در دوران اوجش سریع‌ترین کشتی‌گیر جهان می‌دانستند و واقعا همین‌طور بود. در رقابت‌های جهانی 1961 یوکوهاما برای دومین بار مدال طلای مسابقات را به‌دست آورد. او سال بعد هم مدال طلا را در تولیدو گرفت و سپس از دنیای کشتی خداحافظی کرد در حالی‌که در کارنامه‌اش یک طلای المپیک، 3 مدال طلای جهان و یک مدال طلای بازی‌های آسیایی را در کارنامه‌اش داشت. حبیبی در حالی از کشتی خداحافظی کرد که 30 سال داشت.

او بعد از پایان دوران قهرمانی مدت کوتاهی را به مربی‌گری کشتی مشغول بود اما خیلی زود جذب دنیای سیاست شده و در دوره‌ای به عنوان نماینده مردم بابل در مجلس حضور داشت. او یکی از ستاره‌های بزرگ نسل طلایی کشتی ایران در کنار غلامرضا تختی و محمدعلی صنعتکاران و محمد ابراهیم سیف‌پور بود. 

عناوین و افتخارات امامعلی حبیبی گودرزی

بازی های المپیک

1956  ملبورن، استرالیا  نشان طلا (دسته 67 کیلوگرم)

1960 رم، ایتالیا رتبه چهارم (دسته 73 کیلوگرم) به اتفاق کشتی گیران ژاپن و ایتالیا

مسابقات جهانی

1959 تهران  نشان طلا ( دسته 73 کیلوگرم)

1961 یوکوهاما، ژاپن نشان طلا ( دسته 73 کیلوگرم)

1962 تولیدو، آمریکا نشان طلا ( دسته 73 کیلوگرم)

بازی های آسیایی

1958 توکیو، ژاپن  نشان طلا ( دسته 67 کیلوگرم)

جشنواره ها

1955 استانبول، ترکیه  رتبه چهارم (دسته 67 کیلوگرم)

1958 صوفیه، بلغارستان رتبه ای کسب نکرد

مسابقات قهرمانی ایران

1332 اصفهان نشان طلا (دسته چهارم)

1334 قزوین رتبه چهارم (دسته چهارم)

1337 تهران نشان طلا (دسته پنجم)

1338 شیراز نشان طلا (دسته پنجم)

1339 رشت نشان طلا (دسته پنجم)

1340 تهران نشان طلا (دسته پنجم)