سکوت سکوها؛ درد مشترک ورزش زنان

به گزارش هفت صبح ورزشی، با آغاز لیگ‌های ورزشی زنان در رشته‌های مختلف، بار دیگر تصویری تکراری به چشم می‌خورد؛ سالن‌ها و ورزشگاه‌های خالی که حتی حساس‌ترین مسابقات را هم از هیجان و شور هواداری محروم کرده‌اند. سکوهای خالی سال‌هاست که به بخشی جدایی‌ناپذیر از مسابقات زنان تبدیل شده است. بازیکنان با تمام توان برای تیم‌هایشان می‌جنگند، اما صدای تشویق‌ها در سالن‌ها به گوش نمی‌رسد. نبود تماشاگر نه‌تنها از هیجان مسابقه می‌کاهد، بلکه حسرت بزرگی را در دل ورزشکاران و علاقه‌مندان به جا می‌گذارد.

این در حالی است که ورزش زنان در سال‌های اخیر مسیر رشد و پیشرفت را طی کرده است. از حضور در رقابت‌های بین‌المللی گرفته تا برگزاری لیگ‌های منظم در رشته‌های مختلف، نشان می‌دهد که ورزش بانوان امروز دیگر بخشی جدی از فضای ورزش کشور است. اما واقعیت تلخ این است که این تلاش‌ها بدون حضور تماشاگر و بدون حمایت رسانه‌ای کافی، کمتر دیده می‌شوند.

راهکارهای بسیاری برای پر کردن این سکوها وجود دارد. یکی از آن‌ها، تبلیغات و اطلاع‌رسانی گسترده درباره زمان و مکان مسابقات است؛ اقدامی ساده اما مؤثر که می‌تواند علاقه‌مندان بیشتری را به سالن‌ها بکشاند. همچنین پوشش رسانه‌ای قوی‌تر، به‌ویژه در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های محلی، می‌تواند علاقه عمومی به حضور در رقابت‌های زنان را افزایش دهد. فراهم کردن شرایط راحت‌تر برای حضور خانواده‌ها و ایجاد فضای شاد و امن نیز می‌تواند به جذب هواداران کمک کند.

آرزوی بزرگ ورزشکاران زن ایران این است که روزی سکوهای سالن‌ها و ورزشگاه‌ها پر از تماشاگرانی باشد که با شور و هیجان آن‌ها را تشویق کنند. این اتفاق نه تنها به رونق لیگ‌های زنان کمک می‌کند، بلکه گام مهمی در دیده‌شدن تلاش‌ها و موفقیت‌های آنان خواهد بود. شاید زمان آن رسیده باشد که هواداران ورزش، همان‌طور که سال‌ها پشت تیم‌های مردان ایستاده‌اند، به سمت سالن‌های زنان هم بیایند تا ورزش زنان از سایه بیرون بیاید و در جایگاه واقعی خود بدرخشد.